behzat ç. 78. bölüm

-abi, abi iyi misin abi?
-saçma sapan konuşmayın lan!
-bir bana bak abi! abi gözlerin kıpkırmızı. uykun mu geldi ha, yatıralım mı içeri?
-uykum falan gelmedi lan benim.
-amirim gel, geç içeri istersen.
-s*k*rim lan amirini! benim beynimin içinde bebek bağırıyordu la!
-bebek? abi ne bebeği allahın aşkına ya?
-cenin daha, doğmamış. beynimin içinde!
-ses mi duydun, ses miydi?
-değil la, sadece ses değil la, ses değil! üç kilo üç yüz gram la, beynimin içinde bebek la, bebek!
-abi ne diyon sen, kurban olayım…
-la bırak, hamileydim ben!
ağırdı bebek, çok ağır!
beynim böyle çok ağırdı!
doğurmaya çalıştım ben, burnumdan çıkarayım dedim... hınkırdım o kadar, ıkındım böyle...
çıkmadı tabii. burun şey gibi genişlemiyor ki a**na koyayım.
e, genişlemiyorsa o ameliyatlar nasıl oluyor, he?
benim bir arkadaşım vardı çocukken, böyle burnunun içerisine kağıt tıktı, peçete...
tam bir ay sürdü lan onu çıkartmak, bir ay!
peçetenin hacmi ne kadar ki a**na koyayım, bebeğinki daha fazla tabii...
gözümden çıkartayım dedim onu, gözümden... ama, kapalı gözüm, oradan çıkmaz ki...
ağzım büyük, büyük ama; onun da burundan geçmesi gerekiyor, bak! böyle ağızdan beyne direkt bir yol yok, ya da varsa da ben bilmiyorum. illa burundan geçecek!
bir arkadaşımla konuşurken o söylemişti bana. demişti ki, o beyin böyle kıvrımlı bir şey demişti... demek ki, o bebek, o kıvrımların arasında öyle büyüdü, büyüdü de; benim kafam niye büyümedi, ha?
üç kilo üç yüz gram lan! niye kafam büyümedi benim!
demek ki, o beyin, elastik bir şey...
o bebek öyle kıvrımların arasına girdi… ben nefes alınca o da nefes alıyordu. isterse almasın la, illa ki alacak tabii. ben onun yüzünden bir ay boyunca burnumdan nefes alıp ağzımdan verdim lan!
ağızdan karbondioksit verirsin, o karbondioksit bebek için zararlı, oksijen gerek!
biri dedi ki bana, ha işte bu, bitkilerle dolu bir odada dedi, uyursan sen dedi, ölürsün dedi, ölür! bitkiler odadaki oksijeni emiyormuş a**na koyayım!
ben, vurulduğumda fark ettim zaten bunu... beynimin içinde bir bebek var... esra'nın bebeği o... öldürdüm ben onu... öldürmek için hiçbir şey yapmadım ben. serum verdiler bana. bir gün sordum onlara, bebeğe bir zararı var mı diye. yokmuş...
hastaneden çıktığım zaman, o bebek yaşıyordu. birkaç gün öncesine kadar ağlıyordu. böyle sesi kulağımın içindeydi ama sonra sustu. artık ağlamıyor. ben bazen böyle, kendimi tokatlıyorum, tokatlıyorum uyansın diye. uyanmıyor. çok derin uyuyor.
ben uyurken biri beni tokatlasa, ben uyanırım... o uyanmıyor... bazen, sesi böyle kulağıma çok yakın geliyor. ağzı sanki salyangozumda. belki de ters döndü. böyle poposu geldi salyangozuma. ama içeride bebekler kaka yapmaz ki. yapsaydı, benim kulağımdan akardı o öyle. ben de onun, hâlâ orada olduğunu bilirdim...
öldürdüm onu. bazen sesinden çok rahatsız oluyordum ben. yani, inkar etmiyorum; ama ben, bir bebeğin sesinden rahatsız oldum diye öldürecek kadar o***pu çocuğu biri değilim. değilim lan!