cumartesi günü çalışmak

çalışanlar için adeta işkencedir. çünkü sadece pazar günleri dinlenmek tüm haftanın yorgunluğunu atmaya yetmiyor. üstelik hafta içi biriken tüm işler için pazar günü sağa sola koşturmak gerekiyor. en sonunda da yeni hafta başlıyor. nerede kaldı dinlenme nerede kaldı insanın kendisine ve ailesine vakit ayırması. kapitalizmin dişlileri arasında ezilen herkese selam olsun.

verimsizdir, tam anlamıyla işçiyi tüketmektir.

sen ağa ben ağa bu inekleri kim sağa diye yazmış yukarıda arkadaş. cumartesi sağılan sen olabilirsin, biz yine de inek olmaman için senin de hakkını arayacağız.

özel sektörlerde bolca olan şeydir.

asla anlam veremediğim bir özel sektör ısrarı. manasız amaçsız bomboş her şey yarım hatta yeni bir şeye de başlanmıyor. peeaaahh.

maalesef çalışıyoruz, ahali…

musevilige terstir. evet.

bünyem kaldıramazdı herhalde. henüz ergenlik dönemlerimde, ne iş yapacağım soruları eşiğindeyken babamın söylediği cümle: “sen sıkıya gelemezsin green, sakın gidip 6 gün aşırı yoğun çalışacağın meslek seçme de neyi seçersen seç” bunu anımsadım. doğruymuş gerçekten.

insanlar ikiye ayrılır, cumartesi çalışanlar ve çalışmayanlar.**

valla işe gelip gelmemek kendi elimde, mesai listesini kendim hazırlıyorum.

bunu bir mecburiyet olarak görmüyor, kendi isteğimle geliyorum.

hem maaşa katkı oluyor hem de bu sayede aileme bir tık daha iyi şartlar sunabiliyorum.

şimdi gücüm sağlığım yerinde çalışabilirim yani, ama bu güç sağlıkta kalıcı değil o yüzden el ayak tutarken dünyalığı sağlama almam gerekli.

yani amaç ve niyet belli, gerisi takdiri ilahi.

modern koleliktir. evet.

hafta sonunun 1 gününü çalışarak geçirme eylemi. haftada 2 gün tatil olsa güzel olmaz mıydı sanki.