en son alınan karar

kimseye hak ettiğinden fazla değer verme.

dakika başı tanım girmeyi azaltma fikrindeyim kaç gündür. bir iki saatte bir yazmak daha çok içime siniyor, ne yazdığımı unutmuyorum böylelikle çokluğun arasında.*

t/ yazarların en son aldığı kararları belirttiği başlık.

içime işlemiş birini unutmaya karar verdim.
ben böyle ara sıra onu unutmaya karar veririm zaten.
ama bendeki de kalp yahu. çocukluk aşkı dediğin çocuklukta kalır niye uzatıyorsun ki?
kalbim sözümü hiç dinlemiyor ama dinleteceğim. öyle bir dinleteceğim ki farkında bile olmayacak. anlayacağınız çok sinirliyim çoook.

hayatımı düzene sokmaya her dakika karar veriyorum.

herşeye rağmen gülümse

yatakta kahve içmemek.

bir hafta içinde ortalama 350-400 insanla muhattap oluyorum. onların beklentilerini karşılamaya çalışırken aynı zamanda da anlık gelişen problemleri hallediyorum. sonra eve geliyorum. yatakta uzanırken bir şeyler izleyip bir yandan da kahvemi içmek istiyorum ama istisnasız her defasında üstüme döküyorum. uzun bir süre bunu yeneceğim diye inat ettim. başaramadım. vazgeçiyorum. bundan sonra bilgisayarı kenara koyup her kahve içmek istediğimde ayağa kalkıp bir yudum alıp sonra geri yatacağım. bu etkili çözümüm için kendime teşekkürü bir borç bilirim.

çayı şekersiz içiyorum. evet.

sigarayı bırakmak. başarılı gidiyorum.

artık kaçanı kovalamiyacagim.

kırılması gerekeni kıracağım. bu karara çatlak bardak da insan da dahil.
çünkü annem beni bir daha doğurmayacak.

insanlara kötü davranmaya karar verdim.

kafama takmamaya karar verdim.

büyük ve küçük kararlar hayatı etkiler. bazen büyük kararlar, küçük kararları doğurur.
hazır sözlük birkaç yazar ve bana kalmışken, şuraya uzun uzun yazayım . akşamdan beri narin,mavi ojeli parmaklarıma ve düşünceli ponçik beynime yaraşacak bir başlık arıyordum. sanırım buldum.
bir ay önce aldığım karar sonrasında bana bir güç geldi. e tabi buna etkisi olan süper insan da etkili hatta fikir babacığı.
bazen içim çöküyor. böyle kalbim kaburgalarımın arasından kum saatinin içindeki kumlar gibi akıp bağırsaklarıma kadar iniyor. kemiklerim tuzla buz oluyor ayakta duramayacak gibi hissediyorum.
işte o zaman aldığım kararlar boş geliyor ama vazgeçmiyorum.
büyük kararımı başka bir başlıkta yazdım zaten. #2120787 bu da sonrası.
ufak kararım ise at gibi spor yapıp, ihmal ettiğim tatlı benliğimi maddi manevi düzeltmek için yetkili makamlara başvurmak.
kendimi bunları yapmaya mecbur hissetmek beni çok şaşırtıyor. hayatımın hiçbir döneminde bu denli kararlı olmadım ve bu beni şaşırtıyor. kardeşim hala bu halime inanamıyor. beni yeni tanıyan biri bile, yaptıklarıma şaşırıyor. ulen ben nasıl bir imaj bırakmışım allah beni bildiği gibi yapsın diyorum.
vazgeçmiyorum ama çok yakınım. ama vazgeçmeyeceğim.
kişisel gelişim kitabını okumuş da yazmış gibi bir tanım oldu. ama değil.
bir koptum yazıdan.
heh. konnekşın iz eveylıbıl nav.
nerede kalmıştık. gaza gelmiştim heh. başlık neydi unuttum. başlık neydi be.
aaa.gitti. dur hatırlayacağım. heh kararlı bir şeydi. alınan son karar. tanım girerken girdiğin başlığı unutmak diye bir başlık varsa yazayım. yoksa da açayım. ki umarım bunu sadece ben yaşamıyorumdur.
konu aldı gitti.
giriş gelişme sonuç şeklinde gitmesi gereken bir tanıma sonuçtan başlarsan olacağı budur. bu da kısa bir yazı oldu. kısa mı?
iç sesim artık bana çok müdahale etmiyor. çünkü artık iç sesimin eleştirdiği şeyleri daha az yapıyorum. ama yine yaparsam ya da yine kötü hissedip depresif duygulara saplanırsam çenesi düşer bunun.
şöyle şeyler yaşadım çünkü.#2106192
kendi tanımımla kendimi tanımlamaya çalışıyorum.
ben bütün tanımlarımı kendim için yazıyorum onu fark ettim. okunmak çok güzel beğenilmek de. ama asıl güzel olan keyfin için kendin için yazmak.bundan keyif almak.
upuzun bir beyin akışı gerçekleşti buraya.
ne denli uzun yazdığıma dönüp bakmadım. şiir gibi alt alta yazmayayım dur. ben eskiden şiir de yazardım ama sonra çok beğenmediğim ve geliştirmediğim için bıraktım. yazı yazmayı da severim. şimdi sadece sözlüğe yazıyorum. yazdıkça yazıyorum. durdurmak mümkün değil. kendi halinde kendi kendine yazan bir yazarım. bazen didişmek filan istiyorum sonra boş geliyor. didişmek ruhumda yok.
didişmeyi de öğrenmem lazım. belki babacık bana onu da öğretir. öğrenmek çok güzel bir şey. insanların önerileri önemlidir. eğer iyi niyetli olduğuna eminsen dinle bence sen de. ama bazen de emrederler ve buyururlar, akıl verirler.
ikisini ayırmak çok zor değil bence.
ben bu yazıyı gerçekten sırıtarak günlüğüme yazmalıydım. okuyabilen varsa özür dilerim.
normal sözlük. her nerede yaşıyor ve ne yaşatıyorsan iyi geceler.
daha yazasım var ama bokunu çıkardım.
*

dışarı çıkmak düzenli, evde olmak sürekli boğuyor insanı.. ancak kızçemin dişleri sebebiyle ateş vs ile boğuşurken ancak bugun faaliyete geçirebildim bu kararı. uzun bir aradan sonra kızı anneme bırakıp eski mekanlarımızdan birinde güzel bir yemek yiyip sonrasında yine gitmeyi çok sevdiğimiz başka bir mekana gidip kahve çay muhabbet keyfi yaptık. ikimizede o kadar iyi geldi ki umarım tekrarlanır..

saç rengimi değiştirmek.

kendime bir hedef/hayal listesi yaptım. sırayla onları gerçekleştirmek için çabalayacağım. bu bana umut ve mutluluk veriyor

artık kitap okumamaya karar verdim.

şakasız.(bkz: swh)

sabah erken kalkacağım ve en çok kendime sahip olacağım

bir daha karar almamak..

biraz önce öyle bir program yaptım ki.. jilet. bundan sonra hayatım daha bir düzene girecek.