dünyanın en korkunç hastalığı

ben her şeyin en iyisini bilirim hastalığı.

birey için mi toplum için mi diye düşündüren başlık.

çoklu kişilik bozukluğu. şu an hangisiyle tanım giriyorum bilmiyorum. bir simitçiyim bir ajanım.

düşünme hastalığı. kimi kimden koruyacaksın, kaçamıyorsun işte kendinden.

çekene göre öznel olan hastalıktır. herkes çektiğini bilir dostlar. kimse kimsenin acısını paylaşamıyor maalesef.

her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmek, gereğinden fazla düşünmek.

allah dermansız dert vermesin dediğim hastalıklardır. okuduğunuzda ne hastalıklar varmış diye düşünmenize yol açarlar.

ağaç adam sendromu (epidermodysplasia verruciformis)
vücutta büyüyen, köklerini deriye yerleştirip üst yüzeyde odunsu bir yapıyla büyüyen bir mantar hastalığıdır. dev siğiller olarak vücuda yayılan bu hastalığın tıbben bir çaresi yok.




vampir sendromu (xeroderma pigmentosum)
bu hastalığa sahip kişilerin derileri uv ışınlarına karşı ileri derecede hassastır. bir kaç saat gün ışığı hatta florosan ışığına mağruz kalan hasta cilt kanseri olur. genetik bir bozukluktan kaynaklandığı biliniyor ve tedavisi yok.




fil hastalığı
lenf damarlarının tıkanarak iltihaplanmaya yol açması ve bunun sonucunda el, ayak ve üreme organlarında şişlikler oluşmaya başlar. bir süre sonra derinin kalınlaşıp, gri bir renk almasından dolayı fil hastalığı denmiştir. tropikal bölgelerde yaşayan sivrisineklerin lenflerde iltihaba yol açmasıyla oluşuyor.

duyarsızlık.

cehalet.

bence kesinlikle psikolojik/psikiyatrik hastalıklar. özellikle psikotik bozukluklar (şizofreni vs) ruh sağlığının kaybı çok kötü bir durum. allah kimseye vermesin.

psikolojik rahatsızlıklar in hepsi. insanin kendisinin yaşadığı zorluklar bi yana hemen sana yafta hazır.deli...

her konuya vakıf olduğunu, her şeye gücünün yeteceğini sanmak dünyanın en korkunç hastalığıdır.
gücünün bir yanılsamadan ibaret olduğunu, kendini bunca güçlü sanarken aslında ne kadar aciz ve güçsüz olduğunu farkettiğin an korkunç bir yıkım yaşarsın. *

(bkz: bağımlılık)

alzheimer.

şizofreni kadar korkuncu yoktur. çevremde bir kaç kişi de gözlemledim. 5'i ağır 2 normal seviye de ameliyat oldum bu kadar ızdırap çekmemişimdir.

obezite.

hiç ciddiye alınmıyor ama özellikle de morbid obezlerin (bmi > 40) her an ölme ihtimali var. kalp krizi, pıhtı atması, yüksek tansiyon, şeker hastalığı ve nice endokrin sistem bozukluğu sebebiyle aslında her biri bir saatli bomba. sadece kendileri patladığı için midir bilmem, bu hastalık önlenebilir ve tedavi edilebilir olmasına rağmen ciddiye alınmıyor. daha da kötüsü, beden olumlama adı altında normalleştiriliyor. ben demiyorum ki insanların kiloları ile alay edelim, onları aşağılayalım... sadece normal kabul etmeyelim, teşvik edelim de zayıflayıp sağlıklarına kavuşsunlar diyorum. sıfır beden olmasınlar, ideal kilolarında olsunlar. sonra kaşlarını gözlerini, boylarını poslarını yine olumlasınlar.

dip not: morbid obez değildim ama obezdim. ideal kiloma inince anladım ki ben yaşamıyormuşum; sürünüyormuşum resmen. yani bana "zayıflar için kilo ver demek kolay tabi, sen olsan sen de veremezdin!" demeyi düşünen varsa, demesin. en iyi bilenlerden biriyim. tek amacım bu satırları okuyanları teşvik etmek. ben yaptıysam, siz de yaparsınız. kimseden üstün değilim. yeter ki başarmak isteyin.

diş ağrısı.
hiçbir şeyden çekmedim, dişlerimden çektiğim kadar.

komünizm

el alem ne der?

takıntılık.