en sevilen su markası

damla

fiji. sadece seviyorum, içtiğimden değil.

damla en berbat sudur. coca cola tekeli yüzünden çoğu markette dolapta bu marka vardır. başka markayı koydurtmaz dolabına. millet de bu acı, berraklığı en düşük suyu ayıla bayıla içer.

çeşme suyu.
bol oksijenli. tam içilecek soğuklukta. şişkinlik yapmaz.
bedavaya yakın, şişesiyle doğayı kirletmez.
her şehirde içilmez ama gittiğiniz yerde bir sorun çeşme suyu içiliyor mu diye. içiliyorsa onu için.

badem pinari.

pınar, şişesi çok güzel çünkü.

munzur su içen bilir ki en iyisidir.

aydın ve denizli'de bulunabilen yerel bir marka olan nazlı.

geçen yıl yurtta yemekte verdikleri asya ve bimin assu markalı sularıdır. ikisi de içerken musluk suyu gibi gelmeyen sulardan.

(bkz: taşkesti)

damacana olarak erikli kullanıyordum ama dağıtımcısıyla kavga ettiğimizden beri sırma söylüyorum eve. marketten alacaksam da damla tercih ederim.

sadece gerçek gurmeler pürsu gerçeğini bilir.

allah'ın suyuna bile anket açmışlar. su lan bildiğimiz su. bu sözlük yazarları çölde falan mı yaşıyor, deveye mi biniyor anlamadım. ya da uzakdoğu ülkelerinin eski dönemleri gibi kuraklık mı çıktı anlamadım. hiç unutmam çalıştığım yere vietnamlı bir turist gelmişti, içtiği bildiğimiz ceysu'ydu, so delicious, so delicious diye afedersiniz orgazm olmuştu. şaşkınlıktan bütün çalışanlar birbirimize bakmıştık. bu da böyle bir anımdır.

üstteki yazara katılmakla beraber, gerçekten allah'in suyunun neyini değerlendirdiniz?

umarım bütün entryler ironi şaka kakadir.

olmadığı senaryo için girilmiş tanım.
kaynağından gelen su hariç bütün pet siseli sular birbirinin %97 aynisi zaten. şişesine göre ya plastik ya cam oluyor, içerik miktarı çok az farklı olabiliyor veya ph'ı farklı oluyor o kadar.

bir anekdot:
fuarda çinli arkadaşlar ile beraberiz, zottirik bir markanın damacanasindan su iciyoruz. firma sahibi mineral original water falan diye kafa utuluyordu, adamlar suyu cok beğenmişti.(bkz: swh)

pınar madran vardı eskiden çok ince güzel bir su idi.

(bkz: hamidiye)