çerkes dansı

çerkesler'in geleneksel pastoral yaşamlarının izlerini taşır. çerkesler'in zarafeti, cesareti, misafirperverliği, savaşçılığı, dayanışma duyguları, halk danslarının koreografilerinde en çok kullanılan özelliktir.

izlerken coşkusunu hissettiğim mutlu eden dans çeşidi.

müzikli olarak denk geldiğim en güzel örneği grup yorum'un sıtim shighue sikhopshonuw wey'idir.
duygulandırır da.

sırf bu yüzden çerkes olmayı dilediğim, hızlı bir halk oyunu.

rivayete göre bu dansların hareketli olma sebebi, savaş için her durumda fit kalmakmış. rivayete göre.

her dansımız hareketli değildir. wuic, qafe gibi daha yavaş ilerleyenleri vardır ancak mahalli düğünlerde genelde apsuva,leperuj,şeşen gibi hareketli danslar tercih ediliyor.

oynamasını bilmem ama seyretmesi zevkli.

izlemesi gerçekten keyifli, aslında dans yerine halk oyunu denmesi gereken danslarıdır.

ortaokul yıllarımdayken, halk oyunları eğitimi veren ve yurtdışından da ekipleri getirerek çeşitli organizasyonlar düzenleyen bir kursa kaydolmuştum. ben yaş itibariyle oynaması daha kolay olan, bilecik ve burdur yöresinin oyunlarını öğrenmiştim. biz orada bunları öğrenirken, kafkas ekibi yanıbaşımızda harikalar sergiler ve imrenerek bakardım. onlar tabi yaşça daha büyüklerdi ama benim yarı kanım da çerkesdi ve haliyle imrenirdim. oynamayamadan bırakmıştım kursu sonrasında.

bu oyunda dikkat çekilecek iki husus var:

- çerkeslerde kadın figürü, nazik, kibar, zariftir. ayrıca kadın bu kültürde kapı dışarı edilmemiş; kadınlarına her zaman saygı gösterip el üstünde tutulmuştur. yani çerkeslerde kızını okutmayan göremezsiniz. kadın da erkek de saygı görür bu kültürde.
şimdi oyuna gelirsek, kadınların hareketlerine dikkat edin. başları diktir, ayak hareketleri ve adımları küçük küçüktür, elleri ve kolları zarafetle iner ve çıkar. o hareketlerinde kadının gücünü,zarafetini, gururunu görürsünüz. ayrıca hareketleri aşırı değildir; erkeğin önünde diz çökmez. aksine erkek oyuncu kadının önünde diz çöker ve kadına saygıyı bu oyundan da görebilirsiniz.

-erkek figürüne gelirsek… erkek figürü cesur hareketler sergiler. oyunları korkusuzdur. duruşları diktir ve aynı boyun eğmezliği, gururu, özgür duruşu onlarda da görürsünüz.

ikisini de birleştirirsek; dedemin babasının sözü aklıma geliyor:
‘boyundurluktan kaçtık; boyundurluğa girmeyiz’.
yani cesaret, gurur, özgürlüğe düşkün olma, saygı hepsi vardır bu oyunda.

çok zarif, asil ve dinamik dans türü.

rivayete göre bir çerkes atasözü diyormuş ki "dans etmeyi bilmeyen, savaşmayı da bilmez"

kadınlarının zarif ve narin hareketler ile süzüldüğü, erkeklerinin keskin, kararlı ve sert figürlerle eşlik ettiği, zıtlığın ahenkli ve uyumlu birleşimidir. müziği kanınızı hareketlendirir dansı yüreğinize heyecanla birlikte hoşluk yaratır.
ben en yakından tiflis in meşhur “tsiskvili” restaurantında izlemiştim. sahneye uçarak giren çerkes erkeklere eşlik eden kuğu gibi kadınların süzülüşünü.

birileri rahatsız olmayacaksa (hani çerkestir, ne bileyim, yüce beyan kapısından bu garibi içeri almadan önce üzerimi aramak istemeyecekse)* bayıldığımdır. o coşkuyu, süzülerek dans eden kadınlarını çok beğenerek izliyorum. eğer yeter ulan demeyecekseniz, şeyyy ıııı ben yemeklerini de seviyorum. hani ne bileyim, biri gelir sevemezsiniz çünkü siz türksünüz falan demeyecekse, son kararım olarak dansları ve yemekleri çok güzel. hatta inanmazsınız ama şahsımın çerkes tanıdıkları da var ve hatta italyan arkadaşlar da edindim lakin konumuz bu değil...

edit: yazım yanlışları giderildi.

özledğimdir.

mart nisan gelse de köye bahar eğlencesine gidip wuig oynasak.

güzel bir danstır