arabaşı

geçen sene benimle beraber sınav hazırlanan

ders dinleyen

ancak üzerini örtünce uyuyabilen biricik evcil hayvanım.
köye götürdüğümüzde kocaman olmuştu. belki eceli ile kışın ölmeseydi daha da büyürdü. canım arabaş'ım...
gece gece onu ne kadar çok özlediğimi anladım. çok thanks sözlük.

sevemedim.
bir de şu var; kaşığından hamur parçasını düşürene bir dahaki arabaşı davetini kitlerlermiş.

ara aşı dır aslı. iki ana öğün arasında veya geç vakit acıkana yapılırdı.

memleketimde çok yapılan bir yemek olmasına rağmen hamurunu bir türlü sevemedim. ama çorbası çok güzeldir. özelikle kar yağdığı gecelerde toplanıp içilince daha keyifli olur.

çorba konusunda macera aramaya gerek yoktur bence. ye mercüyü (bkz: mercimek) otur aşağı.

t: bir çeşit yöresel çorba.

başta arap aşı kelimelerinin birleşiminden oluştuğunu sandığım sonraysa ara aşı'dan türediğini öğrendiğim yemektir. türklerin göç yolculuklarında av hayvanları ve un kullanarak yaptıkları bir yemekmiş. sıcacık tavuk çorbası ve soğuk hamurla servis edilir. tavuk çorbası her yediğimde harikaydı ama hamuru için aynısını söyleyemeyeceğim. bazısı yedikçe yediriyor bazısı yutulmuyordu bile. o yüzden yapan kişinin elinin lezzeti de çok önemli diyebilirim.

yozgatlılar der ki, arabaşı, yılın yağan ilk karının suyuyla yapılır. yani bunu çorbası için diyorlar. hamuru hüpletme zamanını bilemem.

yılın ilk karı kısmında kafam hep karışıyor. ocak'ta yağan kardan mı bahsediliyor? yoksa kasım'da yağandan mı? who knows? god knows.

bunun hamurunu yutanla iletişimi kesiyorum.