anne olunca anlarsın

olmadan anlaşılmayacak, milyonlarca öğüdü içerebilen haklı sözdür.

'ne yani anne olunca sır kapıları açılacak mı' dediğim başlık. her şeye anne olunca anlarsın diyince insan büyük bir şey bekliyor sonuçta.

annelerimizin basit ama etkili cümlesidir.
empati kur ulan inek diyemez de anne olunca anlarsın der.
bir bildiği var gibidir çünkü bir bildiği vardır.

bu replik aklıma hep yiğit özgür'ün düşünemedi karikatürünü getiriyor. yıllar geçecek ve sözün söylendiği karakter anlayamamış olarak kalacak gibime geliyor.

(bkz: baba olunca anlarsın) derdi peder bey bana bi dönem, artık demiyor herhalde anladı düzenli bir hayatım olmayacağını.

aslına bakılırsa toplumumuzun sorunlarına ışık tutan bir anne lafıdır. dikkat ediniz, avrupa toplumlarında annenin önemi, annelik kutsaldır, hanım hanım onlar benim yavrularım temalı önem addetmeler pek yoktur. bununla beraber brezilya favelalarına inersek değer kazanır. usada örneğin kırsalda yaşayan görece cahil amerikan vatandaşlarının halen daha yemek masasına ailecek oturmaya fazlaca değer vermesi ve fakat daha gelişmiş şehirlerde tabii bu gibi şeylere pek önem verilmemesi tesadüfi değildir.

medenileşmemiş toplumlarda kitlecilik daha yaygındır ve dikkat edin, yine amerikada, redneck olarak tabir edilen tayfa da az muhafazakar değildir. medenileşmemiş insan ilkel düşüncelerin etkisi altında kalır dostlarım. kitle haline gelmek örneğin en ilkel mekanizmalardandır. biz ve diğerleri şeklinde en basit seviyede güvenli alanlar yaratmak yine ilkel reflekslerimizdendir. dikkatinizi çekiyordur, cahille sohbeti kesmek eylemine ters düşüp cahil biriyle sohbet ederseniz, sizi en basit noktalarda test edecek, onun tarafında mı yoksa karşı tarafta mısınız diye anlamaya çalışacaktır. sokak ropörtajlarında bu ilkel reflekse sıkça denk gelebilirsiniz.

annelik kurumunun kutsallığı da bu ilkel reflekslerden ileri gelmektedir. tıpkı büyüklere saygı, ailecek yemek masasına oturmak vs gibi toplumsal düzeni korumak ve "kitle"nin yararı içindir en basit tabirle. yanlış anlaşılmasın, annelik kavramını eleştirmiyorum, kadına verilen değerin yerlerde olduğu toplumlarda anneliğin abartılı değerli gösterilmesi göz yanılsamasını eleştiriyorum. sizce de garip değil midir, kadını erkeğin tarlası ilan eden ve dayak yemesini dahi hoş gören inançların, cenneti annelerin ayaklarına sermesi yahut da kadını yeryüzündeki şeytan gören, yıllarca cadı diye yakan inanışların meryem ana figürü etrafında kadın kutsaması?

annemin favori sözü.*

sabah apar topar oğlumu kreşe kendimi işe yetiştirmeye çalışıyorum. minik adam hiç elinden bırakmadığı hulk oyuncağını tutmuş yolu seyrederken telefonum çaldı.
ne söyledim hatırlamıyorum ama demiş olmalıyım ki
"annecim hulk bugün sende kalsın o cok güçlü ya bak kaslarına seni korur korkma"
hastaneye varana kadar yutkunamadım. kadınlar evlatları kendi için doğururmuş anne olunca anladım

annelik. allah tarafında evladına merhamet ve şefkatin fazla olduğu bir duygudur.
eğer anne kendini güvende ve çocuğunu sevgiyle büyütürse işte o zaman çocuk şiddetten hayat boyu uzak durur.

tek cümle birçok belirsizlik ve tecrübeye işaret etmektedir, ne yaşayacağımız ise muamma.

'olanı biteni anlayınca anne olursun', şeklinde olması gereken söylem. bence.

ekin atalar’ın yazdığı bir kitaptır. mükemmel olmayan anneler ve adaylar içindir yazıyor kitabın kapağında. bu çok hoşuma giden bir detaydı, fakat henüz alıp okuma fırsatım olmadı.

annelerin "benim mantıklı bir önermem kalmadı, teşekkürler" minvalinde bir anlama sahip olan kaçış cümlesi. bayılırım..

tıkanan annelerin imdat çekici.

annelere bu laf yasaklanmalıdır. bazen hızını alamayıp bana bile dedi, yahu ben nasıl anne olayım?

haa bak ana yüreği vardır bende he, çok anaç ve babaçımdır...

bunun daha kötüsü benim annemin silahıdır.

"annen ölünce anlarsın "

tribe sokuyor kadın beni.

benim annem dahi bütün annelerin çok sık kullandığı ama benim hiç maruz kalmadığım cümle.

annelerin çok haklı olarak söylediği bir laf. ben yine de annemi anlayamam. o beş çocukla birden başa çıkmış. yetmemiş dört çocuğu varken tarla, hayvan, ev işi yapmış. annelik deli işi.

babamın bir şeye izin vermeme cümlesi. işin komik tarafı adam o kadar mantıklı konuşuyor ki haklı buluyorum. yine de çok üzgünüm. ben anne olmayacağım baba.

klasik anne lafı. işin garibi her söyledikleri doğru çıkıyor ve anladığında sende çocuklarına söylüyorsun. daha bi kaç gün önce kızımı yurda bıraktığımda anladım ben evden ayrıldığımda annemin nasıl hissettiğini. hem ayrılık üzdü hemde üstüne annem demişti demek .

bir paradoks efendim bu. adeta sonu olmayan bir zaman döngüsü. annen sana diyor sen annene diyorsun, hatta yetmiyor bazen kardeşine bile diyorsun. anne okuyorsın ve bakıyorsun ki abbov bu ne zor iş. büyük bir sorumluluk. hem bir hata yapmamak için çok çaba harcıyorsun hem de yaptığın hatalar için çok üzülüyorsun. çünkü mükemmel anne yoktur. kutsal değildir anne. bir yandan kendi anneliğini sorgularken diğer yandan aynı şeyleri annenin de yaşadığını anlayıp ona daha çok saygı duyuyorsun. burda ufak bir parantez, her anne saygı duyulmayı hak etmez. dedik sonuçta kutsal değil bu annelik.