aşk mı para mı sorunsalı

birbiriyle ters orantılı şeyler.

ne kadar fakirlik, o kadar derin aşk; ne kadar zanginlik, o kadar seks.

ikisinin birden olduğu bekar bir beyefendi varsa o.
ha yoksa, gram tereddüt etmeden aşk.

akşam akşam güldüren başlık, milletin imanı para aşk ile versus açmış bir de trajikomik. (bkz: parasız adamı ancak annesi sever.)

para

para iskenderi de aşkı da alabilir. tabi ki para.

para tabii ki(aslında parada bahane tasarım işleri hoşuma gidiyor sadece, içimden bir ses gelecekte çalışacağım alanı seversem manyak bir işkolik olacağımı söylüyor. çünkü hoşuma giden işlerde zaman kavramı kayboluyor. şu figma abiye bakacağım şimdi ilk kez, adobe illustrator aşkımı geçemez büyük ihtimalle ama yeni ufuklar görmek lazım)

aşkı parayla satın alamazsın ama parasız da aşka devam edemezsin.
bir yerde aşık olduğun kişiyle yemek yemek istesen para, tatile gitmek para, birlikte yaşamak için ev almak para, diş hekimine gittin yine para…
insanın hayatta önce sağlığı sonra parası olacak. diğer her şey halloluyor bir şekilde.

ikisinden biri olacaksa para ama birine sahip olduktan sonra diğerine sahip olmak yasak değilse yine para. cümle çok fena aşka gidiyordu son anda kırdım direksiyonu neyse. evlenmeyen bekarlar varsa söylemek lazım, gerçi şimdiki zaamnın insanı parayı elde etmeden evlenmeyi seçmiyor zaten ki parasız evlenmek imkansız bizim ülkede. nihak kılıp hayatına devam eden varsa seçkindir gözümde.