attila ilhan

kendisi şairden önce aydındır.

pia isimli şiirinde geçen pia kelimesinin aslında pakistan international airlines olduğunu bir konuşmasında belirtilmiştir. söz konusu şiiri bu havalimanında yazmıştır.

celebrity crush'ım.

cebberoğlu mehemmed şiirini sevdiğim şair. bir kısmını bıraktım. attila ilhan'ın bu şiiri 1946 şiir yarışmasında ikinci seçilmiş. haliyle pek meşhur olmuş. ama attila ilhan'ın pek hoşuna gitmiyor bu ün. çünkü daha önce takışmış tek parti hükümetiyle. tabiki politik görüşünden dolayı. takışmış derken baya 16 yaşında bir liseliyken tutuklanmış. olaydan dört sene sonra 20 yaşında dikta dediği yönetime şiirini vermek istememiş. fakat babasının ve amcasının ısrarına dayanamayarak göndermiş.
“o yıl chp, yıllık armağanının şiire verileceğini açıklamıştı, üstünde bile durmamıştım: chp beni lise birinci sınıfında iken tutuklayan, mahkemeye veren, okuldan kovan faşist diktanın partisiydi, ben ona ancak karşı olabilirdim”.

gazeteciler röportaja gelmiş. en sevdiğiniz şairler kimdir diye. bu da mehmet akif tevfik fikret ahmet muhip dıranas gibi o dönem için politik bir anlamı olmayan zararsız isimleri vermiş.
“lise'ye babıâli gazetecileri benimle mülâkata gelip, muavinlerin önünde hangi ozanları seversin diye soruyorlar. o muavinler ki, 809 attila ilhan'ın üç yıllık lise öğrenimi boyunca bilmem kaç kere çeşitli nedenlerden birinci şube'ye taşınıp durduğunu, orada bir hayli kaldığını bilmektedirler. doğal olarak, akif'tir, fikret'tir vs. diye bazı 'zararsız' adlar söylüyorum. bu da orhan veli'nin o zamanlar yazı yazdığı ülkü'de bana takılmasına sebep oluyor. "
orhan veli de aslında tarzının nazım hikmete benzediğini belirtiyor çünkü hem biçim olarak dil olarak kendini hissettiriyor bu durum. faydalandığım ters dergi
onların da yararlandığını asıl birincil kaynak: "duvar" kitabının "meraklısı için notlar" isimli kısmı.
hazel grace'e bir teşekkür o vesile oldu. bunları bulmama.

bugün attila ilhan'ın doğum günüydü. iyi'ki doğdun büyük şair!

gençlik fotoğraflarındaki yakışıklılığı su götürmezken, kalkıp; biraz çirkinim diye başlayan şiir yazan türk şair.

yeri dolmaz.

çolpan ilhan'ın kardeşi , sadri alışık'ın kayınbiraderidir.

telsizci hamdi şiiri aklımdan çıkmamaktadır.

nedense artık ölmek istemiyorum dizesi ise şiirin bence en vurucu dizesidir.

sadri alışık’ın dayısı olan şair, şiirleri kadar tartışmalarıyla da gündeme gelmiştir. türk edebiyatında hemen hemen sataşmadığı kimse yoktur, kaosu sever.
hemen hemen herkes onu bireysel şiirleriyle tanır ama ilk dönemlerinde halk edebiyatı geleneğinden çokça yararlanarak toplumsal şiirler de yazmıştır.
savaşları, özgürlük sorunları, marksizm gibi konuları işlemeyi de ihmal etmeyen bir şairdir kendileri.
(bkz: tutuklunun günlüğü) adlı şiir kitabında (bkz: muhayyer) adlı bir şiiri var ki insanınokudukça okuyası gelir:

öz be öz hemşehrim. sevdiğim şairlerden birisidir (bkz: emperyal oteli)

attila ilhan o kadar çok şairin içinden en çok sevdiğimdir,nedeni ise yoktur. sadece çok seviyorum.

iyi şair, kötü siyasi.

çolpan ilhan’ın abisi.

attilâ ilhan

1925 izmir doğumlu türk şair, yazar, düşünür, senarist, gazeteci, çolpan ilhan'ın da ağabeyidir.

okulda üzerinde nazım hikmet şiirleri ile yakalandığı için 3 hafta gözaltına alınmış, 2 ay hapis yatmış, türkiye'nin hiçbir yerinde okuyamaz belgesi verilmiştir..

bu karar daha sonra kaldırılmış, hukuk okumuştur, ilk şiirleri dergilerde yayımlanmış, bir yarışmada ikincilik kazanmıştır.
ilk kitabını 23 yaşında kendi cebinden verdiği parayla güç bela bastırabilmiştir.
gezmeyi sevmiş, paris'te bir süre yaşamıştır.
sakal bıraktığı için kendisine kaptan denmiştir, ayrıca kaptan adında şiiri vardır.

uzun yıllar senaryo yazarlığı da yapmış, marksizm ile de yakından ilgilenmiştir.

üretken bir hayat yaşamış, 1985'de geçirdiği ilk kalp krizini atlatsa da, 2005 yılında ikinci kez kalp krizi geçirmiş ve 80 yaşında hayatını kaybetmiştir kaptan...


gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım

ne vakit maçka'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın parmaklarımın ucunu yakardın kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım

akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım..

şiir kitapları

"ben birinin hiçbir şeyiyim
en çok da bu koyuyor
ortak tek bir fotoğrafımız bile yok
bugünlerde ben adsız bir özlemim"

yağmur yemiş bir deniz gibiyim..."

"kim kaldı ittihat terakki'den" dizesinin sahibi.

"doğum günün kutlu olsun kaptan!"
biz sana mecburuz, bilemezsin...

tek t mi 2 t mi ile yazıldığı konusunda geçen gün tartıştığımız kıymetli insan saygılar ve sevgilerle.

acının umutları yok ettiği anda
umutları yeşertecek bir sevgiye ihtiyac duyarsan
ben hep o bildiğin adresteyim*

"inanmakta geç sevmekte çabuktum
bazen yaşadıklarım aklıma gelir de
kaç kere umutsuzluğun yolunu tuttum
istenmeyen adam hemen her devirde
hemen her devirde ateşten bir buluttum

binlerce umuttan belki bir umuttum."

doğum günün kutlu olsun sevgili şair.