çiçek almak

insanı mutlu eden bir durumdur.
bir anımı bırakayım şöyle: ben hayatımda babam dışında bir erkekten bir kere çiçek aldım. hem de hiç tanımadığım ve dışarıdan bakınca gayet hoş duran bir erkekten. otobüsten indim, durak arkasındaki ara sokağa gireceğim bir baktım karşımda bana çiçek uzatan bir adam. çok hoşuma gitti, gülümsedim, çiçeği aldım ve yürümeye devam ettim. sonra adam arkamdan seslendi; bilmem ne derneği için bu çiçekler ücretlidir. hayatımda bir çiçek aldım ve para vererek aldım.
p.s.: yardım ettiğim için elbette ki mutluyum, komik bir anı olarak kaldı.

almanın da, vermenin de insanı mutlu ettiği eylem.

duyar kasmak gibi olacak ama, dalından koparılmış, iki gün sonra solacak olan çiçekleri almak da, vermek de hoşuma gitmiyor. en güzel çiçek toprağında, dalında durandır. saksılı olan çiçekleri tercih ederim o yüzden. hediye ettiğim kişi suladıkça beni hatırlar. bana hediye edildiğinde ya da kendime aldığım da balkonumun en güzel yerine koyar, sular, karşısına geçip çay keyfi yaparım.

gül ya da papatya istemiyorum dalından kopmadan getirilebilecek çiçekler başım üstüne..

dalından koparılmış birkaç güne kurumaya; ardından ebediyete yolculuğa çıkan çiçekler yerine, kurutulmuş çiçeklerden yapılan ayraçları tercih edeceğim durum.

her çiçeğin bir anlamı varmış efendim. bu bilgiyi de bırakmış olayım.

türk halkının sadece "sevgiliye" jest olsun adıyla kalıplaştırmış olduğu bir eylemdir ancak çiçek almak veya çiçek vermek karşındaki kişi kim olursa olsun iki tarafı da mutlu eden bir eylem vasfı taşır.
çiçek verdiğiniz kişi 10 yaşındaki yeğeniniz de olabilir herhangi bir öğretmeniniz de olabilir. sonuç olarak kalıplaşmadığı zaman herkesi memnun eder veren verdiğine alan aldığına sevinir.

yapılacaksa saksıya ekili halde olanını almak gerekir. aldığınız kişi, çiçek büyüyüp serpilirken sizi hatırlar. her yerde küçük saksınına ekilmiş renk renk bir sürü çiçekler satılıyor. seçin birini.

öyle koparılmış, buket halinde, 2 güne ölecek çiçek alınmaz. anlamı yoktur. doğa düşmanlığıdır. güzel bir jest de değildir.

ya bir insana çiçek almak kadar güzel bir şey var mı?



anama aldım çiçeği, bekliyorum taksiyi.

evin her tarafı sukulent doldu.
bizim sarhoşluğumuz çiçek böcek.

dün çıktım mesela baktım canım sıkkın hemen kaptım bir çiçek kendimi mutlu ettim seviyorum kendimi.

aslında bu başlığa üç günde bir yazabilirim. kimse diyemez ki, ben mastor'u tanıdım da, bana çiçek takdim etmedi. kadın erkek fark etmez, çiçeyimi almayan kendini sorkulasın...

reşatbey eşrafı beni nezaketimle tanır, beni tüm gülcüler ve çiçekçiler bilir, çünkü onlardan çiçek alırım.

düneyin, restorana gülcü geldi her zamanki gibi. her mekana giren 1 ya da 2 gülcü vardır.

gelen gülcüden 7 adet gül aldım. masada 3 hanımefendi vardı. biri arkadaşımın sevgilisi, diğeri onun arkadaşı, diğeri ortak arkadaşımız, tamamen dostâne bir masaydı ve goygoy amaçlıyordu.

