bir kadını tüm ayrıntıları ile sevebilmek

fazla boğucu ya.

ilahlaştıracağım derken takıntılı hale gelir insan yav. şöyle canımız isteyince tatlışkom bi taksim'e kadar gidip geliyorum diyebilmeli insan.

saçının buklesi, dudağının kıvrımı, sesindeki endişeyi, gözündeki ışıltıyı, neyi neden yaptığını, aslında neden ağladığını... yani bana göre çok ilahi ya da kutsallaştırıcı değil. bunları göremiyorsanız tam olarak neyi sevdiğinizi merak ederim

ben en çok kusurlarını sevdim ama o kusurları benim hayatım ile oynadı...

bir kadını sevmektir. hatta sevmektir aslolan.. ayrıntılar ne.!

ayrıntıya girince iş patlar zaten. parmak arasındaki pisliklerden , ciğeri, böbreği huyu, suyu , ahlakı, kültürü, düşüncesi, götü, memeleri , sanatsal yönü, politik yönü ,gözleri, ojeleri , arkadaş çevresi, ailesi , takıp takıştırdıkları, inançları , kafası , gönlü boku püsürüğü derken işin içinden çıkılmaz. sevdiysen sev gitsin karıştırma fazla.

asik olmaktir. eger 1 kadini her seyiyle sevebiliyosaniz ne guzel. illaki kotu yanlari vardir. evet.