beyaz yaka

vikiciğim şöyle der; "toplumsal sınıf olarak profesyonel, yönetsel veya idari işler yapan kişidir. beyaz yakalı işler bir ofiste veya başka bir idari ortamda yapılabilir."

düz mantık; yakanın beyaz olma halidir. *

eğer mavi yakanın biri yaptığı işte ustalaşmış ise bu arkadaşlardan çok daha fazla maaş alıyor artık. muhasebeci karılar ne zaman yukarı çıksak sinirle bakıyorlar bize.

memurlar ve ofis çalışanlarının dahil olduğu sınıf.
ben sadece ofis çalışanları falan sanıyordum, geleceğin beyaz yakasıymışım meğer.*

zamanını satarak para kazanan meslek koludur. sabah dokuz akşam altı buçuk. iş varmış yokmuş önemli değil bu saatleri doldurması karşılığı ücrete hak kazanmaktadır. ha bir de psikolojik olarak kendini patrona ve diğerlerine kullandırtması lazım.

şu an bilgisayar başındadırlar. suratsız sekretere selam verdikten sonra bilgisayarının başına geçmiş haber, sözlük ne varsa yirmi dakikadır karıştırıyordur. bi yandan hayatı sorguluyor bir yandan ayılabilmek için acı kahvesini yudumluyordur.

yakaları hiçbir zaman utulenmeden büyüyen bir çocuğa göre mi bilmiyorum. ütüsüz kıyafet giymeyi kendine yakistiramayan birine dönüşmeyi hesap etmiyordum.

yakanın rengi fark etmiyor, insan bazen neye hizmet ettiğini unutuyor. ah, evet raporlar hazır. oyna devam.

her sabah bir hışım ilk filtre kahve içiyorum. sonra da elbette maillerimi kontrol ediyorum. hayat biraz böyledir. uzun zamandır kullanmadığın valizinde bekleyen nepal şalvarın varken kendini her sabah başka bir gömleği utulerken bulabilirsin.

para için 7.30-19.30 arası zamanlarını harcarlar.

masa başı bilgisayarlı işçi. on bir saatini feda eden mobbing mağduru modern köle.

halleri içler acısı.

bu dünyayı yakarsa garibanlar yakar

beyaz yakalarından yakalar

yakar