7 gülden 3 tanesini hanımefendilere, "bu güller mi daha güzeldir yoksa bu gülleri alanlar mı efendim? pekala o halde içelim." diyerekten verdim.

peki kalan 4 tanesi? aaaa, 2 tanesi mekandaki en küçümen hanımefendilere takdim edildi.* deli gibi mutlu oldular, en en küçük olanı ve tüm masanın hayran kaldığı küçük sevimli sarışın kız gidene kadar elinden düşürmedi gülü, sallaya sallaya gezdi tüm mekanda.

diğer iki tanesini de şef garson ve ocakbaşında duran ustaya verdim ki, eşlerine götürsünler, "sana gül aldım" desinler diye. *

işte yine zeki müren gibi gönüllere dokunduk çok şükür.

yaklaşık 22 yıldan uzun bir süre önce 21. yüzyıla girdik.

hala böyle primitif hareketleri yapanları gördükçe üzülmekten kendimi alıkoyamıyorum. atalarımız da ot toplayıp verirmiş. ne bileyim, mağara girişine nezaket amaçlı devrin en zor avlanılan hayvanının en güzel yerini koyuyorlardı belki bir de.

peki, sorarım size: o yıllardan bugüne neden bu tarz primitif hareketlerden vazgeçemedik? cevabı ben vereyim, siz yorulmayın:

çünkü seks hala var ve de devamlı olması önemseniyor; 1 çiçek demek 1-2 hafta daha yatıyoruz demek. ben tüm varlığımla böylesine alçakça bir düzeni reddediyorum.

neden bilmiyorum beni çok etkiliyor. birisinin elinde çiçek gördüğüm zaman "ya ne kadar güzel, birini düşünüp çiçek almışlar" diyorum. insanın insana çiçek alması o kadar büyük bir olay ki gözümde, elinde çiçek olan birini görünce gözlerimi dikip bakıyorum. aşırı yokluktayım bu konuda.


hayır beni asıl üzen çiçek almamak değil, beklentime rağmen çiçek almamak.* kız-erkek fark etmeksizin arkadaşlarıma çiçek alırım bir allah'ın kulu da bu kız çiçeklere takık heralde deyip çiçek almıyor. yazıklar olsun yahu.hiç beklentisi olmadan çiçek hediye edilen arkadaşlar, nasıl bi duygu anlatınsana biraz. okuyup nasiplenelim hiç değilse.

bir mezara giderken almak kadar acıtır bazen çiçek almak.

dünya çapında pek çok özel çiçek bulunur. harika renkleri ve kokusu ile beraber insanın içini açan çiçekler, aynı zamanda birçok özel söze de kaynak olurlar. o yüzden çiçek üzerine anlatılmış çok özel ve birbirinden güzel sözler bulunmaktadır. bu sözler çiçekler kullanılmak suretiyle hayat, aşk ve sevgi üzerine anlamlı ifadeler sunar.

çok basit çok sıradan gerek yok böyle şeylere.

verirken dikkat edin. babanız olabilir.

kendi gülcüm gelmedi. onu uzun süredir görmüyorum. o çok güzel bir kızçeydi, beni görünce koşa koşa gelir nasılsın derdi.

arkadaşımın nişanlısı dahil masadaki her kadına güller aldım, başka bir abiden. bu ne içindi diye soran oldu. gülleri masadan soldurmam ayıp olur diye düşündüm " dedim.

masaya gülcü geldiyse alıp takdim etmek icap eder.

sık sık aldığımdır.
arkadaşlarıma, çevreme alıyorum ara ara.
çiçek güzeldir.

ofiste görüyorum cam kavonozlar içinde değişik figürlerle toprağa ekili çiçekler oluyor bir de kutu içerisinde çikolata ile gelenler var. mutlu etmek bu kadar kolay insanları. ofiste çok çiçeğim var o cam kavonozlardan eve de gönderse biri keşke.
www.kalitecicek.com

(bkz: insana dair)