çiftlerin ayrıldıktan sonra arkadaş kalması

sevgi biter, hal hatır kalır saçmalığında bir olgu. bence hangi taraf arkadaş kalmak istiyorsa veya yelteniyorsa hal, hatır soruyorsa hatta bunun bir ileri durumu sevgilisi varken hal, hatır sormak. bunun tek bir açıklaması var. senlide olmuyor, sensizde olmuyor ben başkasıyla sevgili olsam, konuşsam dahi seninle ara, sıra mesajlaşıp o sohbetsel doyumu alayım ve seninde kenarda, köşede sana ulaşabileceğim yerde dur, ara sıra sana uzanayım. sonuç olarak belli bir alışkanlığı, sohbeti uzun vadede korumak isteyen bencil şahısların yeltendiği durum.

saçma,benlik bir olay değil.bittiyse bitmiştir tekrar o kişiyle arkadaş kalmanın bir anlamı yok.

ben, sevişmediğim halde dostlarımla bile ayrıldıktan sonra arkadaş kalamıyorum millet kafayı yemiş.

vallahi ben arkadaş falan kalamam, yaşattıkları gelir göz kapağıma yuva yapar orda vtr döner durur.
hiç gerek yok. onca şey bitmiş ondan geriye arkadaşlık mı kalacak. arkadaşlığı devam edenin ilişkisi bitmez zaten.

zamanında cengiz kurtoğlu tarafından irdelenen konu. bakınız büyük sanatçı "kabul edemem" isimli şarkısında şöyle diyor:

sulanan çiçekler kurur mu, söyle?
selin önünde set durur mu, söyle?
sevenler hiç kardeş olur mu, söyle?
senin dostluğunu kabul edemem

çok iyi oluyor,. onun yanında çok rahat oluyorsun, istediğin her şeyi konuşabiliyorsun, seni iyi tanıdığı için tavsiyeleri çok tutarlı oluyor. avantajı çok ancak dezavantajı da yok değil. mesela, hoşlandığın bir kızı gösterince kıskançlık yapabiliyor ve tepkileri aşırı olabiliyor. tekrar denemek isteyenler oluyor ve sen arkadaş veya dost kalmak isteyince üzülebiliyor.
ama deneyimlerime göre eski sevgiliden çok güzel dost oluyor.

b.ktan bir mevzudur.

eski eşiyle hakkında dedikodu bile yapabilir.

şahsımca çizgiler net olmalı yoksa pek de bi anlamı yoktur aksine 3 kişilik trenci jack meselesi hayata geçirilebilir.

ikili ilişkide uyum yakalayamayıp arkadaşlık ilişkisiyle bu iletişimi devam ettirmek isteyen bireylerin tercih ettiği arkadaşlık türüdür. fakat günün sonunda konular illa geçmişe döner. kavgalar, küfürler ve kapanış.
ps. istisnalar kaideyi bozmaz.

nasıl olduguna hala akıl sır erdiremediğim durumdur. insan ancak; karşı tarafın bonservisini yüreği ile ödemezse bu kadar vurdumduymaz olabilir.

sevgiliyken zor bence. evli ve çocukluysan gururu bir kenara bırakıp mecburiyetten arkadaş olmasan bile tanış statüsünde olmalısın diye düşündüğüm durum.

yeterince ciddi ve uzun bir ilişkiyse tutmayacak, ayrılığı yumuşatmak için söylenen ve genellikle iki tarafın da inanmadığı durumdur. abi o kadar yaşanmışlık var, arkadaşlığın veremeyeceği duyguları veren, kıpır kıpır anlar yaratan yaşanmışlıklar. arkadaş kalınca hiç mi aklına gelmeyecek? yeni bir sevgili yaptığında ardından senin yüzüne arkadaşça baktığında, hiç mi canın acımayacak? gerçekten sevdiysen bu acılara katlanmak, bunları yaşamak istemezsin. arkadaş falan da kalmazsın başkan. ha eğer kalıyorsan da ve dediğim üzere ciddi bir ilişkiyse bitmemiş şeyler var demektir.

duygusal kırgınlık olmadan ayrıldıysanız ve iki taraf da aşk ilişkisinin tekrar mümkün olmayacağına inandıysa mümkün olandır. bazen duygular biter, saygı kalır. o zaman arkadaş kalmak da mümkündür. çünkü belirli bir çizgi vardır.

yeni eşler bu duruma ne der, buna da bakmak lazım.

eğer o çift evlenip ayrılmışsa ve çocukları varsa bı yerde iletişim kurmaya mecbur oldukları için iyi kötü arkadaş kalabilmeleri gerekli. ama sevgililik ya da çocuksuz bir ayrılıksa çok da gerekli görmüyorum. ama başarabilenleri de tebrik etmek lazım. ne olursa olsun bı yaşanmışlık var ve ayrılıklar durduk yere olmuyor.

imkansız değil. başarabilenleri gördüm. kültür, gelenek, aile, eğitim, statü ve ortak çevre etkenleri, beklentiler vs. gibi bir yığın neden bunu belirliyor. (düşmanlaşmalarını gerektirir bir şey yok çünkü.)
bizim toplumsal gerçekliğimizde oldukça az ve sınırlı kesimce başarılabilinecek bir durum o kesin.