doğru insanı bulmak

bir an bulduğunu sanmaktan ibarettir.

benim bu insanla 20 yılım geçti.
doğru insan.
anlatacak o kadar çok şey var ki. başka bir zaman belki bu, belki de başka bir başlıkta anlatırım.
zira düşünmek bile çok yordu şu an beni.
ama özetleyecek olursam şayet, öyle bir şey yoktur.
koca bir avuntudan başka hiçbir şey değildir.

yanlış yapa yapa da doğru insan bulunmuyor.bir yanlış daha yapmış oluyorsun.

nefes alsın yeter gibi düşüncelere sahip yüce gönüllü birisine fazladır

doğru insan kime göre neye göre? doğru insani kendi doğruların ile ararsan istediğini bulunca aslında hayalindeki ve o kişinin çok farklı olduğunu görebilirsin. eğer herkesin doğrularına göre birisini arıyorsan da mutluluğu garanti edemez. çünkü herkesin mutluluğu senin mutluluğun etmez.

doğru insan yoktur, düşük seviye gold digger vardır.

her şeyi doğru insan yanlış insandır. öyle dört dörtlük insan mı olurmuymuş. insana kendini de kötü hissettirir öylesi.

bir faladdine soralım o zaman

bu kadar yanlışken mi?

öncelikle doğru insanı aramamakla ilgili çünkü güzel şeyler hep en ummadığınız zamanda karşınıza çıkar.
sizi destekleyen, kararlarınızın arkasında duran, herhangi bir yanlış adımınızda yanıbaşınızda, sizi tüm etmenlerden, her şeyden bağımsız seven insandır. ilk okuduğumda manasız gelen bir bakış açısı vardı; aşık olduğunuz insanla huzursuzsanız sizin için doğru kişi ya da aşk değildir. aşk alabildiğine rahat, evinde ve mutlu hissetmektir. aradaki farkı, huzursuzluktan, kaostan uzaklığı hissedince hak verdim. sizi güzel ya da yakışıklı olduğunuz için sevecek (ya da zannedecek ) bir sürü insan var ama her gününüzde çok sevecek insanı görür görmez hissediyorsunuz.

(bkz: nasıl yapıcaz onu be ablam)

bana nasip olduğu için çok şanslıyım. diğer arkadaşlara başarılar dilerim :)

doğru insandı ama yetmedi, zaman/mekan yanlıştı. eğer reenkarnasyona inansaydım en az bir kere sevip kavuştuğumuza ya da elbet sevip kavuşacağımıza inanırdım.

aslında yanlış insanı bulmaktır.

bulundu, kaybedildi. biraz aybedildi.

bulduğunuz anda bir slot makinesinde üç aynı sembol yan yana gelir, dev ekranda kocaman harflerle "jackpot" yazısı belirir. bir anda plaket müziği çalmaya başlar ve biri gelip plaketinizi takdim eder. zira "bulmuşsunuzdur." kazandınız!

doğru insan mı? bir teyit butonu yok, bir onaylandı mührü yok. yine de etrafta bunca insan, her biri kendi jackpot'unu bulduğuna çok emin şekilde dolanıyor.

belki de huzur insanlarla olan deneyimleri "doğru" ve "yanlış" ekseninde değerlendirmeyi bırakmaktadır.

doğru olmanın değeri düşük ve yalnızlıktır. *

şu dönemde insanın kendinde bile zor bulduğu kişilik.

ben buldum ama keşke bulmasaydım diyorum. yaşım genç, yolculuğumun başındayım, kendim için doğru olan insanla çoktan tanıştım ve aramızdaki engelleri de aşamıyorum. onsuz olmak beni negatif etkilemiyor, ona aşık değilim. ama tümüyle birbirimiz için doğru insan olduğumuzu biliyorum. onunla hayatımın herhangi bir evresinde bir araya gelecek miyim onu da bilmiyorum, ama başka kimseyle onunla hissettiğim kadar 'tamam' ve huzurlu hissedemeyeceğimi düşünüyorum. belki de toyluğumdandır, tecrübesizliğimdendir, yaşımdandır, küçüğümdür; bunu bilemiyorum. ama onun benim için ya da en azından şu an için doğru insan olduğunu düşünüyorum. karşı taraf da aynı şekilde düşünüyor fakat benim için aşılamayacak bazı engeller(im) var maalesef.

peki ben karşı taraf için doğru insan mıyım ? ya da ne kadar doğruyum ?

tam bir paradoks.

en güzel halinle başka bir evrende artık ...