another round

fırından yeni çıkan 33. avrupa film ödüllerinde en iyi film seçilmiştir. ingilizceye “another round” olarak çevrilmiş.

filmi thomas vinterberg (bkz: thomas vinterberg)yönetmiştir ki, film severler kendisini “jagten” ve “festen” gibi muntazam filmlerden hatırlayacaklardır.

edit: yazım hatası

film kıtlığı yaşadığımız 2020'nin son aylarında internete düşüp ilaç gibi gelmiştir. ilk ve son sahnesi koronaya lanet okutur.
filmde; 4 öğretmen, daha iyi hissetmek için ve zihni belli oranda açtığı için her gün belli oranda alkol alarak bir deney yapmaya karar verirler. ilk başlarda her şey çok güzel gitse de alkolizme yenik düşerler. hikâye bu bağlamda ilerler. eğlenceli olduğu kadar dramatik bir filmdir.

orijinal adı druk olan danimarka-hollanda-isveç ortak yapımı film. hem en iyi yabancı film kategorisinde hem en iyi yönetmen kategorisinde adaylığı var, nefis bir thomas vinterberg filmi gerçekten.

an itibariyle anasının ak sütü gibi helal olan yabancı film ödülünü de aldı. kategoride ödülü çarpıcı bir senaryoya sahip, trt ortak yapımı olduğu için bolca reklamına maruz kaldığımız ancak ne var ki iyi bir sinema filmi sayılmayacak quo vadis, aida? almadığı için sevindim.

bugün sinemada izlediğim film. konusunu ilginç buldum, puanı da yüksekti diğerlerine göre. güzel bi dans sahnesi vardı, o da çok ilgimi çekmişti. izlediğim filmler içinde iyiler arasına koyabilirim bu filmi. dram, romantizm ve eser miktarda komedi içeriyor. film 4 tane öğretmenin alkol deneyini anlatıyor. mesai saati içinde daha verimli olmak adına, yapılan bir araştırmadan esinlenip kendi hayatlarına bunu uyarlamaya kalkışıyorlar. başta her şey fazlasıyla yolunda giderken sonrasında dozu arttırmaları ile hayatları dağılmaya başlıyor. oyunculukları oldukça beğendim. film bazı yerlerde duygulandırırken bazı yerlerde güldürüyor. genel olarak filmin bende bıraktığı duygu hoşnutluk oldu. son sahnesi - ki o meşhur dans sahnesi - bayağı güzeldi. burada mads mikkelsen'in oyunculuğunu övmeme zaten gerek yok. inanılmaz bi adam, cidden filmde ona ayrı hayran kaldım. özetle bu filmi izlemeyen varsa bulup izlesin. tavsiye ederim. spontane bi film gibi duran ama hikayesi ve onun işleniş şekli ile insanı şaşırtan bi film olmuş. ben beğendim açıkçası.

bu yılın oscar töreninde "en iyi uluslararası film" ödülünü danimarka'ya kazandıran "körkütük" filmini geçtiğimiz hafta izleme imkanı buldum.

lisede öğretmenlik yapan dört arkadaşın orta yaş bunalımı ve rutin hayatın getirdiği sorunların üstesinden gelmek için kalkıştığı içki deneyi ile şekilleniyor.

norveçli bir psikiyatristin öne sürdüğü şey şuydu: insan kanında % 0.05 oranında alkol eksikliği vardı ve bu eksiklik tamamlanırsa insan özgüven problemi yaşamadan sosyal rahatlığa erişiyordu.

ve dört kafadar her gün kanlarındaki alkol oranını 0.05'e çıkarmak için düzenli olarak alkol almaya başlarlar.
ve vücutlar içkiye alışmaya başladıkça artan özgüvenle mesleki ve özel hayatta bir şeyler yoluna girmeye başlar. ama insan doğası gereği hep daha fazlasını isteyen bir varlık olduğu için zamanla promil oranını arttırırlar. bu da kurdukları dengeyi kaybetmelerine sebep olur. ve bazı yaşamlar için fazlasını isteme duygusunun sahip oldukları güzellikleri kaybetmek anlamına geldiğini fark ederler. yani sonunda tehlikeli de olsa böyle bir deneye kalkışmanın faydalarını görürler.

