23 kasım 2022 düzce depremi

az önce instagram sayesinde öğrendiğim deprem. evde hiç birimiz hissetmedik. aklıma ilk gelen, demek deprem olsaydı sessiz sessiz ölecektik oldu.
yaşayan herkese geçmiş olsun, dilerim herkes iyidir.

türkiye'nin bir deprem ülkesi olduğunu bir kez daha gözümüze sokmuş depremdir.
ama nedense ben hala elimizi başımızın üstüne koymak dışında bir tedbir ya da toplanma yeri göremedim. öyle inşallahlar, maşallahlar, geçmiş olsunlarla olacak işler değil bunlar, dünya ülkeleri için hiç değil. umalım ki olmasın ama daha şiddetli olası herhangi bir deprem için güven verici hiçbir şey yok ortada.

uyurken gelen telefonla uyandık. uykuda olunca birşey hissetmedik. ama korkuttu. herkese geçmiş olsun.

herkese geçmiş olsun.
doğrusunu söylemek gerekirse ben hissetmedim, uyandırmadı da. istanbul avrupa yakası bölge de belirtmiş olayım.

deprem bir gerçek değerli dostlar, her zaman tetikte bekleyemezsiniz. gerekli önlemleri kendiniz alabileceğini mertebede alın, sonrası yetkililere kalıyor. yetkilileri de artık istanbul'da olası bir büyük depremde yaşanabilecek felaket senaryolarını göz önünde bulundurarak çalışmalar yapmaya davet ediyorum.

boş evlere girmeye çalışan hırsızlar konulu haberler okuyorum, istanbul'da büyük bir deprem olduğunu ve ülkedeki afganı pakisi suriyelisinin istanbul depreminde neler yapma potansiyeline sahip olduğunu bir düşünün isterim.

ibb başta olmak üzere, afad, istanbul itfaiyesi, istanbul emniyet müdürlüğü ve türk silahlı kuvvetlerinin büyük bir koordinasyon içinde çalışması gerekiyor. o gün geldiğinde hadi beyler herkes masaya demek doğru olmaz, hazırlıklı olmalıyız.

şöyle bir gittik geldik vesselam.

bence hafif bir depremdi. şiddetlenecek diye ürktüm sadece biraz. sonra vurdum kafayı yattım. ne yapayım? en fazla ölürüz.

geçmiş olsun arkadaşlar. sizi anlayabiliyorum.

ucuz atlattığımız bir deprem olmuş. herkese büyük geçmiş olsun.
çocuklarını alıp kendini dışarı atan kadının kedisi de bulunur umarım.

akape sağolsun azıllı akape düşmanı olduğumu bildikleri için çok güzel fişlemişler,
şu saat oldu hala afad dan uyarı falan gelmedi, sanırsam biz akape düşmanları
ilk tahliye ve intikal edecekler listesindeyiz.
kayıp yaşanmaması güzel
bu k anadolu hattı böyledir, istanbulun bilmemneresi, düzce bolu vs den daha şiddetli hisseder.

bu zamana kadar hissettiğim en uzun depremdi.

deniz kabuğundan yapılma evlerde çök kapan tutun yapalım bakalım ne işe yarayacak? 99 depreminden beri bu evler böyle ve araştırılması yapılmıyor. yapılsa dahi suçluları cezalandırılmıyor. insanlar öldüğüyle kalıyor. valla ben böyle bir evde yaşarken (mecburum, istanbul'da ev bulmak imkansız oldu artık.) kimse bana çök bekle falan demesin. birinci katta oturuyorum zaten koşarak büyük ihtimal çıkarım. çökmemizi isteyenler lüks evlerinde bizi izlemeye devam etsin.

edit: yere düşen paslı demirleri iki parmağımla bastırarak bile kırabiliyorum. aynen bu evle de eğil çök kapan hayat kurtarır. japonya'da deprem oluyor adamlar yatağından bile kalkmıyor evlerine o derece güveniyorlar. bizim evlere bak bir de.

