alzheimer

anıların ihanetidir.
alzheimer olduğunu bile unutmaktır.
bu hastalık ilk kez alman nöropatolog ve psikoyatr alois alzheimer tarafından ortaya atılmıştır.

yaşamsal faaliyetlerde seyrelme, azalma, bilişsel yeteneklerde bozulma, nöropsikiyatrik belirtilerin ve davranış değişikliklerinin eşlik ettiği nörodejeneratif bir hastalık olarak tanımlanır.
bunamanın en bilindik türlerindendir.
tedavisi yoktur. hasta bu vakalarda çok fazla yaşamamaktadır. ölür.

ileri yaşlarda görülen hafıza kaybıdır. bu bir beyin hastalığıdır ve beyinde proteinler birikmesi ve hücrelerin ölmesiyle ortaya çıkan bir hastalıktır. bir anda ortaya çıkmıyor, hastalığa sebep olan semptomlar 20 yıl içinde gelişiyor. kadınlarda erken başlama riski daha yüksektir. hasta yakın dönemi hatırlamıyor ve sadece anı yaşıyor. hastanın yakınlarının ilk başta zor kabulleneceği bir durum. hatta ilk başlarda şok süreci ve kabullenememe süreci başlıyor. hatta alzheimer adayı hasta bile hastalığını kabul etmiyor, unutkan olduğunda ısrar ediyor. hasta görülmemiş davranış ve tuhaflıklar sergiliyor. mutfakta ocağı yanık bırakmak, ışıkları yanık bırakmak, gitmesi gereken yere gitmeyip başka bir yere gitmek hasta yakınının dikkatini çekebiliyor. hastada duygu bozukluğu, anksiyete, söz ve davranışları sürekli tekrar etme, depresyon, çok yeme veya hiç yememe durumu, çok uyuma veya hiç uyumama anormallikleri oluşabiliyor. hasta, ilk evre olarak başlangıç gösterdiği, orta evre olarak hastalığın iyice meydana çıktığı, ileri evre olarak hafızanın tümden gittiği ve yatalak olduğu aşamalardan geçiyor. alzheimer, tıp dünyası tarafından tedavi yöntemi bulunamayan bir hastalık. ancak, ilk evrede müdahale edilip orta derece ilerlemesi sağlanabiliyor. ailesi tarafından sevgiyle bakılan hastalar daha iyi durumda olabiliyorlar. bu sayede hastalığın seyrini yavaşlatmak mümkün.

iliklerime kadar yaşamış olmanın verdiği hüzün hep içimde bir yara. canım anneannem keşke sana daha iyi bakabilseydik. seni çok özlüyorum.

hatirlamayi unutmaktir.

öyle acayip ki anlatamam.
hasta açısından değerlendirmek olası değil elbet ama gün be gün bu süreci yaşayan bir hasta yakınıysanız allah evlerden uzak etsin derim.
hayat boyu en kıymetlisi olduğunuz insan önceleri alışık olmadığımız şekilde davranmaya başlıyor, ilerledikçe siz bazen tanıyor, bazen tanımıyor. sona doğru artık hayatına hiç girmemişcesine tamamen unutuyor.
60 sene önceki kapı komşunun adını hatırlıyor mesela ama koynunda büyüttüğü göz bebeğim dediğini bilmiyor.
insanın tahammül etmesi çok zor bir süreç.

az evvel bir arkadaşım, anneannesi bulaşık makinesi bozuk diye bulaşık tabak çanağı üç sokak ötedeki kızına bu soğukta getirdiğini söyledi.

arkadaşıma "acaba anneannen alzheimer olabilir mi?" diye sorunca donup kaldı. bu lanet hastalık böyle saçma şeyler yaptırıyor.

çevrenizdeki bir yaşlı, hayatı boyunca yapmadığı saçmalıkları birden yapmaya başladıysa, kızıp bağırmadan evvel durup bir de bu seçeneği düşünün.

bilim insanları, hindistan cevizi özünün koklanmasının, alzheimer gibi hafızayı bozan yıkıcı hastalığın erken belirtilerini tespit etmek için potansiyel bir yöntem olabileceğini öne sürüyor. buradan