temel teması içki gibi görülen filmin merkezinde esasında varoluşçu kaygı, orta yaş bunalımı, yalnızlık ve hayat amacını kaybetme konuları işlenmektedir. hayatın ağırlığına karşı verilen mücadele ve yapılan meydan okuma karakterleri filmin sonunda belli bir noktaya taşımıştır.

filmde en sevdiğim sahne baş karakterimiz martin'in dans ederek koştuğu an filmin afişini gördüğüm sahnedir. bununda notunu düşmek istedim

bu yazdıklarımın ardından aklıma gelen bir şiirin sadece bir kesitinin filmi özetleyebildiğini fark ettim. charles baudelaire'in paris sıkıntısı adlı kitabındaki "hep sarhoş olmalı" şiiri...

"hep sarhoş olmalı. her şey bunda; tek sorun bu.
omuzlarınızı ezen, sizi toprağa doğru çeken zaman’ın korkunç ağırlığını duymamak için durmamacasına sarhoş olmalısınız.
ama neyle?
şarapla,
şiirle
ya da erdemle,
nasıl isterseniz.
ama sarhoş olun..."

bonus: muhteşem bir final sahnesine sahip olan filmin yönetmeni thomas vinterberg'e göre sondaki dans sahnesi, martin'in çıktığı yolculuğun bir yansımasıymış:
"bu bir duygu karışımı: bir parçası uçmak istiyor, bir parçası boğulmak istiyor." diye yorumlamış.

izlemek isteyenlere şimdiden iyi seyirler diliyorum.

mubi'de az önce izlediğim sanırım danimarka yapımı olan, iki üç ödüllü film.

hayatı monotonlaşmış, özel hayatına ve kariyerine kendini tam olarak veremeyen 4 öğretmen arkadaşın her gün 0.05 pıromil alkol almaya başlamalarını anlatan film.

insan hikayelerine bir zaafım var nedense. böyle normal insan hayatını karşıma koysalar ve "al sana film adam sabah uyanıyor, kahve içiyor, bakkaldan makarna alıp, işte saatlerce çalışıyor. filmde başkada bişey yok" deseler minimum 6 puan veririm filme. benimde keyfim bu napayım yani.

mads mikkelsen abi zaten sadece dursa ve kamera onu çekse yeterli olur sanırım. adamda garip bir duruş, bakış böyle anlamsız bir karizma var. jagten diye bir filmi var bu abinin müthiş ötesi. ben bilmiyordum mesela jagten'ın yönetmenide bu filmin yönetmeniymiş. bunu öğrenince filme olan sevgimin nedenini sorgulamayı bıraktım zaten.

filme dönecek olursam film diyor ki "babacım derdin sıkıntın var biliyorum. bundan sıyrılmak içinde alkol içebilirsin. ama bu meret senin dostun değil. seni bir kağıt gibi buruşturur atar dikkat et".

alkol insan gibidir aslında. tadında tüketirsen hayatını bambaşka bir seviyeye çıkarıyor. fakat dozajı en ufak kaçırmada adamın götündeki donu alıyor. arkadaşlıklar, aşklar mesela. arkadaşınızla haftada 1 buluştuğunuzda çok eğlenirsiniz, dünyanın en iyi insanı sizin arkadaşınız gibi gelir. olurda her gün, her saat buluşmaya başlarsanız o arkadaşlık ilişkiniz genelde kısa süre sonra son bulur. çünkü insan daha kendine katlanamazken başka birisine daha katlanması gerekir. bir zaman sonra arkadaşının nefes alması bile itici gelir insana. fakat tek başına bir hafta evde oturup sonra arkadaşınla buluşsan yeni tanışmış arkadaşlar gibi eğlenirsiniz.

bu hayatta alkol, arkadaşlık, aşk ve seks gibi mükemmel şeyleri reklam arası gibi kullanmak gerek. ben buna inananlardanım. çünkü hayat keyifli bir yer değil ve insanda sürekli mutlu olmamalı. sürekli mutlu, kaygısız olmak güzel anların kıymetini bilmemeye neden olur. çok klasiktir her gün lahmacun yiyemezsin. bir günde tarhana içmen lazım ki lahmacunun kıymetini anla.

