aşık olamama sebepleri

önüne gelenle förtleşmekten. sürekli biriyle görüşmek ve derinlikli bağlar geliştirememekten.

normalde troll tnaim giriyorum ama burada yazdiklairm 21. yüzyıl dunyasindaki insan ilişkileri üzerinde düşüncemdir.

artık güzellik veya seks beni tatmin etmiyor zira bu iki şey de parayla elde edilebilecek şeyler. bir kadon güzel değilse bile 2-3 adet doğru operasyonla çok güzel olabilir. seks ise bildiğimiz üzere porno ile resmen bedava hale geldi.

bu da demek oluyorki seks de güzel olmak da artık değerli değil çünkü artık çok fazla güzel kadın var. bu yüzden size değer veren belki o kadar güzel olmamasına rağmen size güvenen ve sadık olan birisiyle ilişkide olmak çok daha değerli zira ülkemizde insanlar partnerini aldatmayı, boşanmayı bir marifet/modernlik göstergesi sanıyor.

ayrıca ülkemizde insan kalitesinin yerlerde olması da karakterli insanları daha değerli kılıyor.

benim beklentim bir aile kurmak ve güzel bi hayat geçirmek ve evet karım çalışmamalı ve bu bir çağdan uzaklık göstergesi değil insanların aynen eşlerinin çalışması istemeleri gibi istememe hakları da olabilir. ayrıca dinlediğim podcastlerde de gördüğüm kadarıyla hiçte azımsanmayacak bir grup böyle bir hayata sahip olmak istiyor.

diyeceğim şey karakter>güzel yüz

neden mi aşık olmuyorum? karakteri iyi bir kız tanımadım daha

boş işler...

mantığım biraz fazla baskın. tam kendimi kaptırsam mı acaba derken 'ama şu var. ama bu var.' deyip beni kendime getiriyor. bu durumdan memnunum. sonrasında pişman olacağım bir ilişki yaşamama engel oluyor elhamdülillah.

doğru kişi olmadığından.

keyfim. hiç bozmamam keyfimi aşkla meşkle . ye, iç, gez, yat, kalk eğlendin mi ona bak bitti.

aşk, kavuşulamayana olan özlemdir. elde edince gider. aşk denilen şey (realitedeki sevgi bağlamında yazıyorum) onu elde edinceye kadar güzeldir. misal verelim

"bağdat'ı almaya çalışmak, bağdat'ı almaktan daha güzel" 4. murat

1: o kadar çok aşık olunmuştur ki tabiri caizse kalp artık yalama olmuştur.
2: o kadar çok reddelinmiştir ki cam tavan etkisi gibi artık kalp bu duyguya karşı duyarsızlaşılmıştır.

gold digger sevmiyorum.

dün bir yazar arkadaşla bunu konuştuk ve sanırım ben kendi gerekçemi buldum.

kendi adıma; ben davranışlardan etkileniyorum, zamanla yoğunlaşıyor duygum. ani ve damdan düşme duygulara yer yok sanırım kalbimde. yaşanmışlıklar değerli kılıyor kişiyi ve ilişkiyi.

fakaaaat sorun burada başlıyor. tahammülsüzlüğüm yüzünden birinin bana “davranmasına” müsaade etmiyorum. davranacak kadar yakınıma sokmuyorum. bu da berbat bir paradoksa sokuyor beni.

ama ilginç bir şekilde halen oha oha oha diye çarpılacağım birinin varlığına dair inancım devam ediyor.

love istiyorum loveeee!!

libidom düşük galiba.. bilmiyorum.

belki eskiden oldunuz ve o şu an yok bir daha da olamıyorsunuz .

içeriği kaotik. toksik.

bi kere oldum zaten bi dahası yok.

onedio testi çözdüm.

henüz doğru kişiyle karşılaşmadığım içinmiş. herkes bilir ki onedio testleri gözbebeğimizdir, ne derse sonuna kadar haklıdır.

budur.

şey demişti geçenlerde flörtleştiğim bi sözlük kadın dişi bireyi.

"sen öyle hemen foto isteyip yollamayacaktın, benim sana aşık olmamı bekleyecektin. şu an soğudum senden"

anlaşılacağı üzere beğenmedi beni görünce. oysa sohbetimiz akıyordu. uzun sözün özü; beğenmeme.

amaaaan kim uğraşacak şimdi bununla diye düşünmek.

öyle bir tanım yok çünkü.

akıllanmak.
iyi de? ahaha şık şık şık şekerim!
neyse ki aşk kadınıyım!

aman efenim aşk çok lazım bir şey değil! denk gelirse yaşaması keyifli denk gelmezse çabalamaya değmez. oturun oturduğunuz yerde!

ayrıca, insanın yapısal olarak, hangi yaşa gelirse gelsin aşık olmayı bırakabileceğini düşünmüyorum. bazısı yeniden aşık olur bazısının eski aşkı devam eder.

piyasada bizi sevecek adam mı kaldı. ne kadar iğrenç şey varsa normalleştirdiniz. barda bir kızın iki erkeğin arasında dans etmesini normalleştirdiniz. fb denen şeyi normalleştirdiniz. aldatmayı normalleştirdiniz. güven mi kaldı insanlarda. sevgi denen şey mi kaldı. kime aşık olucam bardan bara gezip orospularla yatıp kalkan berkecana mı?