doğru insanı bulmak

beceremedik.

bırakın o sizi bulsun.

asıl mesele doğru insan dediğin kişiyi kaybetmemek.

maalesef günümüzde hiçbir anlamı olmayan, içi boşaltılan bir şey oldu bu da. buluyorsunuz ne oluyor mesela? ben söyleyeyim; o arayışlarınız bitmiyor hiçbir zaman.

yanıbaşındaki kişide olmayan özellikler başka birilerinde aranmaya devam ediliyor. hep bir fazlası, hep bir fazlası, daha fazlası... peki ne zamana kadar? o bilinmiyor işte. dipsiz kuyu.

ilişkiler o kadar dejenere halde ki artık; erkekler de kadınlar da sürekli bir "yeni aday" arayışında. kimse kimseye tam olarak güvenemiyor, güvenmek istemiyor, günübirlik yaşayıp geçme derdine düşülmüş. yanındaki belki de gerçekten "doğru olana" da odaklanmıyor kimse. çünkü alernatifler çok fazla ve kolay erişilebilir durumda. "doğru insanla" birlikte belki de bir ömür geçirmekten daha cazip geliyor bu. velhasıl, kullan-at tüketim çılgınlığı ilişkilerde de var artık. maalesef var, ne yazık ki var, lanet olsun ki var.

bulanlardan tavsiye almaya geldim.

eğer sakin, gülümseyen, sevgi dolu bir pamuğa dönüştüyseniz tebrikler bulmuşsunuz. sizi diken üstünde tutan, şüpheye düşüren, kafanızda soru işareti yaratan hiç kimse sizin için doğru kişi değildir. ne arkadaş ne eş hiç biri. doğru insanlar etrafınızda olduğunda anlamsızca huzurlu olursunuz, bir şey anlatırken ellerine koz vermiş gibi hissetmezsiniz. aksine boş bı duvara anlatıyor gibi olursunuz. kötü anlamda değil. sizi yargılamayacağı ve başkalarına anlatıp sizi etiket etmeyeceği için.

imkansiz. cunku dogru insan diye 1 sey yok. evet.

denk geliriz inşallah. bulmak için birazda aramak lazım ben üşengecim aramaya çıksam yolun çeyreğinde sıkılıp geri dönüyorum. çeyrek demişken altına ne olmuş be..

ne zaman baba mezara girince mi? *

eski bir inanışa göre her şehirde bizi bir yerlerde bekleyen insanı bulmak.zor değil sadece özen ve zaman istiyor.

antenleri açın, ihtiyaç analizi yapın ve sosyal ya da sanal hayatta, ya allah ya bismillah diye, rotalar oluşturun.

herkes doğru insanı arıyor da,
bir kişi bile kendine sormuyor, acaba ben doğru adam mıyım diye.