tabi bunu demek kolay. maalesef insan kaygılarından bir kere kaçabildimi hep kaçmak istiyor. o kaçış yolunada zamanla bağımlı oluyor. bu sadece alkol veya uyuşturucu değil tabi ki. sizi kaygılarınızdan kurtaran bir insanda olabilir bu.

neyse uzatmayayım daha fazla filme puanım 10/8.1

beni etkileyen çok güzel bir film. büyük büyük olaylar yok. hayatı olduğu gibi anlatmış. gençlikte deli dolu, yaş ilerledikçe durulan, çoluk çocuğa karışınca monoton bir hayata dönüşen hayatlarımız. çiftlerin onca koşturmaca arasında birbirlerinden uzaklaşması. insanların sevdiği işini bile robot gibi yapmaya başlaması. artık koca çarkın içinde görünmez olmak. insanların seninle konuşurken yokmuşsun gibi hissetmen. tüm bu duygular çok iyi oynanmıştı. sakin sakin ilerleyen bu filmde en güzel kısmı da buydu zaten.


konusuna gelelim. dört öğretmen arkadaş bir gün toplandıklarında insanın kanında eksik alkol ile hayata geldiğini savunan bir fikir üzerine bunu denemeye karar verirler. alkolün getirdiği gevşeme, rahat konuşma, kendini kasmadan özgür davranma gibi avantajları sosyal hayatlarında kullanmak isterler ve belli bir miktar ile deneye başlarlar. alkol tüm kötülüklerin babasıdır diye boşuna denilmemiş. neden kötü olduğu, hayatımıza sinsi sinsi girip biz hiç farkında olmadan nasıl bizi tüketeceğini anlatan muhteşem bir film.

yüzeysel bir insan değilseniz azcık delirmenin dünyayı daha katlanır hale getirdiğini muhteşem bir şekilde anlatan bir başyapıt. mads mikkelsen'in üst düzey oyunculuğu ve nordik filmlerin kendine has, insanın iç dünyasını cesur, gerçek şekilde ortaya koyması filmin nadide bir yapım olmasını sağlıyor. olduğumuz ve olmak istediğimiz arasında ki o sıkışmışlıktan çıkmalı ve cesurca yaşamanın gerçekten ne olduğunu görmeliyiz, sonu ne olursa olsun. filmde bunu alkol üzerinden anlatmak istemiş yani onu da bir kamu spotu olarak görebiliriz ama filmin özü kişinin kendisiyle yüzleşmeye ne kadar hazır olduğu ile ilgili. bu yüzleşme sonrası gerçekler ne olursa olsun olduğumuz benliği sahiplenmeli ve hayatta kalmalıyız ki yola devam edelim öteki türlüsü ne kadar süreceğini bile bilmediğin bir zamanı boşa harcamak olur. sınırlarının ne olduğunu bilmeyen biri için ise bu yolculuk bir felaketle sonuçlanabilir.
dans sahnesi ise karakterin o anda katarsis yaşadığını çok net ve estetik olarak muhteşem göstermiş, bayılacaksınız. ayrıca filmde ki renklerin tek ton üzerinden gitmesi sizi filme daha da bağlıyor ve vermek istediği hissi çok net alıyorsunuz.
bu filmde anlatılan şeyler o kadar insani ki, bu hayatta sadece sürüklendiğinizi hissediyorsunuz bu filmi izleyin ve alacağınız ne ise onu alın.

kafam her güzel olduğunda ben de tam olarak bunu düşünüyorum;

24 saat sarhoş olmak.

yani körkütük sarhoş olmasam bile en azından çakır keyif olmak.

çünkü öyle olduğum zamanlarda normaldekinden daha mutlu, daha cesur ve en önemlisi daha az düşünen bir insan oluyorum.

neyse filme gelecek olursam filmde de tam olarak bu konu işleniyor. bir bilim adamı, yaptığı araştırmada insan vücudundaki alkol oranının, olması gerekenden daha az miktarda bulunduğunu savunuyor. lise öğretmeni dört kişi de bu araştırmayı denemeye karar veriyorlar. yani vücutlarındaki alkol oranını sürekli yukarı seviyede tutarak bu sayede hayatlarında oluşan değişiklikleri gözlemliyorlar ve bu değişiklikleri kayıt altına alıyorlar.

