alaz (yazar)

ne diyeceğimi bilemiyorum. acımı tarif edemiyorum. gerçekten canımı acıttı gidişin abi. nurlar içinde yat, mekanın cennet olsun. gerçekten üzgünüm, hem de çok. seni hep tatlı muhabbetinle ve son mesajınla hatırlayacağım...

bir süredir, yani ölümün çok çok yakınıma uğradığı, babamı alıp götürdüğü zamanlardan beri, her ölüm haberi gerçek anlamıyla kalbimi titretiyor. hele ki bu kadar genç, belki bi o kadar daha yaşanmasını umduğumuz yılları varken insanın. ama yokmuş işte o yıllar. bu kadarcıkmış. hepi topu kırk küsür yıl? neyi sığdırabilir ki insan bu kadarcık bir ömre? öyle ki, yaşamın, yaşamanın, insanın ve hatta kendinin bile ancak farkına varılan yaşlar kırklarda başlıyor bence. ve öylece istemeden de olsa çekip gidiyorsun. belki sonsuz bir uykuya...

sevdiklerine, sevenlerine sabırlar dilerim. ruhu şad olsun...

uğradığım bir linç sonrası, bana iyi gelen bir nickaltı giren yazardı.
sonrasında kısacık bir dm muhabbetimiz oldu.
kendisini iyi bilirdim,
allah rahmet eylesin,
yattığı yer incitmesin.

takip ettiğim ender yazarlardan birisiydi. kaleminin çok değerli olduğunu düşünürdüm hep ve hala da öyle olduğunu düşünüyorum. nick altına göre kendisi vefat etmiş. buna pek inanamamış durumdayım, neredeyse her gün bugün ne yazmış acaba dediğim bir isimdi. allah gani gani rahmet eylesin, çok yazık oldu.

maalesef tanışıklığımız olmayan bir yazardı. bir, iki yazısını okumuş ve fikirlerimiz farklı olsa da sevmiştim. keşke bir mesaj filan atıp tanış olsaydım... umarım yerinde dinlenir. sevenlerine baş sağlığı dilerim.

geldim yine bu s*kt**inin yerine, buraya bir şeyler çiziktirip sonra yine s***ir olup gideceğim, yazmazsam çatlayacağım çünkü.

al sana türkçe klavye albayım, ilk ve son.

30 saatten fazla oldu herhalde haberi alalı. 30 saatten fazladır aynı ruh halindeyim, sanırım artık isyan tarafına geçiyorum. sonra da kabulleniş evresi falan filan di’ mi?
hala inanmak istemiyorum, ismini 349857329852 kere gugıllamış olmama rağmen hala şaka sanıyorum. hala nanik bekliyorum lan.

ya albayım, zınk diye ölmek var mı ya? buz gibi bir tek tik bıraktın bana, a ş a m ı y o r u m.
hani daha istanbul’da yılbaşı geçiriyorduk? hani rakı mangal ya, hani tavuklar cinler tonikler? ne biçim ekürilik bu?
al ben içiyorum senin yerine.

bu hayatımdaki ilk kaybım değil elbet, aile büyüklerimden ya da çevremdekilerinin yakınlarından duyduklarım oldu ama kendi kurduğum çemberimden birisini ilk kez kaybediyorum. bok vardı içtin o kadar.

kafası kesik tavuk gibiyim, ne düşünmem ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. “iyi geceler” diyerek vedalaştığının ertesi gün ölmesi çok tuhaf. dün makara kakara yaptığının bugün olmaması.
yok anladın mı, puf.

bir çift yeşil göz için dünyanın ucuna gidesi geliyordu insanın da öte tarafa gitmek dahil değildi olm bu denkleme. eşek gözlerim minicik kaldı ağlamaktan. hani ben seni bile isteye bile üzerdim de sen beni üzmezdin? kör kuyularda bıraktın beni be. ha şu an bana bakıp ulan kerize bak ne biçim ağlıyor diyerek gülüyorsan da sana çok kızarım.

bak heliciğim’in yüzü burada, bir haftadır “lan acaba bi’ şey mi oldu?” diye diye kafaları yedik, bitirdik.
ya sağlık ya güvenlik sorunu var dedim, atarlı semtin giderli delikanlısıydın çünkü.
ya yoğun bakımda yattığını hatta gözaltına alındığını bile dahil ettim ihtimallere de ölmek aklımın köşesinden geçmedi be, kaldın yumru gibi boğazımın ortasında. puh seni be.

ya albayım çocuklara tolkien okuyacaktık hahahfasfaga
yazabildiğim son mesajın “iyi misin?” olup o esnada senin toprak altında olmanı a ş a m ı y o r u m.
geçmiyor mınıske.

bu şarkıyı seninle paylaştığım ana bazen lanet ediyorum, bu kadar içselleştirip pes edeceğini nereden bilebilirdim? ama haklısın; delikanlı yoruldu, bir o yana bir bu yana sararıp soldu.


