antalya

eskiden bazen yaz aylarında 1 haftalığına giderdim içimi hafakanlar basardı, yaz tatili için aşırı kasvetli gelen bir il.

almanya'ya taşındıktan sonra ayda yılda bir uğrayacağım şehirdir

rus ve ukrayna'lilarin akimina ugrayan neredeyse dogup buyudugum il. kendisini seviyorum fakat o kadar da gezilecek yer oldugunu dusunmuyorum. yalniz yan ilcelerinde cenneti gormek mumkun. bir de kaleici'ni cok seviyorum.

ufak bir üniversite deneyimi geçirdiğim 2000'li yıllarda kyk'da kalır, haftalık 50 ytl ile idare ederdim. o yıllarda şehri bildiğimi sanıyordum ama bilmiyormuşum o kadar da... tadını arabasıyla gezen çıkarıyormuş. eğer doğa ve tarihsever bir insansanız hele ki... yine de yaz ortasında çekilmez olur diyorlar, yaylada bir evin olsa kalırsın 2-3 ay mis gibi. daha ne?

nerede bu yağmur, bize gelene kadar kurudu mu?
yolda başına ne geldi bu yağmurun?
anlık hava durumu ektedir;

idle? türkiyede ki antalya mı bahsettiğin yer. burası gavur ...hala.

an itibarıyla yağış alan bölgeleri olan şehir.

yerlisi bile yazın yaylaya çıkarken, buraya yazın tatile gelen yerli hatta yabancı turistte nohut kadar beyin yoktur. hastalık hastası olmak istiyorsanız gelin yerleşin. seçim sizin.

aç kollarını geliyorum, var mı burada olan yazarlarımız. yüzelim falan.

herkes burada, sizlerde gelin..

çok sıcaktır şimdi hayatta çekilmez.
maraşa gelin dondurma ısmarlim size.

kapalı yol’undan nefret ettiğim şehir. hiç geçmek istemiyorum ya oradan. keşke yolum oraya hiç düşmese. ama maalesef neredeyse her gün de oradan geçmek zorundayım. bu yüzden markantalya’dan saat kulesine gelene kadar neredeyse psikolojim bozulacak kadar sinir stres sahibi oluyorum. son elli metreyi falan söve söve gidiyorum. sonra diyorum “tamam aga, sakin. gerek yok. daha gün yeni başladı..”
yolda dikilenler, önüne asla bakmayan, zombi gibi yavaşça yürüyenler..
bakın şu konuda anlaşalım: işiniz gücünüz yoksa bile, tamamen boşsanız bile hızlı yürüyün aga şu yolda bak. yani koşun da demiyorum ama toplum içinde, akan bir hayatın içinde olduğunuzun farkında olun ve adam gibi yürüyün. bakın bu bir uyarı.
neyse..
ve her çeşit insan da kapalı yol’da oluyor gün içinde.
antalya, kapalı yol olmasa iyi şehir.

enes batur'un memleket

evden rockstar gibi çıkıyorsunuz, yarım saat sonra su kanalına düşmüş sokak köpeğinden hiçbir farkınız kalmıyor. öyle bir sıcak.

8 sene yaşadığım yazı ayrı kışı ayrı lanet şehir.

sıcah çok sıcahtır abe, denilen şehir.

türkiye'de sınır komşusu olup aralarında en uzun mesafe olan 2 ilden biri...mersin-antalya ....o yüzden hiç gitmedim, alanya'dan geri döndüm.
çok ilginç, sınır komşumuz ama hiç gitmedim. 620 km...
dip: ilçesine en uzak il, mersin-anamur...215 km

memleketim. bazen o kadar özlüyorum ki balkonumuza gelen narenciye kokusunu, hava ılık ılık estiğinde burnumuza çarpan deniz kokusunu, okul formalarımızın altına bikini giyip çıkışta denize girişlerimizi, en çok da istanbul'dan daha huzurlu hissettirmesini.

şüphesiz dünyanın en güzel yeridir :)

yanıyor bugün yanıyor.
aklı olan dışarı çıkmaz, tüm gün klimanın karşısında bayılır.
“sen neden dışarıdasın o zaman?” diye soracak olursanız eğer çalışıyorum aga borçlarım var bahsetmiştim.