arkadaş deniz kumu kullanmasını geçtim, direkt kabuklarla yapmış evi. bari eleseydiniz bu nasıl bir çakallıktır?

muhtemelen düzce, kocaeli ve sakarya üçgenini stres/enerji boşalımı açısından rahatlatan deprem.
herkese geçmiş olsun, biz de kocaeli'nde fena sallanmadık. umarım en ufak bir can kaybı yoktur, son durum itibariyle bilgiler bu yönde en azından.
tabiki de kesin bilmemekle beraber çok yüksek ihtimalle bilimsel verilerin ışığında yukarıda bahsettiğim üçgen için önümüzdeki 25-30 yıl >+6 büyüklüğünde deprem üretilmesi bu enerjinin açığa çıkması ile ileriye ertelenmiş oldu.
buna da şükür diyelim. tabi bu hiç olmayacak, olmaz anlamında değil, veriler bunu gösteriyor.
gelelim bizim meşhur fay hattına, kuzey anadolu fay hattına yani.
okuduklarımdan anladıklarım şunlar;
bizim plato*kuzeye doğru hareket etmediği/edemediği için ve güneyden afrika, güney doğu taraftan arap platosu tarafından itiliyor. ve türkiye her sene batıya doğru kayıyor (3-5 cm veya 1-3 cm).
1939 erzincan depreminden beri deprem olan her bölgenin batısına enerjiyi atımlıyor ve sıkıştırıyor. ve bir sonraki deprem ama 3-5 yıl sonra ama 20-30 yıl sonra yine bir miktar daha batıda oluyor ve her deprem sonrası birikme bir dahaki batı bölgesine kayıyor, taa marmara'ya yani adalar açıklarına kadar gidiyor, ki beklenti orada artık.(tarihsel olarak geriye, yani doğuya kayma çok az deprem bölgelerinde veya istisna)
son durum da bu zaten, en son bizim bizzat yaşadığımız 1999 gölcük depremi de stresi/enerjiyi 1939'dan beri olan depremlerin verilerine bakıldığı zaman marmara denizinin göbeğine bıraktı.
(bkz: beklenen büyük istanbul depremi)
ve artık maalesef vaktin ne zaman olacağını tabi bilemesek de bu depremin eli kulağında, gölcük depreminin üzerinden 23,5 yıl geçti artık.
yanlış hatılamıyorsam 1999 depremi 1700'lerin başında olan istanbul depremine çok benziyordu diye okumuştum bir yerde.
(yanlış da olabilirim ama şu aşamada önemli değil bu aslında)
işte o depremden hemen sonra (30-35 yıl) meydana gelen, 1754 yılında küçük kıyamet olarak adlandırılan depremin de üzerinden artık neredeyse 270 yıl geçti.
ve basit bir anlatımla en üstte değindiğim şekilde anadolu platosu her sene 3-5 cm (1-3 cm) batıya gidiyor ve bunu 270 yıl ile çarparak (allah korusun muhtemel istanbul depreminde, ki +7 olacağı kesin gibi verilere göre) fay atımını hesaplayabilirsiniz, bu da şu demek oluyor;
beklenen deprem de 270 yıl x 3 cm = 810 cm, yani fay hattının atım hareketi en az bir seferde 6-7 metre olacak demektir.
bu yaptığım tamamen düz mantık bir hesap. yılda sadece 1,5-2 cm bile olsa rutin batıya kayma, yine de fay atımı 270 yıl sonra marmara'da en az 4,5-5 metre olacaktır bir seferde. bu da sarsıntının büyük olacağını bariz şekilde belirtiyor, keşke küçük küçük kırılsa da ilerlese ama tarihi bilgiler böyle olmadığını söylüyor bize, bilimsel veriler de aynı şekilde.
maalesef böyle, tekrar herkese geçmiş olsun, ama şunu anladım bizzat, hakikaten hiç bir hazırlık yok, halimiz berbat ve tamamen tesadüflere kalmış ve o hali düşünemiyorum, tahayyül bile edemiyorum.
çok kısa süreliğine de olsa internet ulaşımı olmadı dün mesela. ve daha neler neler.
dün gece uyandım depreme herkesi sakinleştirdik tabi, ne kadar olabiliyorsak artık ve sonra 1999 depreminde olanlar aklıma geldi.
bir sağa bir sola yapıştığımı dün gibi hatırlıyorum, muhtemelen bina çökseydi o zaman dışarı çıkmaya vaktimiz hiç olmazdı, oğlum daha 4 aylıktı o depremde kızım dünyada yoktu.*
dün akşam çocukların her ikisi de hafif bir gerilim ile bana baktılar, gergin olduğum halde gülerek sakinleştirdim onları ve yarım saat sonra yatıyoruz artık diyerek aslında tetikte ve bir daha uyumadan işe geldim.
editleme: imla ve ilave bilgiler.

