düşünmeden konuşmak

zaman zaman hepimizin düştüğü kötü durum.

demişler ki; söz ağızdan çıkana kadar sizin esirinizdir, ağızdan çıktıktan sonra siz onun esiri olursunuz.

biliyorum bazen boş yapmak zevkli ama, yine de iki düşünüp bir konuşmak lazım gelir.

kelime aralarında ıııııı aaaaa diye sesler çıkarmamak kaydıyla desteklediğim düşünce.

patavatsız insanların ilk özelliğidir

(bkz: patavatsızlık) ve (bkz: boşboğazlık) özelliklerine sahip kişimsilerin yaptığı hareket.
ben uzak durmayı tercih ediyorum şahsen , yoksa sağım solum önüm arkam kavga dolu olur.

"düşünmeden konuşmanın cezası,konuştuktan sonra düşünmeye mahkum olmaktir" diye bir söz vardı.

ne güzel; çamları devire devire, potları kıra kıra..

kimin yanında düşünmeden konuşabileceğinizi düşünürseniz sorun çözülecektir. ki gördüğünüz gibi yine düşünmeniz gerekiyor.

yakın arkadaşlarım ile birlikteyken yaptığım eylem. gerçekten iyi arkadaşlıklar kurmuşsanız korkmanıza gerek yok..

aslında akıldan geçmeyen dile varmaz fakat dile varan sözcüklerin uyumsuzluk ve eksiklik içerisinde olmasına, kulağa anlamsız saçma gelmesine karşılık olarak bulduğumuz tanımdır; düşünmeden konuşmak. genel olarak kafamız karışık olduğu, dikkatimiz dağıldıği yada dikkat vermediğimiz ve rahat olduğumuz ortamlarda mesela yakın arkadaşlarımız ile olduğumuz zamanlarda düşünmeden konuşmak dediğimiz, ağzımızdan çıkan laflara ekstra özen göstermediğimiz eylemi gerçekleştiririz.

insanların çoğunun yaptığı bir davranış biçimidir. tanrı sana o beyni düşün diye vermiş değil mi?

en kötü huyum, bazen saçmalayıp onarılamayan bir şekilde kırıyorum karşındakini.