anneni mi çok seviyorsun babanı mı sorunsalı

(bkz: 7 yaş çocuğa sorulacak sorular)

sözlük bu kadar da olamaz.

olmasın lütfen çünkü..

eskiden olsa babam derdim ama büyüdükçe bazı şeylerin farkına vararak artık annem diyorum. hiç kimse annnesi gibi anlayamaz kızını hiç kimse anne kadar destek veremez. baba her ne kadar desteklesede her ne kadar sevsede anne kadar olamaz. hep derdim ki beni en çok babam anlıyor*ama tek bir davranışıyla annemm bu fikrimi değiştirdi. annem bazı şeylere hayır derdi eskiden ama umrumda değildi çünkü babam evet dedikten sonra bir şey olmaz diyordum. çünkü babam hep der ki ben karar verdikten sonra bitti. ama büyüdükçe öyle olmaması gerektiğini aslında annemi de yanlış anladığımı anladım. buraya küçük bir özür bırakıyorum güzel anneme.

şu soru akıllardan hatta dünyadan silinmesi gereken ilk sorulardan biri. insanı bir tarafı tutma hissini ilk aşılayan soru neden ben birini seveyim. belki ikisini de sevmiyorum 'gülücük'.

ikisini de değil.
ben en çok anneannemi severdim.

aramızda anası babası olmayanlar olabilir (benim var empathy yapmak istedim sadece

keşke bir çocuk olsam ve bana bu soru sorulsa ben de "ananı" diye cevap versem. sonra anam beni bir güzel dövse, güzel olurdu.

t/"baban ne iş yapıyor?" sorusu kadar berbat bir soru.

ikisini de sevmiyorum.

ikisi de her şeydir.

çocuk esirgeme kurumundaki 6-7 yaşındaki yetim/öksiz sorulara sorulan sorudur. (bkz: kenan evren)

en çok babaannemi severim.

"ikinizi de sevmiyorum" lafını duyunca anne babanın eşgal.

not: ikisini de seviyorum tabii ki.

ileride birisi gelip benim çocuğuma bu soruyu sorarsa ve çocuk cevap olarak en çok vatanımı seviyorum demezse; yatılı okula postalar yenisini yaparım.

taviz veremeyeceğim tek konu bu.
onun dışında zevkleri, siyasi görüşü, dini, cinsel yönelimi, meslek seçimi gram önemli değil.
evladımdır canımdır severim.

ama bu konu hassas.

bir ekşi esintisini siz de hissediyor musunuz..?

çocuklara sorulan en boş sorudur.

ben bu soruya hiç düşünmeden hep babamı daha çok seviyorum derdim. ki hâlâ soran olursa aynı şeyi söylüyorum. çocukluğumda ağlarken de hep baba diye ağlıyordum. kimse baba sevgimi sorgulamasın!

anneannem.

çocukla ebeveynleri arasındaki bağı zayıflatıp birinden birini seçmesi gerektiği yanılgısına iten yanlış bir tutum. bu patavatsızlıkla çocuğun eninde sonunda karşılaşabileceği düşünülerek, çocuk bu konuda hazırlanmalı ve olumsuz etkiden korunmalıdır. (örn: çocuğa tek sayılı günlerde babasını, çift sayılı günlerdeyse annesini sevdiğini söylemesi önerilebilir. biz böyle yapmıştık.)

babami tabiki yani anne de iyidir de. evet.