beğeni almayıp sürekli yazan yazar

zamanında bana garip gelen yazar tipiydi. korkarım ki bu yazarlardan birine dönüyorum.

düzeltme: onaya ihtiyacımız olmamalı bende bundan yanayım. sadece teşvik ,okunduğunu düşünme ve paylaşma ihtiyacımızla alakalı bir durum. altını çizerek teşvik etme meselesi olduğunu söylüyorum.

begeni icin yazmiyodur demekki

beğeni olmayan tanımlarla dolu profiller bana çok samimi geliyor. sadece yazmak istiyor ve yazıyor. şov mov yok. müthiş.

çevrede konuşacak fazla kimse kalmayınca bari şuraya döküleyim diyordur belki de.

sanatı sanat için yapıyordur, popülistler anlamaz.

benimdir. beğeni veya favorileme gibi seçeneklere bağlı kalarak bir şeyler karalamak bana garip ve ters geliyor. bir eylemi her zaman karşılığını almak için yapma zorunluluğu bence olmamalı.

histerik bir kişilik yapısına sahipse çok zorlanan yazardır. büyük ihtimalle "bu sefer beğenilecek bir şey yazacağım" hırsıyla yazmaya devam eder. her insan beğenilmek ister çünkü, ama histerikler beğenilmek için yaşar. ama sonuçta yazılanın beğenilmemesi okunmaması anlamına gelmiyor. kim bilir kimlerin fikir ve ruh dünyasına dokunan şeyler yazılıp çiziliyor.

diyen yazardır, alfadır. kalemine dokunanı ez oğul.

beğeni alarak prim kasmayan yazardır. sonuçta insanlar kendi fikirleriyle yarış kazanamaz. sözlük fikirlerin tartışıldığı yer olduğu için, "bak, ben senden daha iyi düşünüyorum" diye bir olay döngüsü mümkün değildir. ayrıca, bunun yanında boktan olsa bile, her fikir, bir fikirdir. ille de beğeni alması gerekmemektedir.

ayrıca ben "-" butonunun olmasını isterdim, bazen insan bilmeden yanlış bir şeyler düşünüyor, "karalıyor" ola biliyor. işte kendi yalnışını görmesi anlaması için. gerçi hangi birine anlatasın.

beğeni almayıp yazan yazar, normal yazardır, benimdir, hiç bir artısı, eksiği yoktur. beğeni dışında.

ya da (bkz: underrated sözlük yazarları) kategorisinde de bayrak sallıyor ola bilir.

ben sürekli az beğenilen biri olarak gevşekliğime bağladığım durum.

bu hayatta beğenilmeyen hiç kimse yok. halik ur rahmanur rahim öyle yaratmış. hitler'i, seri katilleri, tecavüzcüleri bile milyonlar beğeniyor açın gözünüzü. bu hayatta beğenmeyen bir tek kişi var. o da sen. ve de kendini beğenmiyorsun bebeğim.

beğeni için değil yazmak için yazan yazardır.

o kişi benim galiba. ama hiç bir zaman sorun etmedim bu olayı. çünkü normal hayatımda da beğenilmek için yaşamadığım gibi burda da beğenilmek için yazmıyorum. beğeni almışım almamışım umrumda değil açıkçası. keyfimin kahyası istediğinde yazıyorum ve bitiyor. bu kadar basit.

yazı ve beğeni arasında kurulmuş yanlış denklem sonucu ortaya çıkan başlık.

zannetmiyorum ki buradaki birçok insan buna takılıyor olsun. bir ton beğeni gelmesinin aksine sadece sevilen, takip edilen, aynı yönde fikir üretilen, benzer hislere sahip kişilerden beğeni almak insanı daha iyi hissettiriyor. gerçekten yalnız olmadığını görmek bu şekilde çalışır, yoksa instagram da beğeni kaynıyor.

beğeni için yazan yazar bir süre sonra ‘beğeni yapanların kölesi’ olur. yani, tanımlarını yazarların beğeneceği yöne evirir; kendi düşüncelerini özgürce yazamaz. bu durumda beğeni alan o değil başkası olur. kendi düşüncelerimi yazmadıktan sonra niye yazayım ki? instagram fenomeni miyim ben, beğeni peşinde koşayım?

beğenilmek için yazan yazardan iyidir .

tutsun diye yazar, daha doğrusu atar.

beğenmeyin ulan artık reklam da kaldırmıyorum beğenenin karşısına çorap reklamı çıksın baklava desen..

buyurun, o kişi benim. umurumda da değil. keyfim nasıl isterse öyle yazarım. canım istemez yazmam.