umarım aradığın huzur seni bulmuştur gittiğin yerde, umarım çok özlediğin istanbul’u izleyebiliyorsundur gözlerin kapalı. öpüyorum güzel kalbinden, umut ışığı sarsın her yerini, rahat uyu.

eyluled %100.

hep harika müzik zevkiyle hatırlayacağım küfürbaz haydom. beni walhala'da elinde kırmızı tuborguyla "hoşgeldin kardaşım" diye karşılayacak şirin faşom. bu gece şarabımın bir kısmını toprağa döküp "bu da cemin ruhuna" diyerek içtim. walhala'da siz odin'le turan'ı kurun kardaşım. yıkmaya en yakın zamanda geleceğim. günün sonunda kırmızı tuborglarımızla 90'lar pop konuşacağız. bağıra çağıra ahmet kaya söyleyeceğiz.

allah biliyor ki bu yazar beni, ben onu sevmezdim, sevmeyecegim zira ölsem o da beni sevmezdi

bana kalsa sozlukten gondereceklerim arasinda ilk siradaydi ama bir is icin istanbul disindaydim ve hayli kartlar dagitilmis, koseler kapilmis, tavizler verilmisti.
simdilik sadece allah gunahlarini bagislasin diyorum baska sey demem.

vefatını az önce öğrendiğim yazar. hiç tanımadım, tanışmadık ama çok üzüldüm. hayat çok anlamsız ve kısa ne yazık ki... bunu bi kere daha öğrettin. geyik yapmaya, kafa dağıtmaya girdiğim şu mecrada bile, hem bir kez daha dertlendim, hem de hayatın kısa olduğu mesajını bir kez daha aldım...
sevenlerine başsağlığı diliyorum. ışık içinde uyu. :(

yoldaş benjamin'den rica ettim ve profiline "sonsuza kadar kalbimizdesin" yazdırttım. yoldaş benjamin'e beni kırmadığı için teşekkür ederim. en azından senin için bu kadarını yapalım kıymetli dostum. emin ol sensiz buraların zerre tadı yok. sensiz buralarda keyif yok, tat yok. travmanı hala atlatabilmiş değilim. sen kolay kolay unutulacak adam mıydın be dostum... sen kolay kolay unutulacak insan mıydın...

şimdi öğrendim vefat haberini çok beklenmedik, çok genç, çok üzücü bir durum. kendisiyle çok kısa kısa sohbetlerimiz olmuştu, ne kadar nahif ve kibar olduğunu hatırlıyorum. inşallah mutlu sonuna öteki dünyada kavuşur, huzur içinde yatsın.

zamanında, dünyada en sevdiklerim yani en vazgeçilmezim olanlar ani ölümlerle çıktı gitti hayatımdan. biraz bunu hatırlattığından, biraz atlattım sandığım travmaları tekrar gündemime taşımasından, biraz buraya yazıp yazıp sildiklerimi yüzüme vurmasından, hayattalar ise anasından, babasından, kardaşlarından, biraz da yurdunu milletini memleketini sevenlerin birbirine karşı hissettiklerinden ve bunların toplamından doğan büyük yükle; sosyal mecralardan tanıyıp da kaybına en çok üzüldüğüm insandır;
alaz kardeşim...
"bir acıyı başka acıyla unutturmasın" denir...
o tarafa geldiğimde büyük bir masamız olacak alaz...
davetlilerdensin kabul edersen kardeşim...

yeri uçmag olsun. ruhu şad olsun.

uzun zamandır bu sözlüğe uğramadığım için vefat ettiğini yeni öğrendim ve açıkçası duyduğumda inanamadım. özelden çokça muhabbetimiz olmuştu kendisiyle. en son da 4 hafta önce konuşmuşuz. hiç aklımın ucundan bile geçmezdi yakın zamanda öleceği.

fazlasıyla üzüldüm. ışıklar içinde uyusun, ruhu şad olsun. tanıdığım kadarıyla değerli, vatansever, aklı başında ve atatürkçü bir kardeşimizdi.

#1994883
aort anevrizması başlığına tanım girmek istediğimde merhumun bu tanımı ile karşılaştım. tanımı yazdıktan 6 ay sonra, bahsettiği tehlike başına gelmiş. yani ölüm şeklini adeta tarif etmiş.

allah rahmet eylesin.

allah rahmet eylesin.

en son beni savunmuştu eyvallah reyis toprağın bol olsun. kaç yaşındaydı lan nasıl öldü durduk yere hayat acımasız.

ne zaman burda olsam aktif biri olarak görürdüm kendisini. kısa bir sohbet etmişliğim de vardır. şimdi bir bakayım dedim vefat entrilerini okuyorum. vefatına üzüldüm. hayat garip. bugün varsın yarın yoksun.

bana verdiğin destekleri, paylaştığın anılarını, bilgilerini asla unutmayacağım abi. yattığın yer incitmesin seni, çok özledim seni abi..