aile içi siyasi görüş farklılığı

saygı zeminine oturduysa her şey inanılmaz bir zenginlik sunuyor insana . her görüşü her çevreyi önceden duyma ve deneyimleme şansın oluyor. fanatizmden kurtuluyorsun.

ama saygı yoksa kişiselleştirme hastalığı ile savaşıyorsun. yoruyor be.

babamla konuşmama sebebim.

üç kere ararsa birini açarım. o da babam olduğu için işte. nasılsın, iyiyim, tamam. normal akplilerle muhatap bile olmuyorum.

4 yetişkin olan ailemize 4 farklı görüş var. asla siyasi bir tartışmaya girmiyoruz, sonuçsuz kalıp bir de gereksiz küslüklere yol açtığını daha önce yaşadık.
herkesin görüşü kendini bağlar noktasında bıraktık.
5. ferdimizi bakalım kim kendine çekerek çoğunluğu sağlayacak?

çekirdekte görüş farklılığı yok ama dış akraba halkalarında çokça var. düğünde bayramda bir araya gelindiğinde genellikle siyaset konuşulmaz ama niyeyse seçim öncelerinde bir şekilde ampul akrabalar mutlaka konu açarlar. kimse ses etmez. çok da sallamaz. ne zaman ki bu sallanmayan akrabalar, nasılsa karşı çıkan yok rahatlığıyla saçma sapan argümanları bize yedirdiğini zannedip camii cemaati muamelesi yapmaya başlarlar o zaman bir hoşt çekeriz. herkes haddini bilir, özüne döner. tabii ortalık buz keser, bir süre sessizlik olur ve herkes evlerine dağılır.

benim yaşadığım durumdur. evin muhalif kişiliği rolünü üstlendim. babayla bir güzel çatışıyoruz. sorun şu ki başlangıçta aynı görüşü savunuyorduk. kabul edemediğim şey bu döneklik. çıkarcılık. babam da olsan kabul etmem.

"vatan haini" olarak yaftalanmaya hazır olmalısınız.

milliyetçi ailenin anarşist çocuğu olunca, "devletin okulunda okuyorsun," gibi komik tepkiler almaya sebep olabilir.

yaşadığım durum. geçen günlerde saç kesimimden dolayı sen hristiyanmısın sorusuna maruz kaldım.

muhafazakar kızın sosyalist kocaya kaçması..
kadın her türlü saf değiştirecektir. başka türlüsüne rastlamadım.

oy kullandıktan sonra eve dönüldüğü zaman kahvaltı sofrasında garip meclis gerginliklerine sebebiyet verebilecek olan farklılıktır.

bizim ailede kimse hangi partiye oy vermediğini açıkça söylemez fakat herkes kimin nereye oy verdiğini bilir. "biz sonuçta demokratik bir aileyiz kimse kimsenin oyuna karışamaz" diye başlayan konuşma çay bardaklarını masaya vurarak şu şekilde son bulur:

-sen o tıynetsize oy verdin değil mi?
-hayır vermedim.
-sen o tıynetsizi savundun!
-hayır savunmadım. çıkar göster! ahlaksız adam!*

eşim ve babası arasında yıllarca süren durum. her iki taraf da sabit fikirli ise, çok zor bir süreç oluyor, senelerce eşime "o senin baban, ne söylesen onun düşüncelerini değiştiremezsin, siyasi konulara girmeden başka konular hakkında sohbet edersin olur biter" deyip durdum ama ilk zamanlar eşim, ailesinin yanına her gittiğimizde babasıyla tartışıyordu ama zamanla beni anladı ve artık siyasi konulara girmemeye başladı, normal bir şekilde sohbet edebilir hale geldi ki bence olması gereken de bu. insanlarla tamamen iletişimi kesmek yerine * konuşulan konuları değiştirerek de iletişimi sürdürmek mümkün ve siyaset gibi pek de masum olmayan bir mevzudan dolayı iletişimi kesmek çok çocukça bence...

annem akp 'li.
babam kemalist.
bense insanların öldüğü hiçbir davayı savunamıyorum.

babam akp'li ama bence o da artık oy vermez.
annem akp'liydi nazım okuttum artık komünist.
ben altın ortacıyım.
ablamın siyasi görüşü yok, kim iktidara geçerse onu savunur.

ailem yumuşak sağ ben kemalist. sorun yok. siyaset aile içi sohbet konusu değildir.

hepimiz sosyal demokratız.
farklı olanı seçeni yaka paça döveriz yapacak bir şey yok.

goynumda yılan besleyemem hadi eyvallah.

bizde hem siyasi farklılık hem de siyasi ortaklık var. ailecek tayyip'ten nefret ediyoruz bu konuda ortağız. öte yandan ben partileri ve particiliği sevmem. bulunduğum bölgede akp karşısında kim güçlüyse ona veririm oyumu. benim nazarımda akp ehven-i şer değil ekber-i şerdir.

ne kadar farklı olursa olsun, darılmaya varmayacak olan görüş farklılığıdır.

sizin hiç kadınlara seçme ve seçilme hakkını erdoğan'ın verdiğini savunan bir yakınınız oldu mu? benim oldu.
ve şunu da söylemem gerekir ki bu yasa 5 aralık 1934'te yürürlüğe giren mustafa kemal atatürk devrimlerinden biridir.. yani :) muhteremin doğumundan 20 yıl önce. yani doğmadan önce zaten böyle bir yasa vardı. hemde 20 yıldır süregelen. bunu kanıtlayan bir çok kaynak var. zaten açıp ufak bir araştırma yapınca ; 8 şubat 1935'te yapılan tbmm 5.genel seçimlerinde meclise giren 17 türk kadın milletvekillerini görebiliriz :)

bence sadece "bu konuları gerçekten biliyorum ve anlıyorum" diyen biri siyasi görüşüm var desin . aksi taktirde görüşleriniz veyahutta söyleyip savunduklarınız zırvadan başka bir şey değil.

baba tarafı akrabalarımın hepsi akp'li. anne tarafı akrabalarım da çoğunlukla chp'li.

ben ise hiçbir siyasi partiyi desteklemiyorum.