deprem fobisi

(bkz: sismofobi)
(bkz: seismophobia)

deprem olduktan sonraki günlerde yoğun hissedilen sonradan kaybolan fobi.

bu bende hep var sanirim olmuyorken bile bazen oluyirmus gibi geliyor. hele birde olunca hemen ayaga kalkıyorum falan sanki ben durdurucam dünyayı. deprem oluyirmus gibi sanma diye bir hastalık varmi diye araştırdım hatta. yokmus. ama deprem fobisi varmış bak teşekkür ederim sözlük bir sey öğrendim. i love kafa sözlük. i dont love zilzal.

bi parça bende de var diyerek yerimizi ayırtalım da..

şu an çok ürküşük bir haldeyim kızlar. şehir ve gri betonlaşma üstüme üstüme geliyor.

keşke seksi bir sözlük hanımı sarılıp ‘her şey’ iyiye gidecek luci’ciğimm dese. çok ihtiyacım var.

binbir emek harcanarak kurulmuş bir hayatın, acısıyla, tatlısıyla, hatıralarla işlenerek örülmüş koskoca bir yaşamın birkaç saniyelik sallantı sonucu duvar yıkıntısı altında , toz duman içinde sona ermesi endişesidir.

asla geçmiyor. 99 depreminden sonra kalıcı travma olarak mücadele ediyorum bu illetle. kendimi bu alanda geliştirdim. tabii bir bir uzman değilim(haddime değil) ama temel düzeyin bir tık üstü bilgi sahibiyim. ama gece fırtına olduğu zaman o rüzgar uğultusu yine korkutuyor beni. sallanmak vs sorun değil de işte o o uğultu kulaklarımdan hiç eksilmiyor.

önleme evrilmesi gereken fobi.
dolap burda mı dursa, şu köşeye mi alsam,
deprem olsa bana zarar verir mi?
yatak için en güvenli yer neresi?
her odaya bisküvü su koysam iyi olur,
şarjım full yatmalıyım
vb.
korkunun ve fobinin ecele faydası yok
ama önlem candır.

her gece her an yaşadığımız fobidir.

şu hayatta çok kötü günlerim oldu ama deprem gecesi ve sonrası geçirdiğim günler ömrümün en korkunç günleriydi. fobim yok, saçma bir teslimiyet içindeyim depreme ama ciddi bir posttravmatik stres bozukluğu yaşıyorum. ikisi çelişkili, farkındayım. ya da belki de değil.
gülmeyi unuttum, epey kilo verdim, çok tuhaf ama ten rengim bile değişti. en son ne zaman müzik dinledim hatırlamıyorum bile. derdin bu mu lil? sürekli başım dönüyor. mide bulantısı da baş dönmesinin tetiklediği ana bulgulardan. ülkenin yüzde doksanı gibi sürekli sallanıyorum ama mesele bu değil, oturduğum yerde sallanıp düşüyorum son 2 gündür. oysa deprem falan yok. beklenen eli kulağındaki diğer depremleri bekliyorum. hadi ol artık ol. durdukça enerji biriktiriyorsun çünkü. beklenen depremler, ilkinin deli gibi sallayıp yıkamadığı evimi büyük ihtimalle başıma yıkacaklar. ama olsun bir an önce. olmaması tabii ki asıl isteğim ama biliyoruz ki bir sahnede bir silah varsa o silah patlar. patlaması hayvan- insan hiçbir cana zarar vermesin yeter.

fay kelimesinden korkuyorum. bana öcü gibi, canavar gibi geliyor. yer altı canavarı.

bende olmayan fobidir kendileri.