bir kitaba başlama nedenleri

o kitaptan geri kalmak istememek.
kendine ve herkese okudum diyebilmek.

bir kitaba şöyle klasik böyle klasik diye bakmam. film tercihlerimden anlamışsınızdır. bir sürü saçma film izlerim ama saçma ise saçma değilse değil derim. kitapta aynı öyle klasikmiş falan işime gelmez araba sevdası ilk bilmem ne bana ne, çok saçma. ben suç ve barış bilmem öyle bir bilmemki iki kitabı tek kitap yaparım o derece. ama deneneleri bilirim çünkü her kelimesi başka bir detay ve başka bir anlam içeriyor. kitap dediğin okutmalı ve sana içinde bulunduğun zamana aitmiş gibi hissettirmeli.

ben ben diyorum da siz bana bakmayın bir delinin tavsiyesi ile kitap falan seçilmez. ben doğru dürüst okumama zaten sırf yazıyorum diye. hani şu yazarken etkilenmekten korkanlardanım diyeyim daha iyi anlarsınız.

özel bir nedenim yok. eksikliğini hissedince elim gidiyor raflara. genelde eksikliğini de sık hissederim.

ihtiyaç

içindeki alıntılar benim genelde o kitaba başlama nedenim olur.

merak.

bilgili gozukmek icin kitapliga 1 kitap daha ekleme istegi

keyfimin kahyası öyle istediği için.

genel bir kanım yok, kendi özelimde bir kitaba başlama sebebi, o kitabın beni biraz da olsa günlük akışımdan uzaklaştırması, kafamı yorması ve bakış açımı değiştirmesi temennim. genelde çalışıyor ama bende şu şekilde de bir sıkıntı oluşuyor, kitaptaki karakter ile kendimi sık sık karıştırma eğiliminde oluyorum bir süreliğine. bir süreliğine onun benim beynimde yarattığı erezyonu çevreme uygulama eğiliminde olabiliyorum. beni sen harcadın dostoyevski reyiz. en çok sen.