adana

ürkerek gittiğim bir yaz gününde aşırı sıcaktan bunaldığım; kimseyle tartışmaya girmediğim, herkese, '' sen haklısın abi'' diye alttan aldığım, güneyde, akdeniz bölgemizdeki vilayetimizdir. gerçek, yerli adanalıların iyi insanlar olduğunu düşündüğüm; adını kötüye çıkaran, katliam ve cinayet haberleri ile anılan adananın aslında dışarıdan gelen kişilerle bütünleşmesi neticesinde kötü üne sahip olduğu gerçeği yadsınmamalıdır. hayatın çok pahalı olmadığı; her tür insanın yaşadığı, zenginlerin -her yerde olduğu gibi- farklı semtlerde, fakirlerin ve orta tabakanın da farklı yerlerde yaşadığı büyük bir metropoldür.

müslümanların allah’ına küfür edilen yer.

gastronomide benim için zirve olan güzide şehrimizdir. turiste bile kilo aldırır.

içinde olduğum il.

uru adania.

adını uranus'un oğlu adanus'tan alan, içinde yaşayanların çeşitliliği ve uyumuyla, basına yansıyan tuhaflıklarıyla ve kendine has yaşam şekli olan güzel sıcak bir şehir. hemşehirlerime selam ederim.

arif nihat asya adana'da yılllarca yaşamış ve birçok kez adana hakkında bir şeyler dile getirmiştir, birkaç güzel örneği şöyle;



nişanyan'da şöyle yazar;



beni gören, tipolojik olarak adanalı olmadığımı söylese de, biz 1800 küsurlu yıllardan beri adanalıyız. yerlisiyiz. tepebağ'danız. bundan memnuniyet duyarım hep.

badişahımız gelü, tez caddaler kapatıla!



yarın sokağa çıkmayalım bence. bugünden telaş başladı zaten, ağaçlar budanıyor, yollar boyanıyor, sivil polisler geziyor. allah geliyor glb...

zamanlaması manidar, lezzet festivali başladı bugün.

insanın gadasını alır bu şehir. nedir gadasını almak? yani, sıkıntısını, derdini alır. garip bir şehirdir, çeker insanı. fukara memleketidir, havası kadar esnafı ve insanı da sıcaktır.

birçok insan, memleketinden göçüp istanbul'a gider, izmir'e gider, ankara'ya gider, yurtdışına gider. gidenler, memleketini özler. adana'ya gelenlerin çoğunun burnunda tütmez memleketi, bu benim yıllarca denk geldiğim bir hadisedir. adana, gelene memleket olur.

yemek festivalinin gündemin tepesinde olan yerdir.

kiremithane, yavuzlar, dağlıoğlu, hürriyet, denizli ve şakirpaşa gibi fazlasıyla nezih yerlere sahip şehrimizdir.

kebap, şırdan, mumbar, ciğer burada yenir.

en son 2018 de uğradığım ve de turladığım şehir. yemeği de insanı da güzel şehirdir. lakin sıkıntılı yerleri de bolca mevcuttur. eylül sonu ile kasım aylarında sıcaklar nispeten normal seyrettiğinden gezilecek en iyi zamanlarıdır.

ah bir de soğusa. kasım geldi halen donla geziyoruz, bazen onu bile çıkarasım geliyor ay bu şehirden alıp başımı gidicem.

bağımlılık yapıyor şehir.

üniversiteyi burda okuduğumdan mütevellit fazlaca sevip yaşamaya karar verdiğim şehirdir.

bu akşam saat 18.30'da emep ve tkp'nin baraj yolu iş bankası önünde buluşarak yoksulluğu ve pahalılığı protesto edeceği şehir.

adana'nın dünyanın en kaliteli ve medeni şehri olması.

yok yok bunu iddia edemem. kozmopolit bir memlekettir. defaatle söyledik, yineleyelim, yerlisi azalmış, göç edenler sayesinde işin rengi biraz değişmiştir.

her neyse efendim, adana'nın insanı da esnafı da sıcaktır. kimse kimseye bakmaz karışmaz, kanmayın siz şov tivi haberlerine. her allah'ın dakikası, her sokağında öyle hadiseler yaşanmaz.

fukara memleketi derler, çok soğuk olmadığı için. doğrudur.

bizim buranın boğazı iyidir. doya doya yersin her şeyi. basit bir dönerci, börekçi,kebapçı, 86 tane ikram yollar, salata yollar vs.

ramazan ayı'nda, aynı masada, biri oruç açar, arkadaşı orucunu açanı bekler, sonra birasını rakısını içer. bizatihi yaşadım. mekanlar kapanmaz. sokakta dahi ye iç. kimse dönüp bakmaz.

adana' da dayak çoktur lakin ramazan'da yoktur.*

insanları genel olarak esmer olur.

kaotik ve sıcak.. ama nereye gidersem gideyim kısa bir süre sonra adana'yı yana döne arıyorum.

bi haber başlığı gördüğümde adanaya ait olup olmadığını anlayabiliyorum. bence birçoğumuz anlıyoruz.