90'lı yıllara özgü problemler

bütün aydınların faili meçhul cinayetlerle öldürülüp ortadan kaldırılması. katillerden bir tanesi bile cezasını çekmedi.

evde tuz bitmesi.

(bkz: sıcağı sıcağına)

3310 parası biriktirmek. ve malesef faili meçhul cinayetler.

cine5 şifresi çözmeye çalışmak.

plakların önemini yavaştan yitirmesi.

serdar ortaç’ın kadının göbeğinden zeytin yemesi.

türkiye nin altın cağlarını yaşadığı için olmayan sorunlardır. o zaman dolar 25 kuruştu.

anten sorunu , nice tipi ve boranda çatıya komando gibi çıkıp patates gibi indiğim oldu.

ali kalkancı, müslüm gündüz, fadime şahin üçlemesi.

tutti frutti ve colpo grosso'nun çok geç başlaması.uykusuz kalırdık.hormonların zirvede olduğu yaşlardaydık,normal.

tetris oynarken istenen bloğun bir türlü gelmemesi.

okulda unutulan kalemler,defterler, montlardır.

atari salonunda senin bir sürü jetonla geçemediğin bölümü, senin jetonunla tek seferde kolaylıkla geçen hatta onunla oyunu bitiren çocuk.

bir de evdeki atarinin adaptörünün çok ısınması.
bildin mi o atariyi hani siyah olan.

hohlayıp kapatan ,ses dinleyen telefon sapıkları,evin babasının böyük sorunuydu.90 lı yıllarda sapıklıkta teknolojiyle dogru orantılı ilerliyormuş demek.

3310 parası biriktirmek değildir. zaten telefon 2000 yılında piyasaya sürüldü.

kasetlerin teybe sarması
istediğimiz şarkının kral tv de çıkmaması

faili meşhul cinayetler, işkencede kaybedilen insanlar, yargısız infazlar, insan hakları ihlalleri.

cep telefonu 90 ların sonuna doğru daha yaygınlaştı (1999-2000 arası) ve henüz yaygın olmadığı dönemde bir arkadaşınızla buluşacaksanız evden çıkmadan nerede ne zaman konusunda net bir şekilde anlaşmanız gerekirdi. bir aksilik olursa bu bir problemdi ancak bir avantajı da şuydu; haberleşme imkanı sınırlı olacağı için (yakın bir ankesörlü telefondan arkadaşınızı evinden aramak gibi) genelde insanlar bekletmeme konusunda daha dikkatli olurlardı.

şehir içi otobüslerde sigara içilirdi ve çocukluğumda bu berbat kokudan dolayı midem bulandığı için hep zor geçerdi yolculuklar.

bir de kasette sevdiğiniz bir şarkı varsa tekrar tekrar başa sarıp tekrar dinlemek zorunda kalırdınız.

sosyal medya yoktu, insanların birbirini bulması bazen çok zor ve hatta imkansıza yakındı.

ama yine de düşününce güzel yıllardı...

binbir zorlukla katıldığım hugo'da volkan oyununu oynarken elenmemdir. normalde oyunculara 3 can verilir fakat bu lanet oyunda alttan gelen volkana yakalandığın takdirde direkt eleniyordun. o volkanda geldi beni buldu. mansiyon ödül olarak ülker paketi almışsındır diyeceksiniz değil mi ? onu da göndermedi reziller.

oyun sonunda, hugo'ya küfür eden çocuk misali tolga abiye laf sokma heyecanı ile tutuşuyordum. bundan ötürüdür ki şöyle saçma bir diyalog ile daha da rezil oldum.

tolga abi: evet bize bir şarkı söyler misin?
nevermind: heheh söylemem ki meheheh
tolga abi: sana demedim zaten fernando'ya dedim (bu da saçma bir kuş)
nevermind: ......

yaktınız lan o küçük çocuğun hayallerini. yazıklar olsun. halbuki tam zamanında 5'e basmıştım.