bir insanda takılı kalarak bu dünyadan göçüp gitmek

asosyal, kimsesizim, ezik biri olmaktır.

lanet olası durum şu kalbim birine daha aşık osla ve o kişide bana vurula çözülecek olan durum.

vakit kaybıdır.

ahmaklığın daniskasıdır.
boş insan işidir, böylelerinden uzak durun.

yürüyorum sokaklarda
kimi geliyor, kimi gidiyor
görüyorum insaları
kimi ağlıyor, kimi gülüyor

çaresiz insanlar
ümitsiz insanlar
benim şarkımdan ancak
sevenler anlar, çekenler anlar
yaşarken hergün, ölenler anlar...

deneyeceğiz ya, bunun da olması için deneyeceğiz

ben direkt göçüp gideceğim herhalde.

sen zaten ölmüşsün olum öyle yaşamak mı olur. gömmemişler sadece.

öte dünyada buluşma umuduyla gitmektir, öte dünya olmasa bile göçüp gitmek her türlü iyidir bilinç dağılıyor o da yok oluyor senle beraber sonuçta. üzücü bir durumdur ama sonuç olarak.

gecen gun bir arkadasım evlenip cocuk dogurup mutlu mesut bir hayat daha mı iyiydi diye sordu.
dedim ki paralel evrenlerin birinde ilk sevgilimle evlendim, 2 cocugum oldu, aynı iste 20 senedir calısıyorum; hayatım bu olsaydı bunu overdim.
ama benim hayatımdan 20 sevgili, 30 is gecti, ve pek cok guzel anım oldu bu isyerlerinde ve adamlarda, benim hayatım bu, ben de bunu seviyorum ve ovuyorum; sana da aynısını tavsiye ederim, olmadıgın yeri degil, oldugun yeri sev.

off hayatı zehir etmeye değer mi be? oksijen olmasa daha çok yaşarmışsınız.

korkuyorum bundan. güvenim olmuş sıfır, hayalimdeki yaşam biçimini biriyle kurmaya çalışma hevesi falan yerlerde. birinin gerçekten sevebileceğine olan inancıma zaten toprak atılmış. adım atmak istersin ama cesaretin de yoktur ya, öyle bir şey işte. hani olmuyorsa da bari kalbimde de biri olmasın da rahat edeyim. böyle beterin beteri durumda kalıyorsun, daha kötü.

kötü bir durum olsa gerek, insan kendine bunu yapmamalı. söylemekle olmuyor tabi.

bahçe komşumuzun (sanırım 3-4 yaşında) bir torunları var. adı efe can. ama afacan diyorlar. gerçekten de afacan ve de geveze ve de ukala.. ama kirpi gibi saçlar, cin gibi gözler, mimikler oflama puflamalar, güya büyüğümsü muhabbet ayakları, desteksiz bir özgüven vs tam bir şirinlik anıtı. onunla bir çocukmuş gibi konuşmuyorlar zaten. sanki yaşıtları... bildiğimiz için biz de öyle davranıyoruz. engellenemez kahkaha krizlerinde de hızla uzaklaşıyoruz ki, görmesin alınmasın.
elinde meyveli süt biberonuyla bahçede dayı dayı gezinip; çiçeklere, çimlere, ağaçlara, köpeğe hiç olmadı uçan kuşa yargı dağıtıyor. henüz r'leri söyleyemiyor ama umrunda da değil. en beylik vurgusu da: hayatı.!! dedesi, afacan hortumu getirir misin diyor; efecan getiriyor ama "ben hayatımda böyle hoytum göymedim be" sitemiyle. efecan suyu açar mısın; açıyor ama "hayatında öyle musluk göymemiş" olarak..
efecan'ın hayatı, dedesini de, bizi de, herkesi de sollayan bir hayat.. !!
düşünüyorum da, biraz doğru da belki.. efecan haklı da olabilir. henüz daha 3 yaşında.. hayatı diye sözettiği de, birkaç aylık bir süre.. büyükleri söylüyor da, efecan'ın ne eksiği var ki söylemesin yani.. efecan'ın hayatı hayat değil mi. onu ancak biz kıyaslayabildiğimiz için bize komik geliyor. efecan'ın kıyaslayabileceği henüz başka hayatlar yok ki hayatında. belki bir daha da görmeyeceğini sanıyor.. bakın, ola ki siz de efecan'la tanışırsanız, sakın gülmeyin ha.. çocuk başka bir hortum, bahçe musluğu, şezlong vb göremeden geçip gideceğini bile sanıyor olabilir. çok ciddi çünkü...!

dilencilik herhalde.

hayallerde ve düşüncelerde takılı kalıp göçüp gitmekten daha iyidir diye düşünüyorum.

başlık sahibinin sözlükte açtığı son başlık. girdiyi okuduktan sonra insanın aklına kötü şeyler de gelebiliyor.

ömrünün belirli bir kısmını bir insan için hebâ etmektir. insan nüfusu bu kadar artmışken gerçekçi olup yeni okyanuslara, denizlere yelken açmak gerekir.

aslında sevmelerin karşıdaki kişiyle alakası olmadığını gösterir.