41.
diğer tanımlar kadar yaşlı değilim ama gözümü yaşarttı.
devamını gör...
42.
şimdi iş arıyor.
devamını gör...
43.
yıkanıp ütülenerek pazartesi getirilirdi. bir gurur yerleşirdi gözlerimize.
devamını gör...
44.
akranlarımı görerek tanımları okumak yaşlandığımı hatırlattığı için hem sinirimi bozdu * hem gülümsetti. ne kadar çok sene geçmiş şimdi okurken anladım. öğretmen masasının örtüsünü yıkamaya eve götürmek adeta statü göstergesiydi. öğretmenin sağ kolu gibi hissederdik. oysa leş gibi olmuş örtüyü yıkıyorsun nesi statü? sıra örtülerinde ise haftalık dönüşüm vardı. biz sırada 3 kişi otururduk 3 haftada bir bana sıra gelirdi. sıra kenarlarına da alttaki mandallardan takardık. tembel ve sürekli kavga eden erkeklerin mandalları hep kaybolduğu için örtüleri kayar, yamuk dururdu, öğretmenden azar işitirlerdi *
devamını gör...
45.
sanırım 5. sınıftaydım, sadece hocanınki alınıp yıkanırdı, sıra bende almışım eve getirmişim ,annem pazar günü bir güzel yıkamış bahçeye asmış, tabi ki babam ağzında sigara ile çamaşırların diğer tarafına geçmek isterken örtüyü yaktı ve delik oluştu, pazartesi hoca gelmeden serdim masaya inşallah fark etmez duaları vs. ama hoca düzeltirken örtüyü gördü, kim götürmüştü bu hafta, ne oldu buna felan filan, hayır yani yanmış işte bir şeyler olmuş niye tüm sınıfın içinde sorguluyorsun ki hocam, çok saçma bir zorunluluktu
devamını gör...
46.
babam zengindi, sıranın bende olduğu hafta, okulda örtüyü çöpe atıp hafta sonu yenisini alırdık.
devamını gör...
47.
her yıkamadan sonra o sıra örtüsü küçülür.
pazartesi sabahı çekiştire çekiştire takarsın. o açık mavi renk her yıkamada açılır. yol sonuna kadar beyaza dönerdi.
pazartesi sabahı çekiştire çekiştire takarsın. o açık mavi renk her yıkamada açılır. yol sonuna kadar beyaza dönerdi.
devamını gör...
48.
nesil olarak nitelendirilip ah çekilecek yaşa geldik mi? en daha gencim büyük insanlar.
devamını gör...
49.
tahtayı ben sileceğim diye parmak kaldırma yarışı yapan. kışın sınıftaki sobanın üstüne tükürüp cızırtısını dinleyen, harçlığı kantinde satılan -sadece simit ve gazoz- iki şeyden birine yeten, tenefüs aralarında sınıfa iki nöbetçi bırakılan, önlüğünün bir yakası devamlı yırtık olan, bol sesli sıradayaklarının kahraman neferleri ve mensubu olmaktan gurur duyulan nesildir aynı zamanda.
devamını gör...
50.
hiç sevmediğim bir olaydı.
devamını gör...
51.
perdeleride unutmamak gerek.
devamını gör...
52.
lacivert beyaz kareli ve lastikli masa örtümle dahil olduğum nesildir. acaba bütün masa örtüleri aynı renk miydi o zamanlar okullarda ya da buradan da bir jenerasyon farklılığı yaratabilir miyiz?
devamını gör...
53.
ütülenecek diye çantama gelişi güzel tıkardım ama pazartesi günü için çantaya koyarken özenle katlar kırışmasın diye 40 takla atardım
devamını gör...
54.
90'lı yıllar... benim gibi 40 ına merdiven dayamış yazarların iç çekerek hatırladığı zamanlar. bir de yerli malı haftası vardı okulda en sevdiğim günlerdi.
devamını gör...
55.
eve gidince annene vermeyi unutmayacaksın, pazartesi de götürmeyi unutmayacaksın... pazartesi sendromu o günler kaldı demek ki...
devamını gör...
56.
her gün bir öğrencinin sınıf nöbetçisi olduğu ve tahta silme gibi görevleri de nöbetçi olduğunda yerine getirmiş nesildir aynı zamanda.
devamını gör...
57.
kesinlikle efsanevi nesildir, anneleri çok çekmiştir.
devamını gör...
58.
soba üzerinde kızarmış ekmekle büyümüş nesildir aynı zamanda
devamını gör...
59.
götür yıka ne olmuş yani!
artık masalarda örtü de yok!(devlet okulları)
gereksiz nostalji kasmayın kardeşim. yaşını yaz herkes bilsin işte. ne uzatıyorsun öle böle
artık masalarda örtü de yok!(devlet okulları)
gereksiz nostalji kasmayın kardeşim. yaşını yaz herkes bilsin işte. ne uzatıyorsun öle böle
devamını gör...
60.
20 sıranın örtüsü hurca tıkıştırılıp cuma günü bir öğrenciye verilir fakat ilkokul öğrencisinin onu eve kadar nasıl taşıyacağı sorgulanmaz.
devamını gör...