amasra

her yerine yürüyerek gidebileceğiniz,görülmesi gereken şirin ilçe.pazarı güzel,ürünleri lezzetlidir.salatası tatmaya değerdir.yazın giderseniz günlük kiralık evimiz var diyen insanlara rastlarsınız.rahmetli barış akarsu'nun heykeli ve kabri buradadır,hüzünlenirsiniz.

ne zaman dinlesem tenimde tatlı, ılık bir rüzgar hissettiğim; denizin tuzlu tadını, güneşin saçlarımın üzerinden akıp gidişini anımsatan barış akarsu şarkısı. sözlerini usulca aşağıya bırakıyorum efenim.


toprak kokan şehir,
deniz kokan şehir,
sevda kokan şehir.

büyüsüyle bekler seni,
caddeler ıslak göz yaşlarıyla.

gitmem bu gece,
gidemem artık
olmasan da gitmem, bu gece
olmasan da.

hava ile bütün,
su ile bütün,
güneşle bütün şehir.

bıraktığın zamanki gibi,
loştur her yer hayalin gibi.

gitmem bu gece,
gidemem artık
olmasan da gitmem , bu gece
olmasan da.

oysa artık düşlerimde,
yalnızlık da aşktır bu şehirde,
karanlık da aşktır sensizlikde.

bartın ın bir ilçesi.

barış akarsu'nun memleketi.

denizi denizanalarıyla dolu bir belde. fakat gezilmesi görülmesi hoştur ve en fazla bir gününüzü alır.

fatih sultan mehmed'in de dediği gibi çeşm-i cihandır.

salatası meşhur olan sahil beldesi.

bartın'ın ilçesidir. ama bartın'dan daha çok tanınır.

15 bin nüfuslu bartın ilçesi.

köyleri :

acarlar
ahatlar
akkonak
aliobası
bostanlar
cumayanı
çakrazboz
çakrazova
çakrazşeyhler
çanakçılar
esenler
göçkün
göçkündemirci
gömü
hatipler
inciğez
inpiri
kalaycı
karakaçak
kazpınarı
kocaköy
makaracı
saraydüzü
şenyurt
şükürler
tarlaağzı
topallar
topderesi
yahyayazıcılar
yukarısal

olan ilçe.

kışları gotik yazları club havasındadır. yakınlığından ötürü maalesef yazın karabük ve ankara plakalı şahin/doğan akınına uğrar.
yerlisi keyifli ve samimidir.

harika bir yerdir. evlerin dış duvarları barış akarsu fotoğraflarıyla kaplıdır. halkı vefalı ve misafirperverdir.

karadeniz kıyılarında bir ege sahil kasabası gibidir. huzurludur, hoştur. çok güzel anıları vardır. iyi ki gitmişim dediğim yerdir.

güzel tanımlar yapılmış görselleri de temmuz 2012'den benden olsun, amasra.

ilk ve ortaçağda, karadeniz ticaretini kontrol edebilmek için ele geçirilmesi gereken liman şehirlerinden biridir.

eski dönemlerde kalma el yazmalarının ve kaynakların ne kadar önemli olduklarını biliriz. bu mektuplar, fermanlar, resimler, şiirler ve müzikler dönemin atmosferini, toplumu ve insanların yaşamını bizlere iyisi ve kötüsü ile anlatırlar. bunlardan birinin örneğine yakın zamanlarda denk geldiğim için paylaşmak istedim:

amasra (antik amastris kenti) homeros'un ilyada'sından itibaren yazılı kaynaklarda geçen bir kasabadır. izmit (nikomedia) ile birlikte roma çağında bitinya'nın (mö 377 ve mö 64 yıllarında arasında hüküm sürmüş iznik merkezli bir devlet) metropollerinden birisidir.

tarihini geçmişe kadar inceleyebildiğimiz amasra'ya milattan sonra 1-2. yüzyıllarda yaşamış romalı yazar gaius plinius caecilius secundus'un, imparator ile arasında geçen mektuplaşmalarda bile görebiliriz. dayısı (gaius plinius secundus) ile karışmaması için genç plinius denen yazar 247 tanesi günümüze ulaşmış mektupları ile bilinir ve tarihin aydınlatılmasında bu mektupların önemi büyüktür.

gelelim bahsettiğimiz mektuba: ilk mektup genç plinius tarafından roma imparatorun'a yazılıyor:



plinius ilk yüzyıllarda bile kentin bakımlı ve planlı bir şekilde büyüdüğünden fakat toplumsal bir sorunundan bahsettiği bu mektuba imparatordan bir başka mektup ile yanıt alıyor:



1930'lu yılların başına kadar sağlam kalan ve şu an da kısmen görülebilen; amasra'nın içindeki küçük limana dökülen derenin içinde aktığı kesme taştan yapılmış tünel sanıyoruz ki mektupta bahsedilen kapatma işleminin mirasıdır. mektuplardaki bilgiler bir tarihi eserin tarihini ve ne amaçla yapıldığını kesin olarak ortaya çıkarıyor. bu da eski dönemlerden günümüze kalan eserlerin geçmişi aydınlatmak açısından ne kadar değerli kaynaklar olduklarını ve neden önemsenmeleri gerektiğini gözler önüne seriyor.

kaynakça: antik anadolu coğrafyası / strabon-geographika

liman caddesinde 3 metrekare arsamızın olduğu altında tarihsel zenginlik söylenilegeldiği hiç göremediğim, dede yadigari yer.

çocukken bayılıyordum amasra'nın denizine. hiçbi çocuğu fazla açılmayın denmezdi. git gidebildiğin kadar derinleşmez.

zamanında oraya yakın yaşadığım için belki 500 kere gittiğim,
mezgitin kralını gün batımı'nda, denizin üzerinde (ama kaldırmışlar sanırım iskeleleri) kral bir salatayla yiyebileceğiniz yer.
sakindir, güzeldir, görülmelidir.

not : özlemişim ya, yolumu düşüreyim.

yıllardır eşimle hep gitme planı yapıp ve hep çıkan bi aksaklık sonucu hâlâ gidemediğimiz yer. bu bayramda yine düşünüyoruz. bakalım. ama ben inanıyorum bir gün olacak.