burak kut

bebeto. cok guzel sarkilari ve guclu bir sesi olan sanatci.

pek bilinmemesine rağmen iyi bir tenor'dur. 90'lar da bir dönem tarkan'a rakip olmuştur. harika şarkıları vardır 'yaşandı bitti' gibi, klipte motor sahnesi hala hafızalardadır çocukluğumuzun güzel abilerindendir severizdir..
(bkz: 90'lar)

beyaz gömleği, jöleli saçları, kliplerindeki karizmatik duruşu ile 90’ların güzel çıkış yapan seslerindendir.

o bilmese bile pek çok anım vardır kendisiyle. çocukken bu adama hayrandım ben. mesela yaşandı bitti şarkısı benim için tam bir efsanedir. onu da o başlıkta anlatırım. *

bu adamı sevdiğim günler ne güzel günlermiş. kıymet bilememişiz.

bir türlü sevemediğim eskilerin şarkıcısıdır.

halil kut'un torunu olmayan kişidir.

türk popunun atanamamış prensi.

ilk albümü benimle oynamayı 1994'te, henüz 21 yaşındayken çıkardı. hem müziğiyle, hem tarzıyla, hem de sesiyle pek çok insanı etkiledi. öyle ki liseli kızların bir anda sevgilisi konuma geldi. ilk albümünü çıkardıktan sonraki iki senede toplam 300 konser verdi. mtv local hero ödülünü aldı.

1995'te ikinci albüm olan nereden geldim nereye gideceğim çıktı. londra'da ve new york'ta klipler çekti. o zamana dek yurtdışında klip çekmek, türk şarkıcıları arasında pek de popüler değildi. bebeto burak, özellikle new york'ta çektiği yaşandı bitti klibiyle türk popunu salladı götürdü. öylesine bir sallantı ki bu, doksanlarda ve iki binlerde yurtdışında çekilmiş çoğu klipte bebeto'dan esinlenme söz konusudur. tarkan'ın ölürüm sana'sı, rafet el roman'ın macera dolu amerika'sı ve daha fazlası... onun dönemine kadar, saçları elektrik çarpmış gibi diken diken yapmak da yoktu mesela. bebeto öylesine sallamıştı ki piyasayı, bugün dahi saçını diken yapan insanlar vardır.

ikinci albümün ardından askere giden burak, döndüğünde bıraktığı türk müziğini bulamadı. 1997'de kendi kurduğu şirketten küçük prens isimli albümü çıkardı ancak diğer albümler kadar ses getirmedi maalesef. daha sonrasında şirketi kapattı diye biliyorum. bir dönem uyarlama bir şarkı olan komple ile tutunmaya çalışsa da eski albümlerindeki vuruculuk, bundan sonraki eserlerinde olmadı.

her şeye rağmen burak kut türk popu için dönüm noktasıdır. pek çok sanatçının aksine, katıldığı programlarda ve etkinliklerde playback yapmayı pek tercih etmez. çıplak sesi bile gayet vurucudur.

geçenlerde armağan çağlayan'ın programında izledim. boş beleş bir çocuk değilmiş.

adam yaşlanmıyor.

müziğe başladığı hızla devam etseydi şu an açık ara 1 numaraydı. şöhretini ve parasını doğru yönetemediği için olması gereken yerde olmayan şarkıcıdır.

90’lı yıllarında başında kenan doğulu gibi o da ataköy marina (regatta) barlarında çıkıyordu, çok popülerdi o zamanlar.. millet buraka gidicez diye ne hava yapardı..

hala 90'ların ekmeğini yiyor. niye müziğe devam etmez, ne yapar, ne eder bilinmez. bir ara oyunculuk yaptı, fena değildi, arkası gelmedi.

olduramamış kişi.

üzülüyorum lan bu adama.

80'lerde doğan her türk kendisinden haberdardır muhtemelen.

halbuki özellikle çoluk çocuk arasında fırtına gibi patlamıştı. ülkede herkes adını biliyordu. böyle artist artist dansettiği klipleri falan vardı hatta.

sonra ne olduysa oldu, adam aşağı doğru bir grafiğe kapıldı ve çıkamadı.

her albüm daha az ilgi gördü. yavaş yavaş televizyonlardan silinmeye başladı. bad boy imajı yapayım dedi, yaşandı bitti saygısızca falan diye şarkılar söyledi, çocuksu suratından dolayı adama bebeto diye lakap taktılar, o da tutmadı dhfds. bir ara abd'ye gitti, hatta yanlış hatırlamıyorsam orda klip vs de çekti, o da olmadı. o sırada tarkan zaten iyice alıp yürümüştü. kendisi ise atanamamış mega-star olarak ülkeye geri döndü tabi.

sonraki yıllarda da bir kaç bişe denedi ama yok. pıst diye sönmüştü zaten.

ibretlik hikaye valla.

çocukluğumda özendiğim tek şarkıcı. benimle oynama şarkısı televizyonda çıktığında, hemen koşup yeni aldığım, daha dışarda bile giyemediğim botları giyer, kanepenin üstünde ritimle birlikte zıplardım. şarkının ritmindeki ''rap tıs, rap tı, rap rap tı, rap tıs'' kısmındaki ''rap'' diye tabir ettiğim bölümlerinde vururdum ayağımı kanepeye.

jöleyi basardım saça, stilini taklit ederdim. kaliteli, efendi adamdır.

bu nasıl bi' genetik lan.

adam 50 yaşında benden genç gösteriyor
hakkı bulut genlerim tadımı kaçırdı şu an bu adamın varlığıyla.

t; şarkıcı

zamanında tarkan'dan daha fazla beğendiğim eski pop müzik starı. zirve yaptıktan sonra bir daha büyük sükse yapamadı. komple tikiyiz falan diye bir şarkıyla denedi galiba ama çok kötüydü oğlum o parça lan. *

kendisine bir stüdyo kurduğunu ve müzikle bir şekilde içli dışlı olmaya devam ettiğini okumuştum zamanında. bir de sunuculuk deneyimi olmuştu galiba ama pek de parlak gitmemişti diye anımsıyorum.

bir röportajında justin bieber için biraz üzüldüğünü esprili bir dille dile getirmişti. yani kulağına bağıran hayranlar (özellikle kızlar). hatta kut, popülerliğinin zirvesindeyken, konutunun önünde sabahlayan kız hayranları olurmuş.

bence özel bir sesti. tip olarak da çok yakışıklı adam.

belki de böyle daha mutludur ya. ne bileyim. popülerlik büyük yük aslında.

yerli ve milli bebeto'muz.

yılbaşında yaptığı işi bugün izleyebildiğim şarkıcı. yer yerinden oynamış diyolla...
neden oynamış anlayamadım, ortalama bir popçunun seviyesi zaten oralar ama ülkede her haltın seviyesi o kadar yerlere düşürüldü ki burak kut gibi bir şarkıcı yüceltiliyor.
çok acaip.
süperstar olarak lanse edilen buraylar muraylar, sakallı sıla, semicenk memicenk falan sanatçı değil bakın uyandırmış olayım o güzel dimağlarınızı.
sahi semi-cenk ne oğlum?*

sevmem. evet.

herifin performansı göklere çıkardılar açıp bakim dedim 10 saniye tahammül edemedim abi çıta nereye düşmüş otuz kişinin ortasında kafayı sallayan adama sahneyi domine etti diyolar kafayı yemelik..

oldum olası sevmem. çok bebek surat. he ses var ama normal yani. o da olmasa ne dinleyeceğiz hımınınınınınının.