bolu

“burası bolu, olsa da olu, olmasa da olu” diyebilen yarenlerin diyarı. misafirlerini abant , gölcük , yedigöller gibi doğa harikası bölgelere götürmeyi pek severler.

ilk gittiğim gün "ne yapacam burada ben diye ağladığım" son gün ise geçen 4 sene aklıma geldikçe istemsizce ağlayarak ayrıldığım şehir.

yaşanacak değil üç gün kalınacak şehrimizdir. iyidir hoştur fakat üçüncü günden sonra pek bir boştur..

istanbul - ankara arasında yer edinmiş bir çok doğal güzelliğe sahip bölge. tam bu sebeplerle zenginleşen halkı insani gelişime ihtiyaç duymamış gibi görünüyor.

ınsanları acccayip kibar olan tatlı bir şehir.

istanbul'dan buraya gelince insan neye uğradığını şaşırıyor.

edit.
allahim öldüm de cennete mi geldim. bu ne kibarlıktır?

15 sene evvel gerçekten berbattı. ama şimdi gayet güzel yaşanabilir bir şehir.

yemek yediğimiz mekanda bize şöyle bir not verdiler.


bolu bizi şaşırtmaya devam ediyor. bu ne kibarliktir kardeşim?

her bakımdan harika bir şehir bence. bir kere doğası çok güzel. çocukken dağlarından ne çilek toplayıp yerdim. minicik ama leziz.

bolu'dan batıya doğru gittikçe hava boğuyor. sıcak ve nem başlıyor ama bolu öyle mi? değil. temiz havası ve gürül gürül akan soğuk sularıyla hoş bir memleket.

istanbul - ankara yolu üzerinde olduğu için her gün çok sayıda kişinin transit geçtiği şehir.

bir çok doğal gölü olan şehir.

yıllar önce abant gölüne yakın bir otelde, rezervasyon yaptırırken maruz kaldığım cici soru hiç aklımdan çıkmaz.

odanız dağ manzaralı mı olsun,
göl manzaralı mı olsun?

göl manzaralı olsun demiştim. odaya gece girmiştik, manzaranın farkına sabah varabildik. sessiz boylu boyunca masmavi bir göl, çevresinde her boyda çam ağaçları.
ağaçlar yüzünden belli belirsiz olan karayolu ile sanki kimsenin olmadığı bir yerdeymişiz gibi hissetmiştim.

yetiştirdiği büyük değerlerden biri olan izzet baysal'la adı sıkça anılan şehir.

istanbul mekteb-i sultan-i nefise mimarlık mezunu cumhuriyet tarihinin ilk mimarlarından. eğitimi sonrası bir süre memurluk, ardından bir döküm atölyesi ile başlayan, sonrasında döküm tesisat malzemeleri üreten fabrikalar kuran, istanbul'da yıllarca vergi rekortmenleri arasına giren, kurduğu vakıfla da memleketi üzerindeki yatırımlarıyla kalkınmada sürekli eli olan, devlet üstün hizmet madalyası ödüllü hayırsever işadamı. öylesine gönlü bol bir adam ki vefatından yıllar önce tüm sanayi işletmelerini devredip gelirini kurucusu olduğu izzet baysal vakfı aracılığıyla öncelikle eğitim ve sağlık olmak üzere memleketinin her köşe başında bir hizmete aktaran bolu'luların izzet dedesi.
ruhun şad olsun yüce gönüllü insan.

"burası bolu kızlar dolu baba para gönder" halk anlatısında kendine ufak bir yer edinen hayalet şehir

tek bir u harfi olmasına rağmen neden bol -u denildiğini çözemediğim şehir.

bir zamanların türkiye uyuşturucu trafiğinde çok büyük önemi olan laboratuvar cenneti güzide bir ilimiz.*

hayatım sadece iki bolulu insan gördüm. bir ildir.
bolu arabesk rap saygılar.

düzce ilini doğuran şehir.

düzce'nin il olmadan önce bağlı olduğu ve akçakoca'dan dolayı eskiden denize kıyısı olan şehir.

trafiğe kapalı o güzel caddesiyle, çok katlı olmayan binalarıyla avrupadaki gibi küçük ama modern bölgelerden olsaymış ne de güzel olurmuş diye düşünmeden edemediğim bir yer oldu benim için.

yol üstü olduğu için daha çok bilinen şehir.

istanbul'dan ankara'ya (ya da tersi) giderken geçilen, karadeniz'in başlangıcı sayılan şehir.