dünya

dön gel kerhanesi.

başta mutlu ortada karışık sonda bir şey anlamamış şekilde devam eden ölüm olan bir gezegen.

bir tekrarı daha mümkün olamayacak muhteşem bir erkan oğur & yavuz çetin buluşmasıdır.

küçükken önüme bir dünya haritası alırdım. ülke başkentlerine, bayraklarına, yerlerine bakardım. belkide sırf bu yüzden isim şehir hayvan ülke oyununda iyiydim. genel kültür ülke başkenti ha.

dünya ya öyle bakınca işte insan o yaşlarda bile bir şey var diyor anlıyor yani. bu kadar ülke var. ne çok farklı dil var din var kültür var.
bak burası hawai . şu an bir köyünde yaşam var. hindistan da bir köyde de insanlar var.
şey gibi gece otobüste gidiyorsun. şehirler arasında giderken evler görüyorsun ışıkları yanıyor. hepsinde ayrı bir hikaye . ayrı bir yaşam insanlar dram .
bir de bunun ülkeleri var. ülkelerin şehirleri. milyarlarca insan.
senin okulunda bir öğretmen popüler şehrinde bir başkan işte ülkende bir sanatçın. her yerde bunlardan var.
ve böyle dolu zengin var. hasta var yaşlı var genç var aşık var. hayvan var. ağaç bitki var.

dünyanın kendisi bir mucize . peki herhangi bir din diyorum allah affetsin. işte örneğin uzak asya da iki milyardan fazla insan var. iki milyar diyorum.
nolacak. cehenneme mi gidecek.
öbür taraftakiler. güney amerika falan. afrika..
işin dini boyutunu geçersek aklımda deli sorularla. çünkü onlardan da iyi insanlar vardır kesin.

afrika var ortada. bambaşka bir kıta kültür.
nehirler ormanlar.
hepsini görmek istiyorum. ama böyle yorula yorula değil. bir görüp gezip isinlanarak yani.

bir de bütün bu ülkelerin tarihi coğrafyası dersleri var. insan hepsini bilemez ki. bilmek istiyor işte.
diyorum şimdi örneğin ben almanya da olsam. almanya nehirlerini derste görecektim.
alman tarihini savaşlarını. edebiyatını.
böyle böyle kaç insan savaş olay nehir göl dağ var.

okyanuslar var bir de. deniz ne kadar büyükse ondan daha daha büyük. ve biliyorum ki. daha ülkemizde insan ayağının degmedigi yerler var.
dünya da nereler vardır .
ya okyanuslarda. o kadar büyük yerlerde.
bir su içinde yaşam.
çok bilinmez merak uyandırıcı korkutucu gibi.

bir de bu dünyanın tarihi var eskiliği. binlerce yıldır kimler geldi geçti.

ilk insanlardan sonra bunlar nereye nasıl gitti. avustralya ya amerika ya.
nasıl bu kadar farklı dil din kültür oluştu.

o dünya haritasını atlasini alıp bakınca işte. acaba nerede yaşasam diyorum. tropik adalar mi. malezya hindistan tarafları. yoksa karayip jamaika tarafları mi. afrika açıklari mi.

bir de bu dünya uzaydan bakınca ee boşlukta duruyor işte. nasıl duruyor. bilimsel açıklaması var. ben duruyor öyle ya. karanlığın içinde. duruyor işte bir balon gibi havada. ilginç işte.
çok şey var böyle düşüncelerimde.

90'lardan bir whisky şarkısı.

hayatımızın filmini çekmek için geldiğimiz yer. kimine göre çok küçük kimine göre çok büyük.

milyarlarca yıldız içinde onu eşsiz ve özel yapan şey üzerinde hayat olması ile evimiz diyebileceğimiz gezegen. kusursuz bir dengede her türlü canlıya gerek su içinde gerekse toprak içinde ve üstünde hayat vermektedir. çok cömert bir gezegen olmasına rağmen üzerinde hayat verdiği canlılar onu yok etmek için elinden geleni yapmaktadır.

kocamansın küçücüksün. kaç milyarı yaşatıyorsun bazen üçünü beşini sığdıramıyorsun.

bugün başının ağrıdığını öğrendiğim gezegen .*
nasıl mı ? şimdi efendim anlatayım. bugün çalıştığım iş yerinde geçen konuşmayı aktarım daha iyi olacak sanırım .
sekreter: bir tane ağrıkesici verir misiniz?
şef : kim istiyor?
sekreter: dünya
şef : niye nesi varmış? insanların kahrını çekmek zor mu gelmiş?
sekreter: ??? (şaşkın).
yahu şu nu baştan söylesenize dimi bizle dalga geçiyorsunuz sanıyoruz. çalışan kızın adıymış dünya .insan kızının ismin neden dünya koyar anlam veremedim .

iskender pala, od

ıyh. artık yeter ya hu bitsede gitsek dediğim iğrenç yer. 10 şehir yıkılmış insanlar bin çeşit derdin içine düşmüşler, hâlâ bundan fırsat bu fırsat deyip devşirme yapan. düşmüş birde ben bineyim düşencisende olan pislik demeye bile imtina ettiğim insan zümresi var. aynı nefesi solumak dahi istemiyorum bu mahuklarla.
"+abi 80000 ekmek yaptırdık. bir o kadar erzak ve su battaniye ayarlandı hayır işi var. ne kadar tutar?"
"- 25000e olur."
"+ev kiralamak istiyoruz biraz indirim yapsanız."
"-8000 den aşağı olmaz"
mumla ararsınız bu günleri pislikler.

bir gezegen, aynı zamanda yavuz çetin'in de dört mevsimi yaşatan enstrümantal parçası. gittikçe nüfusu artan yerküre. gittikçe bozulan, yamuklaşan, şişmanlayan bir mekan. sevsek de sevmesek de yaşamamız için en uygun ortam. ama ağaçlar yetişiyor hala üzerinde, güzelleşiyor ortalık. buradan ayrılış ise ya uzay mekiği ya da ölüm ile mümkün kılınmış. bir gün dünya bizi istemezse olaylar gelişir.

yavuz çetin'den dinlediğim öncesinde tanıştığım bir turşu türüdür.

sifonu çekilmek üzere olan bir paradoks.

sınav için bulunduğumuz yer.

aldanışlar gezegeni.

dünyaya karşı gelecek kadar gücüm var ama ne için karşı geleceğimi bulamadıkça gücüm azalıyor. anlam arayışımdaki ısrarımın tek nedeni belki de budur.

şu iyilik ve nezaket atmosferinde ne kadar da yalnızız!

"dünya tuhaf bir yer, biri acı çeker, diğeri o acının fotoğrafını çeker... ve milyarlarca insan o acıyı sadece izler...

yalan dünya.