antalya

tuzlu bahar kokusunu özlediğim şehir.

türkiye'de tatil denince akla ilk gelen şehir.

ışıklar caddesi, güzel atmosfer. 2014’te gittim ilk.

hep söylerim, bu kent adeta açık hava müzesi. bence dünyanın en güzel şehri. hatta öyle güzel ki sıcağı vız gelip tırıs gidiyor.
kente yeni gelenler sosyalleşmek istiyor ancak kimse de bunun için bir şey yapmıyor. herkes de bundan şikayetçi üstelik. bu açıdan garip.
bir de son zamanlara içme suyu çalışması yapılıyor, ardından yollar bozuluyor. asla bir senkronizasyon yok ve yollar adeta puzzle gibi oluyor. lara'da ameliyat olan hastamızı konyaaltı'na getirirken adamcağız karın ağrısından öldü. çünkü karnındaki dikişlerin ağrımaması minimum sallanması gerekiyor , 30la gitsen bile yollar puzzle gibi olduğundan araba çok sallanıyor. ha bir de sağ şerit olayı neredeyse yok, çünkü bir kısım insan sağ şeridi her nedense park yeri olarak görüyor ki of of.

sanırım yakında temelli yerleşeceğim şehir.
birkaç gün içinde belli olacak. özellikle en sevdiğim kanallar olan; legenderium türkiye ve orta dünya dünya kanallarının sahiplerinin antalya’da olması beni hayli motive ediyor antalya’ya gitme konusunda.
umarım bana iyi gelirsin akdeniz’in incisi yörüklerin memleketi antalya.

en güzel ilçesi kanımca kalkan olan şehir.

otelde tatilde bi derecede, yazın o sıcakta sıradan bir hayat geçirmek için ağır mazoşist olmak lazım.

rus akınına uğrayan şehrimiz. bir keresinde antalya kemer'deki bir tatilimde kaldığım otelde neredeyse tüm misafirler rus’tu. otelde benden başka türk müşteri yoktu. tüm çalışanlar da rusça öğrenmişti. votka sınırsızdı. tatilin başkentidir.

az önce (saat 20.20 civarı) hafif bir depremle sarsılmış şehrimiz.

üniversiteyi okuduğum şehir. en dandik ilçesinde okumuş olmama rağmen öyle böyle özlemedim bu şehri.

kepezden konyaaltına 1 saat yürümek, denizde 2 saatte kafayı resetleyip 1 saat yurda yürümek, minnoş komşu teyzelerin "bunlar öğrenci acıkmışlardır" diyerek yemek/karpuz getirmeleri falan hepsi aklımda. atamın da dediği gibi, şüphesiz ki antalya dünyanın en güzel şehridir.

*hala hatırladığım gibiyse tabii ki, güncel durumu hakkında inanmak istemeyeceğim şeyler söyleniyor.

ıstanbul sıcağından şikayet ederken birkaç günlüğüne antalya'ya geldim ve cehennem ateşinde kavruluyorum anlık olarak.

beni buz dolu bir küvete gömüm mümkünse.
erimeden.

burada tek bir tane bile güzel bir anım olmadığı için bir tık ön yargılıydım zaten ama şu an ön yargıdan ziyade aleve tutuşmamak niyetindeyim.

ismini duyunca tatile gitme isteği uyandıran şehir.

tv de antalya tanıtılıyor ve yağlı et sandviçleri falan var ekranda.
ulen o sıcakta kokar onlar kokar ...
antalyada da et yemeyiverin nolcak ki yani.

hala deniz mevsiminin devam ettiği tatil beldesidir.

dün gece (15.11.2025) itibariyle sonbaharın tam olarak hissedildiği şehirdir. gece sıcaklığı 11 dereceye kadar düştü. gündüz 25 dereceydi tabi. "gavurlarımız" halen doncak tumancak geziyor sokaklarda.

şehirdeki falezler; insanların içindeki potansiyel şiddeti açığa çıkarıyor galiba. antalya'daki intiharların ve cinayetlerin çoğu falezlerde oluyor. falezlerde, göklerden gelen, öze dönük ya da dışa dönük şiddet yükleniyor, kimisi gerçekleştiriyor kimisi gerçekleştirmiyor gibi. falezlerin böyle bir etkisi olduğuna inanıyorum.

paralı yabancılar tarafından işgal edilmiş şehir. luayikçiler antalya'nın; ruslar, alamanlar, ingilizler tarafından satın alınmasından rahatsız değiller; lakin, rize'nin araplar tarafından alınmasından rahatsızlar!

niye acaba?

araplar , sahilde pek got göstermiyor, ondan olmasığ!