antalya

özal dönemi yap işlet devret mantığı ile büyüyen günümüzde nüfus bakımından bursa'dan sonra 5. sırada olan il. son yıllar hariç *bilinenin aksine en fazla gelir tarımdan elde edilir. turizm sonra gelir. alanya özellikle alman yerleşkesi halini aldı. kumluca sera başkenti, finike portakal üssü. kaş dalgıç evi. kemer doğa+deniz. komşu olup birbirine il merkezi en uzak il olarak bilinir. mersin ile bu ünvanı taşırlar. gazipaşa ve anamur muzun anadolu distribütörüdürler.

gecen yaz belek'ten cirali'ya bisiklet surerken bisiklet yollari / altyapisiyla beni etkilemis, guneydeki en buyuk sahil sehri.

sicagida insanı aglatmasa efsane şehir.

yazın ibret-i alem sıcaklıklarıyla insana hayatı sorgulatan; görünüşüyle cennetten bir parça, içeriğiyle cehennemin 3. katı olan 'cağnım' şehir. benim kızın geçen yaz akşam saat 21.30 civarı konyaaltı'nda bağıra bağıra' artık sonbahar gelsin' diye ağlamışlığı var.
sıcağı olmasa, güzel şehir. biz yapamıyoruz ama siz gidecekseniz ilkbahar ve sonbaharda gidin bence. bir dost*

antalya'ya taşınalı 4 ay oldu. keşke taşınmadan önce save alsaydım, şu anda kavurma olmakla meşgulüm.

arkadaşlar dinimize bagliysaniz fakat hatalar yaptıysanız bu sıralar antalya'ya gelin 12-16 arası söyle bir dolanin cehennem önizlemesine sizde katılın sonra bakarsınız bakalım yeniden günah isleyebiliyor musunuz ahhahzhaha:d

sıcağından ayrı, lağım kokusundan ayrı(kemer), hiçbir halt bilmeyip çok bilmişlik yapan sonradan görme insanlarından ayrı bıktığım, ayrılmak için gün saydığım, hayatım boyunca uğramayacağım istanbuldan sonraki ikinci şehir. şahsi fikrime göre yaşanacak şehir değil. 1 hafta 10 gün tatil amacıyla gezilip görülüp sonra da terk edilmesi gereken şehirdir.

insanı sıcacık bir battaniye gibi sararak boğan ve nefes almanızı engelleyen inanılmaz bir havası ve bol tuzlu bir denizi olan ancak tüm bunlara rağmen antik kent geze geze muhteşem bir hafta geçirdiğim güzel şehir. sadece yaz mevsiminde gelmek biraz hayata olan inancımı azaltmış olabilir. biraz.

herbir zerresine aşık olduğum şehir.

üçüncü memleketim oldu hem yaşadım bir dönem hem de dört ayda bir oradayım.

genelleme yapmak gibi bir niyetim asla yok ama böyle güzel bir şehir de bu kadar çomarın olması gerçekten çok acı verici. 5 sene evvel yaklaşık 6 ay yaşadım bu şehirde. bu kadar sığırı bir arada ben görmedim. bir çoğu kesinlikle istanbul'dan ve oradan gelenlerden nefret ediyor. dolandırıcı olarak bakıyorlar kendileri çok düzgünmüş gibi. o 6 ayda neler gördüm ben. 50 kuruşluk suyu 5 liraya itelemeye çalışan, çakma deri çantaları orjinalmiş gibi turistlere itelemeye çalışan, 50 liralık arabayı 500 liraya kiralamaya çalışanları gördü bu gözler. hadi bunları bir kenara bırakalım diyelim. düşünce yapısı olarak çoğu inanılmaz bağnaz ve tam bir öküzdür. selamın aleyküm dersin selamını almaz, adres sorarsın öküz öküz suratına bakarlar. 34 plaka gördüler mi trafikte ölümüne sıkıştırırlar. buranın ağası paşası benim havaların da olup diş gösterince kaçacak delik arayacak kadar da delikanlıdırlar. başka şehirden gelmişsen ve kaliten varsa seni barındırmazlar. kendileri gibi olanları da fena kollarlar. sırf büyük şehirden geldi maaşını eksik veren adamlar gördüm ben. ama coğrafyası bambaşkadır. sözlükte burada yaşayıp kaliteli yazarlar üstüne alınmasın lütfen dediklerimi. ben sadece gördüklerimi ve düşüncelerimi yazmak istedim. bu halk yüzünden gerçek potansiyeline asla yaklaşamayacak güzide bir şehirdir. umarım yakın zamanda toparlar.

şu an bir yandan yemek yiyiyor bir yandan da deli gibi terliyorum. öyle böyle değil, sırılsıklamım. yemek için koyduğum peçeteyi alnıma sürüyorum da terim yemeğe damlamıyor. amk böyle sıcağın ben.

''anlatılmaz yaşanır'' olan şehir. geleceğin istanbul'u maalesef.. her geçen gün kozmopolitlik derecesi yükselen, trafiği dert haline gelen, sıcağı öldüren, soğuğu titreten, hayatın çok pahalılaştığı ama yine de sen olmazsan nerede yaşarım denilen şehir..

not : dışarıdan göründüğü gibi buralı olan herkes hergün denize girmiyor. hatta sizin gibi tatile gelenlerden daha az giriyor denize. neden bilmiyorum ama öyle..

çocukluğum. sağlığım ... kardeşlerimle aksama kadar oynadığımız oyunlar. kimsenin babası top oynamazken benim babamın mahallenin bütün çocuklarıyla top oynaması. o zamanlar çok normal gelirdi. ne büyük nimetmiş yıllar sonra anladım. teşekkürler babacım. bu güzel çocukluk için teşekkürler :)

2022'nin son günleri ve 2023'ün ilk haftasında, mayo giyip kumsallarında güneşlenmenin, bronzlaşmanın ve hatta denize girmenin mümkün olduğu şehir. özellikle side ve alanya böyle.

temmuz ve ağustos ayı haricinde yaşanabilecek şehir.
gaflette bulunup, bir kaç ağustos gününü, antalya'da tatil rezervasyonu yapmıştım.
o gün bu gün, antalya benim için nemli ve sıcak olarak hatırımda kaldı. ama nasıl sıcak?
klimalı odadan banyoya geçtiğim beş on dakikalık zaman, hala aklımda.
t: klima sevenler için yaz kış yaşanabilecek şehir.

bir buçuk saatlik dağı vardır. arabanın yakıtını sömürüyor resmen.

komşu ilimiz... hı hı komşu dedim ya, at ayağını geç oraya... yok işte, türkiye de sınır komşusu olup da merkezlerinin en uzak olduğu iki ilden bahsediyoruz. mersin merkez ve antalya merkez arası yaklaşık 500 km... düşünün birde komşuyuz. ha bu 500 km yi de kuş uçuşu düşünmeyin, ülkenin en virajlı ama en güzel manzaralı yoludur, 8 saat sürer, kusturur...
edip: alanya'ya gidip 15 gün kaldım, antalya yapalım dedik, ne var lan antalya da deyip gitmedik.
evet hiç antalya ya gitmedim.

antalyalı mod*. seninle köfte piyaz üstüne tahinli kabak tatlısı yeme ihtimalini sevdim.