dobralık ile patavatsızlık arasındaki ince çizgi

yani bunun tabi ki bir sınırı vardır ama arada ki sınır çok ince. türk insanı genelde adab-ı muaşerette başarısız olduğu için, bu çizgiyi koruyamıyor. her aklından geçeni, saydam şekilde söylemek önemli ama söylerken kullanılan kelimeler, ses tonu ve mimikler hayati değer arz ediyor. aradaki bu orantısız farkı genelde bunlar yaratıyor. bunları aynı anda ayarlayabilen dünyanın en tatlı insanıdır ve kimseyle iletişimde asla sorunu olmaz zaten.

her şey ile her şey arasında yer alan o meşhur doğa üstü ince çizgilerden biridir. aldırış etmeyin, göze görünmüyor öyle yaptığıızda..