son not: insanların aciz durumlarından faydalanan ve hırzıslığa arsızlığa yeltenen şerefsizler beter olsun, iki yakaları bir yere gelmesin.

herkese çok geçmiş olsun

5 şiddetinde bunlar oluyorsa siz bir de 7 ve üzeri olacak depremi düşünün. yakın tarihteki izmir depreminde bile üç beş tane bina yıkıldı enkazı kaldırmak günler sürdü.

ben ki uykum ağırdır uyandım. fakat diyorum yatak gidiyo ileri geri algılayamadım. avise bakıyorum sallanmıyor. öyle bi kal geldi yani. ne kadar aciziz dedirten bir olay.

bugün uykumdan uyanmama sebep olmuş deprem.

şaka maka neredeyse 1 dakika sürdü herhalde, önce daha şiddetli başladı sonrasında kademeli olarak azaldı.

son 10 saniye kala "ulan cenin pozisyonu alsam mı acaba?" diye düşünürken bitiverdi. sonra da gönül rahatlığıyla uyumaya devam ettim. zira izmir'in en çok deprem hissedilen yerlerinden birinde yaşıyorum, o yüzden istanbulluların depreme verdikleri tepkileri de hep abartı bulmuşumdur ama alışkanlık meselesi deyip geçeceğim. haydi gelmiş geçmiş olsun...

gece 4'ü geçerken kız kardeşim aradı, abi deprem oldu dedi. ben hissetmedim, duymadım. korkmuştu. sonra erkek kardeşim sakarya'dan aradı o da aynı şekilde çok şiddetli sarsıntı oldu dedi. istanbul'dan kuzenim yine aynı şekilde. benim konumuma yakın yerde kız arkadaşım da duymuş ve çok korkmuş. ben neden hissetmedim bilmiyorum. ilginç olan, benimle birlikte uyuyan kedim dahi hissetmemiş. ilginç.

ne çöktüm ne tutundum ne de kapandım.
biraz uykum açılmasın diye bitmesini bekledim. sonra yatakta oturdum azıcık.
en son da kapıya gittim evdekilere bakmak için. o arada sallanma da bitince yatıp uyudum.
bu tatbikatları ciddiye alarak edis çalmadan yapmaya çalışsalar belki alışırız ama işte alışmadık bünyede çöktutunkapan durmuyor.
herkese geçmiş olsun.

anladigim kadariyal hepiniz sallanmissiniz ve inanir misiniz bilmem ama deprem sirasinda bunu yasamaniz cok normal.

o korkunç sarsıntıyı tamamen hissettik. aklıma ilk gelen eyvah istanbul oldu. düzce de , özellikle yıldönümünden bu kadar kısa süre sonra olması beni çok üzdü. geçmiş depremin travmalarıyla başa çıkmaya çalışan vatandaşlarımıza sabır ,yaralılara acil şifalar ,hayatını kalp krizinden kaybeden vatandaşımıza da rahmet diliyorum .

23 yıl sonra gelen deprem.