akrabalarla ilişkiyi kesmek

akrabalık ilişkilerinin eskisine göre daha az gerekli olması sebebiyle gerçekleştirilendir.

hele bir de soğuk bir tabiatınız varsa çok daha kolay gerçekleşiyor.
siz kimseyi arayıp sormadığınızda kimse de sizi arayıp sormuyor ve böylelikle ortada ilişki milişki kalmıyor.
elbette kan bağı ayrı bir şey.
yıllarca görüşmediğiniz amcanıza ya da amca oğlunuza birileri gözünüzün önünde saldıracak olsa ölümü göze alıp onu savunabilirsiniz.
ama görüşmeye gelince gerek görmezsiniz.
zira başka dünyaların insanları haline gelmişsinizdir.

hayat standardınızi, derdini silkeyim söylemlerinizi azaltır. kendimden biliyorum.

kaliteli bir hayat için yapılması gereken. her akraba deyip genellemeyelim tabii ama birinci derece harici genel olarak gereksiz. sırf kan bağı var diye tahammül etmen gereken tüm o saçmalıklar. ne gerek var böyle şeylere, bunlar olmadan sence de hayat daha güzel olmaz mı birtanem?

çok istediğim olay, bu aralar.

kendi özgürlüğümü biraz daha elime alınca sanırım kaçınılmaz olacak.

sorun çıkaran insanlardan uzak durmaktır.

akrabalardan nefret ederim. hıh.

canımı sıkan olursa akraba falan tanımam iletisimi keserim

ilişki değil de direkt akrabayı kesmek istiyorum onu nası bi hale yola koyarız?

seçemediğimiz ailemizle zamanla kopan bağlar genellikle bireyselleşmeyle başlar, tertemiz kafayla devam eder. sonuna kadar önerilir.

dayilarimdan birini 20 senedir görmüyorum.diğeri de emekli bankaci ve fizik bakaloryasi var. bna telefonda 'yau s.ktir git bi bak!' dediği icin onunla da 2 senedir konusmuyorum.kafam rahat.ama tabi dengesiz olduğu icin aniden arayabilir de belli olmaz.

amcamin birini en son ortaokulda gördüm.naber lan diyip tokat patlatmisti suratima.şaka diye akranina atar gibi attigi tokat yuzunden 1 hafta okula suratimda besparmak iziyle gittim.diger amcam paranoid.kim ne noluyo deyip duruyor.kendi kendine gulmeye baslıyor falan.ticaret erbabi langirt üretiyor ve satiyor.bu paranoyayla bu isleri nasil yapior hala bnim icin sır.ikisiyle de gorusmuyorum.

bnde akraba namina pek sans yok yani.

bir türk atasözü : taş yakından gelir

hep sanıyorum ki evlensem güzel olacak. akrabaların bi kısmıyla daha az görüşmüş oluruz falan. bu da benim sanrım belki de.
hep sanıyorum ki beyaz atlı prens gelecek ve hepsini dövücez o akrabaların.
ama bu da benim zannım tabii. ah ulan.
lanet olsun. beddua etmemek için zor tuttum kendimi.
allahım sen affet.

uzuuuuuunnnnn zaman önce tek kalemde hepsiyle iletişimi kestiğim doğrudur. yerinde karardır ve tam bana göredir. bunlar akraba değil akbabadır çünkü. insana kan bağı değil can bağı lazımdır.

akraba akrabanın gülmesini de ölmesini de istemez.

(bkz: akraba değil akbaba)

baba tarafıyla ilişkiyi kesmek

birkaçı hariç ben yaptım onu. facebook ' tayken başarılarımızla ilgili fotolar koyuyodum, herkes tebrik ediyodu, bizim tiplemeler " halime teyzenin kızı da yaptı onu!" falan yazıyodu, ya bir diil iki diil, hep böyle... bigün kafama dank dedi, attım hepsini. bi süre sonra facebook ' tan da çıktım zaten.

çoğu yaşıyo mu öldü mü bilmiyorum, ölen olursa ilişkim devam edenler yazar zaten bana. ama kendimi beğendirmek için ağzımla kuş, popomla balık tutmaktan vazgeçtim, kimi isterlerse onu takdir etsinler, kimi isterlerse ona kaka atsınlar, o oyun bi süre sonra baydı.

bi türk abimiz almanya ' da bana " akrabanın yaptığını akrep yapmaz!" demişti, haklıymış adam.