dobralık ile patavatsızlık arasındaki ince çizgi

dobralık yerinde , patavatsızlık yerli yersiz olur.

patavatsız düşünmeden konuşur, dobra ise düşündüklerini tarafsız konuşandır.


dobra, konuştukları için sonradan pişman olmaz, patavatsız ise pişman olur.

fark budur... bence...

bilinçten oluşan çizgidir.

dobra insan, ne dediğinin farkında ve genellikle -konu ile ilgili- her türlü muhalif düşünceyi püskürtmeye hazırdır. sağlam ve bir o kadar nettir; kırıcı olmaktan daha çok haklıdır.

patavatsız insan ise, serseri mayın gibidir; konuştuğu konuya pek hakim olmadığı gibi, söyleyeceklerinin nerelerde hangi anlamlara gelebileceğini kestiremez. stabil değildir ve bulanıktır; bu sebeple kırıcı olabilir ama sebebini bil(e)mez.

olmayan çizgidir.

dobra denilen kişi, gördüğü durumları açık ve net şekilde, kurallara uyarak, insanların algılayabileceği şekilde belirtir.

patavatsız denilen kişi ise, gördüklerini anlamsız şekilde söyler. bazen susması gereken yerlerde konuşur ve bunun dobralık olduğunu zanneder. oysa dobralık dediği şey patavatsızlık, boşboğazlılıktır.

dobra:

- *ağzını şapırdatarak yemek yer*
+ ...

iki tarafta yalnız kaldığı bir anda

+ x, yemek yerken ağzını şapırdatıyordun. bu durum beni rahatsız ediyor. bir sonraki sefer daha dikkatli olur musun?
- çat diye söylenilmez böyle şeyler ama tamam. bir daha olmaz.

patavatsız:

- *ağzını şapırdatarak yemek yer*
+ bu ne lan ağzını şapırdata şapırdata yemek yiyorsun dağ ayısı seni, ehuehuehuehu hayvan gibi yiyor şu tipe bak ehuehu
- patavatsız herif. bir daha olmaz özür dilerim.

bu iki kavram arasında ince bir çizgi yoktur. birbirinden bağımsız, birbiri ile alakası olmayan iki ayrı kavramdır.

müge anlı dobradır. irem derici patavatsız. aradaki farkı siz bulun. *

sosyal medya denen lağım çukurunda artık belli olmayan çizgi. agresif agresif yazıp önüne gelene saldıran tipler kendilerini dobra olarak nitelendiriyor. hayır bebeğim sen dobra değilsin, sen bildiğin sığırsın ama aradaki farkı bilemediğin için kendini dobra zannediyor ve de böyle olmakla övünüyorsun.

aslında ince falan olmayan çizgi.

kocaman, kapkalın bir bant var arada. öküz gibi patavatsız olmak için bant üzerinden göz göre göre atlamak gerekiyor. farkında olmadan geçilecek, belli belirsiz bir çizgi değil o.

yeri geldiğinde susmaktır.

kendimi öveceğim nadir konulardan birisidir. genelde bu çizgiyi geçip geçmeme konusnda başarılıyımdır. sivri dilim var. şak diye yapıştırırım. patavatsızlık daha farklı ama. konuyu zamanlamaya göre ayarlamak önemli.

yani x birine bugün çok berbat olmuşsun demekte var, aynı x'e bugün bok gibi olmuşsun demekte...

doğruları dolaylama yapmadan söylemek, duymak istenileni değil de duyulması gerekeni söylemek dobralik diyebilir miyiz? öteki zaten amaçsız ve yersiz konuşmuş olmak.

patavatsizligin en büyük nedeni çok konuşmaktadır. kişi kendisini konuşmak zorunda hissettiğinde cok konuşur, çok konuşan boş konuşur, o boşluğun içinde soylenmemesi gerekenler de yer alır sonuç olarak patavatsiz davranmış olur.

dobra insan ise kendi doğrularımı söylemeliyim ama aynı zamanda kırıp dokmemeliyim diye karşı tarafı da düşünür ve en doğru biçimde afedersiniz g*te g*t der.

dobralık :bu ara kişisel bakımını aksatıyorsun.
patavatsızlık :dötü başı dağıtmış popoma benzemişsin.
not:çok ince olmadı bu be.

dobralık yerinde konuşmayı gerektirir patavatsızlık ise dengesizliği. işte aradaki ince çizgi budur.

dobra olan kişi sözleri ne kadar sert olursa olsun bence sonrasında pişman olmayan kişidir, patavatsız ise ilk durakta pişman inecektir..

bence kişiden kişiye değişecek olan kavramlardır. o kadar sallamayan biri dobralık olarak görebilirken, takıntılı insanlar tarafından patavatsızlık olarak görülebilir. ben çatır çatır söylerim bana da çatır çatır söylensin adı patavatsızlık da olur yani.

dobra insan konuştuğu zaman 'iyi söyledi, ben de öyle düşünüyordum' der insan içinden ama patavatsız birisi konuşunca başkası adına utanırsın, kızarırsın ve 'niçin duydum tüm bunları' dersin

dobra zamanında ve yerinde, patavatsız zamansız ve yersiz

dobralık pollyannacılığa karşı bir tepki gibidir fakat yine de konulara yapıcı bir yaklaşımla yönelir. patavatsız ise kırıcı bir hödük olduğunun farkına dahi varamaz. dobra insan eleştiri ise patavatsız insan hakarettir.

çok dobarayım bakın memelerim ne kadar güzel dobralık değildir mesela.