derslerde kendini ifade etmekte zorlanmak, ilişkilerinde sorun yaşamak, durağan hayatlar sahip olmak, yalnızlık, mutsuzluk bu öğretmenlerin hissettiklerinden bazıları.
aslında bunlar sadece onlara ait olan hisler değil. bunlar her insanda bulunan hisler yani bizim hislerimiz. filmi de sevmemin en önemli noktası bu. konusuna bakarsanız 35 yaş bunalımı falan yazıyor ama aslında anlatılan sadece 35 yaşındakilerde özgü değil. izleyen herkes filmde kendinden bir şey bulacaktır bana göre. onun için izlemek isteyip öncesinde fikir almak için okuyan varsa hiç düşünmeden izlesin.

son olarak film de en çok hoşuma giden öğretmenlerin arkadaşlıkları oldu. gerçek hayatta var mıdır böyle arkadaşlık bilmiyorum ama keşke olsa diye de düşünmedim değil. filmin sonundaki dans sahnesi de en iyi sahnelerden birisiydi.

bunun haricinde film hakkına başka bir şey yazmayacağım. haftasonu izlemiştim unuttum düşündüklerimi.*ama filmi izlerken not aldığım bir sözle bitirmek istiyorum:

önceki gün izledim, ilginç bir film. 4 öğretmen, alkole çok düşkünler, işten sonra içiyorlar ama. sabah derslerde çok kötü performans sergiliyorlar, velilerden ve öğrencilerden tepkiler gelmeye başlıyor, diyorlar ki ; süreci tersine çevirelim, gündüz içelim, akşam 8 den sonra içmeyelim. 50 promil sınırımız olsun diyorlar ve tüm bunları, olanları bir makale olarak yazıyorlar. her şey birden değişiyor, performansları doruğa çıkıyor, öğrenciler deliriyor...neyse bu kadar yeter, izleyin derim.
ama filmin ana hedefini anlamadım, alkolü övüyor mu dövüyor mu anlamadım....sonu çok ters köşe.....

2020 yılında çekilmiş olan ve danimarkalı yönetmen thomas vinterberg tarafından yönetilen bir filmidir. film, orijinal adı druk olan danimarka yapımı bu filmin ülkemizdeki adı körkütük.

konu:


oyuncular :
mads mikkelsen: martin
thomas bo larsen: tommy
magnus millang: nikolaj
lars ranthe: peter
mads mikkelsen'in oyunculuğu özellikle övgü almıştır ve filmin genel performansı da eleştirmenler tarafından oldukça takdir edilmiştir.

başarıları:
93. akademi ödülleri'nde en iyi uluslararası uyarlama senaryo dalında ödül kazanmış ve mads mikkelsen, avrupa film ödülleri'nde en iyi erkek oyuncu ödülüne aday gösterilmiştir.


film, alkolün kişilerin yaşamlarına olan etkilerini ve toplumsal bakış açılarına dair önemli soruları ele almasıyla dikkat çeken bir yapımdır. dram ve komediunsurlarını bir araya getirerek izleyiciye derin bir deneyim sunmaktadır.

bu filmi ile finn skårderud'un tezi arasındaki ilişki, filmin konusunun skårderud'un araştırma çalışmasından esinlenmiş olmasıdır.

skårderud, alkol tüketiminin sosyal ve psikolojik boyutlarını incelediği çalışmasında sosyal alkolizm kavramını ortaya atmıştır. sosyal alkolizm, belirli topluluklarda alkol tüketiminin sosyal bir norm olarak kabul edildiği ve bireylerin kendilerini dışlanmış veya yabancılaşmış hissetmeden alkol tüketmeye teşvik edildiği bir durumu ifade eder. skårderud'un tezi, alkolün sosyal bağlamda nasıl bir işlev gördüğü ve toplum içinde alkol tüketiminin yaygınlığı üzerine odaklanmaktadır.

filmi finn skårderud'un tezinin örnek olaylarla hayata geçirilmiş hali olarak düşünülebiliriz. skårderud'un araştırmasının etkileri, filmdeki karakterlerin deneyimlerinde yansıtılmaktadır ve izleyicilere alkol tüketimi ve sosyal bağlamdaki etkileri üzerine derin düşünceler sunar.