antalya

tuzlu bahar kokusunu özlediğim şehir.

türkiye'de tatil denince akla ilk gelen şehir.

ışıklar caddesi, güzel atmosfer. 2014’te gittim ilk.

hep söylerim, bu kent adeta açık hava müzesi. bence dünyanın en güzel şehri. hatta öyle güzel ki sıcağı vız gelip tırıs gidiyor.
kente yeni gelenler sosyalleşmek istiyor ancak kimse de bunun için bir şey yapmıyor. herkes de bundan şikayetçi üstelik. bu açıdan garip.
bir de son zamanlara içme suyu çalışması yapılıyor, ardından yollar bozuluyor. asla bir senkronizasyon yok ve yollar adeta puzzle gibi oluyor. lara'da ameliyat olan hastamızı konyaaltı'na getirirken adamcağız karın ağrısından öldü. çünkü karnındaki dikişlerin ağrımaması minimum sallanması gerekiyor , 30la gitsen bile yollar puzzle gibi olduğundan araba çok sallanıyor. ha bir de sağ şerit olayı neredeyse yok, çünkü bir kısım insan sağ şeridi her nedense park yeri olarak görüyor ki of of.

sanırım yakında temelli yerleşeceğim şehir.
birkaç gün içinde belli olacak. özellikle en sevdiğim kanallar olan; legenderium türkiye ve orta dünya dünya kanallarının sahiplerinin antalya’da olması beni hayli motive ediyor antalya’ya gitme konusunda.
umarım bana iyi gelirsin akdeniz’in incisi yörüklerin memleketi antalya.

en güzel ilçesi kanımca kalkan olan şehir.

otelde tatilde bi derecede, yazın o sıcakta sıradan bir hayat geçirmek için ağır mazoşist olmak lazım.

rus akınına uğrayan şehrimiz. bir keresinde antalya kemer'deki bir tatilimde kaldığım otelde neredeyse tüm misafirler rus’tu. otelde benden başka türk müşteri yoktu. tüm çalışanlar da rusça öğrenmişti. votka sınırsızdı. tatilin başkentidir.

az önce (saat 20.20 civarı) hafif bir depremle sarsılmış şehrimiz.