bebek görmeye gitmek

kadınlar olarak her olayı toplanma vesilesi saydığımız için bir de işin içine hediyeleşme sokuşturduğumuzdan ortaya çıkmış bir adettir.
yeni doğum yapmış kadına durmadan misafir ağırlama çilesi yaşatılır. sürekli evi derli toplu tutma, ikramlık bulundurma, kendine çekidüzen verme gibi zorunluluklar ile işi daha da artırılır.
ilk bebekte hele öyle zordur ki. anne olmaya, uykusuzluğa, yeni düzene alışmaya çalışırken çıkıp çıkıp gelene ayar olur insan.
3 kez anne olmuş bir tecrübeli anne olarak, yıllardır sadece hastanedeyken bebek görmeye gider ve hediyemi bırakırım. olur da gidememişsem o zaman da 6 ay kadar beklerim. daha mantıklı geliyor.

bebeği göremeden çay içip, börek yiyip geldiğin ziyarettir. maksat altın takmaktır.

3 ay bekleyip yaptığım şeydir efendim.
o yanaklar jöle gibi sallanmadan bana özel gülücük almadan gitmem.
anne babası da o saatten sonra benim için sadece şu özelliği ile bilinir yeğenimin annesi yeğenimin babası.
anında satarım anne babayı,gözünün yaşına bakmam valla.

bebeğin biraz büyümesini bekleyip tamamen bebek odaklı yaptığım ziyaret türüdür. bebeği bir güzel mıncırır eve dönerim.

evden çıkmadan önce kapıdan bakılan bebeği görmeye gitmektir.

bebek mevlidi icat oldu ve bebek görmesi tarih oldu.
şimdi ki anneler, mevlit yapacaz diyorlar, kimse cesaret edip gelemiyor.
bir hanım hoca ayarlıyorlar.
pide, ayran, hazır tatlı söylüyorlar dışardan. şıkır şıkır süslenip eve dolacak kadar kadın çağırıp bir günde herkesi ağırlıyorlar.
benim zamanında yoktu. her gün tam tekmil beklerdim.
ömrümün yaklaşık 3 senesi yoğun bebek görmesi evsahipliği ile geçti.

regl döneminde (kadın pis olarak görüldüğü için) yapılmaması gerektiği söylenen eylem.

artık nerden duyduysam bu safsatayı, arkadaşımın bebeğini görmek için tertemiz olmayı beklemiştim.* söylemeyin bana böyle şeyler, etkileniyorum. hem aptalca geliyor, hem de ya acaba bir şey olursa diye kuruntu yapıyorum.

pandemiden hemen önceydi. bir haftalıktı görmeye gittiğim sıpa daha. arkadaşımın yorgun olduğunu düşünerek (ki ev çok kalabalıktı) sadece 5 dakikalığına bir ihtiyacı var mı diye uğramıştım. giderken de laktozsuz süt götürmüştüm.* almaya çıkamamışlar, çok hoşuna gitmişti. daha sonraki ziyaretlerimde de asıl hediyemi götürmüştüm.

bir de anneme eşlik etmeyip tek başına bu eylemi gerçekleştirmeye başladığımdan beri, yaşlanmış hissediyorum kendimi. kardeş görmeye değil sonuçta teyze/hala olmuş, yeğen görmeye gidiyoruz.*

son olarak da, görmeye gittiğim bebeyi prensip olarak 6 aydan küçükse kucağıma almıyorum. jöle kıvamındaki canlı beni korkutuyor, bir yerine bir şey olacak diye.

gereksiz aktivite. yeni doğan bebeğin sağlığı açısından fazlasıyla yanlış bir girişim. yeni doğum yapmış kadın için de angarya iştir. hele ki o ay canım benim oğlan küçükken hiç uyutmazdı,ay benim doğumum çok zordu seninkinde ne var,ben iki çocuk birden büyüttüm diye öğüt vermeleri tamamen saygısızlık. insanlara huzur verme saygı duyma adetleri edinmeliyiz bebek görme adetlerinden önce.

benim için farklı anlam içeren başlıktır. ben en kısa zamanda özel bir kadın doğum uzmanında ultrasonda bebek görmeye gitmeyi umuyorum. umarım görebilirim baba olmak isteyen bir yazar olarak*

bir de çocuğun yoksa,herkesden allah sizede versin,siz de alın artık sevelim gibi bir sürü sinir bozucu cümleyi bir arada bir çok kez duydugun ,maruz kaldığın yerlerdir malesef.

hayatımda en tedirgin olduğum anlardan biri bu olay. neden bilmiyorum ama bebekler bana hiç tatlı gelmiyor. bebek görmeye gidince herkesin, büyüyünce bir şeytana dönüşme ihtimali olan yaratığı (thanos da bebekti) agucuk bugucuk diye sevmesi, senin kendini kasarak "ay ne kadar tatlı" vs. demen ve bebeğin tip tip sana bakması... kendi bebeğim olunca inşallah onu pamuklara sarıp seveceğim ama başkasından çıkmış olan hiç tatlı gelmiyor... zorla sevdirmeyin şu bebeklerinizi be!

meslek hayatına girmemle beraber bebek görmeye değil ona yararlı olsun katkı sağlayalım diye doğduğunda nacizane hediyemizi iletiyoruz.daha sağlıklı arkadaşlar .

bataklık dostum bataklık.
o tombul yanaklar olmasa asla 5 saatlik yolu cekmem.
bazen bebeklerden nefret ediyorum cunku her istediklerini yapiyorum lanet olsun.

o pamuktan yumuşak yanaklar için ülke bile değiştiririm.

seinfeld de derinlemesine işlenmiş mevzu.

bebekler insan evresinde en masum en tatlı canlılardır . eğe biri bunu yapıyorsa o bebeği seviyorsa görmeye gidiyorsa ondan kötülük beklemem. ayrıca onların yanaklarını alıp ıssırıcaksın.minnoş bebekler.

kendi rızamla katıldığım nadir geleneklerden. hele o yeni doğmuş bebeğin mis gibi kokusu, tatlılığı.

çocuk ve ergenken giderdim annemle.

annesi süt verecek dışarı çık.
sütü verdi içeri gir.


neyse kurtulduk memesinden de süt kokusundan da.

dünyanın en iyi geleneğidir .