boşa gittiğine en çok üzülünen şeyler

çoğu üzülmeye değmeyecek şeylerdi zaman geçtikçe anladım.

aslında boşa giden bir şey de yoktu her şey gibi onlar da gelip geçiciydi. biz de gelip geçicez e bu durumda boşa gitti dediğin hiçbir şeyin ardından üzülmeye gerek yok.

tamam kabul belki emeklerin, belki hayallerin veya adına ne dersen de boşa gitti ama seni de doldurarak gitti, dersini aldın yolu görüp öğrendin. bir de meseleye bu gözle bak.

zaman ve sabır sanırım,verilen değere bağlı olarak büyük bir sabırla o kişinin yanında olmayı denemek ama onun her seferinde bunu boşa çıkarması çok kırıcı. harcanan zaman da cabası.

gençliğim.

geçen sene irregular öğrenci olduğumu bilmeden bi sınava yetişmek için çıktım evden. ilçede okuduğum için küçük minibüslerle gidiyoruz okula. hepsi dolu geçti. orta yaşlarında bi abla gördü dedi neden seni almadı bu. dedim burda hep böyle abla sınav var da yürürüm yakın sıkıntı değil dedim. cüzdandan 100 lira çıkarıp verdi. ne kadar kabul etmesem de tutturdu elime geri vermek istiyorum gidiyorum aaa ben seni tanımıyorum ki diyor. neyse başımızı öne eğip mahçup olarak tuttum bi taksi. bir de ne olsun. sınav listesinde adım yok. 100 lira ne şehit ne gazi oldu. ablanın 100 lirası hiç oldu ona yanarım.

geceler mesela.

düşün bak yalnızsın. ya da yalnız olabileceğin çok an var ama sen o anları değerlendirmek ve keyfini çıkartmak yerine ağzın aka aka uyuyorsun.
neden,gece uyunur çünkü. yahu gece uyunur mu? düşün ilk çağlardasın. mağarada manitayla uyuyorsun. mamut ya da her neyse geliyor karanlıkta.
sen pırtlaya pırtlaya uyuyorsun.
asıl ne yapmalıydın?

uyanık kalmalıydın.

neden?
çünkü ...

uyursan ölürsün.

bu ülkede gençliğim.

slotta 50 ve üzeri çarpanlar.

ömrüm. sanki bende ziyan olmuş gibi.

askerlikte geçen günler.

özene bezene çekip dm’den yolladığım fotoğraflarım.
hiçbirine düşülmedi:(

özene bezene çekip, sözlük yazarlarının kahveleri başlığında paylaştığım sağ elli, ojeli, kahve fotoğraflarım.
hiçbirine düşülmedi.
ilgi görmedi.
kimse aşık olmadı.
pühhhhhh

su.
o beyin içermeyen kafalarınız iki gün sonra gerçekten susuz kaldığımızda anlayacak gerçeği.
suyu gereksiz boşa akıtanları toplayıp, tekneyle okyanusun ortasına bırakasım var.
evet her yer su ama "kullanabildiğin su" kısıtlı.
belki öğrenirler.

bi ara elimde bir miktar altın vardı bozduracaktım, çılgın artmaya başladı.

o yükseldikçe nefsim kudurdu dedim az daha bekle bir gün daha bekle derken malum zat bir açıklamasıyla sermaye transferi yaptı o gece. garibandan aldı zengine verdi tersten robin hood , kâr etmeyi bırak -40 bin zarar ettim.

altını da mecbur satmam gerekiyordu yani bana girdi, boşa gitti ama aç gözlülüğün sonu budur işte en azından bunu öğretti yani çokta boşa gitmemiş aslında.

emek......

basit soru,gereksiz eşyalara para harcamak

gençliğim.

zamanım.

gereksiz yere, gereksiz kişilere harcanan zaman.

hayallerim.

37 yılım..
bu ara bir kaç gündür yaşamım boşa gitmiş gibi hissediyorum.
....
sakin
....
uzun zamandır bilinç çalışıyorum.
bknz. 'bilinç terapisi'
neyse efem işte o kadar dürtükledik ki oraları dönem dönem varlığını bile bilmediğim duygular hortluyor. dün gece çok yüksek oktavdan aldım. hele hele...
yıllarca duygulardan korkup onlardan kaçan yok sayan ve hatta 'korku krallığına yan çar' olmuş bir insan olarak. korku, öfke, kin, nefret gibim duygular dışında ki duyguları yok saymışım. kardeşim hazır sayabiliyorsun ha bunları yok say. evet evet zaten onlarıda yok sayıyordum. duygulardan köşe bucak kaçarken ismi lazım değil çete yakaladı önce. sonra gösterim devam ede durdu. bazen la böyle bir duygu mu varmış şaşkınlığına soksalarda beni 'girince alışıyorsun'..
neyse konu buraya nereden geldi.
hee 37 yıl, evet evet..

üzerimde yaşamım boşa gitti üzgünlüğü var işte. bir zahmet biri alırsa? *