çocukluk lezzetleri

pamuk şeker ve tüm şekerler .

bunu anlatmıs mıydım bilemedim ama
yazları babannemın yanına adana ya giderdik. bilen bilir adana nın damları düzdür. damlarda tahtadan çakılma yamuk yumuk çardaklar, her çardağında da sarılı asmalar olur.

yaz sıcagında eskıden cibinlik denilen tül bir çadır ile damda yatar insanlar. salçalar serilir, reçeller güneşlendirilir. kurutulacak sebzeler asılır o damlara. sıcak gündüzlerine inat insanlar gecelerini adana da damda geçirir.

yani adana’nın damları aslında evin bir parçasıdır hayat vardır damlarda.

neyse; babannemin damının dibinde de kuş hurması ağacı vardı eskiden evden büyük. kuş hurması hiç yediniz mi bilmem. adı üstünde kuşların ağzına göre; normal hurmaların leblebiden daha halliceleri. olgunlaşınca kararan. çekirdeksiz ve tatlı. daldan kopardıgın gibi kabuklu yemeye hazır bir meyve. dedem nereden bulmuş, neden ekmiş bilinmez ama ağac öyle büyük ki altından uzanıp meyve koparamazsın. biz kuzenlerle birlikte sıcağın altında dama yüzü koyun yatar uzanıp kuş hurması yerdik. yedikçe mest olur daha da uzanırdık ileri yemek için. o tat yıllardır benım özlemimdir. şimdiye ne ağaç kaldı ne babannemın evi. bir daha da hiç görmedim kuş hurması ağacını, ne de meyvesının satıldıgını.

5 kuruşa yiyorduk, 75 kuruşluk çikolatalı halley getir götürünü yapar.

portakallı oralet. artık oralet içmek hiç aklıma gelmiyor, markete gittiğimde "aa dur bir de oralet alayım" demiyorum. sahiden de çocukluğumda bıraktığım bir lezzetmiş, başlığı görünce fark ettim. yarın oralet içeyim bari. *

bebek aspirini gibi şekerler vardı ben çocukken bir poşette 5 6 tane olurdu. her birinin tadı farklı farklıydı. sonra ne olduysa ortadan kayboldu bir daha hiçbir şekerde alamadım o lezzeti.

yataklık portakal ve bayat ekmek ikilisi ya da elma havuç ikilisi.
leblebi tozu, çemenli simit. ekmek arası reyhan.

trophy gofret, tek geçilir. 90larda çocukluk yaşayıp da damak tadına güvenenlerin favori abur cuburlarından olur kendileri.

bir de nesquik markasının ilk çıkardığı kahvaltılık sürülebilir çikolatası vardı. köpük köpük bir kıvamı muhteşem lezzeti olan. tadına bakmış olanlar anladı o sarı kasenin kıymetini. bilmeyen de yansın kaybına.

çubuk kraker paketinin dibinde kalan tuzlar

ekmek arası ketçaplı cips. hala bunu her yemeğe tercih edebilirimm..

kızılcık şerbeti

eve yakın bakkaliye, iki petit beurre arasına lokum koyup sandviç benzeri bir şey yapar, onu satardı. bana çok değişik bir şeymiş gibi gelirdi, hele bir de başka yerde rastlamayınca kıymeti daha da artardı.

meybuz, bir de eskimo var. dün rast geldim de yedim. tadı eski tadı gibi değil ama gene de güzeldi.

alıç ve hüptirik

salçalı ekmek ya. yağlı salçalısı da var. üf nasıl tatlıydı o

dondurmadır. çocukken dondurmalar kaliteliydi.

cino ve leblebi tozu

mahalle bakkalının hazırladığı ekmek arası peynir zeytin.evde yediğimden çok daha tatlı gelirdi.

babaannemin yaptığı supangle… yoksa sizin babaanneniz yapmaz mıydı?

leblebi tozu ve çay bardağındaki çayın içine bisküvi doğrayıp çay kaşığı ile yemek.

büfede yapılan tostlar. şimdikilerde mi lezzet yok yoksa ağzımızın tadı mı kaçtı bilmiyorum.