erdem

kişinin yerini ve haddini bilmesi hali.
günümüzde az olan.

felsefi bir kavram olarak ''ahlaki açıdan iyi olanı istemek ve yapmak''tır.

epiktetos'un beynime yer eden bir sözüyle tanımlamak isterim bu kelimeyi.

aristoya göre denge
platona göre bilgi
sokratese göre insanın kendini bilmesi
spinoza göre ise akla uygun davranmaktır.

erdem şu günümüz toplumunda en çok ihtiyaç duyduğumuz şeydir.

maslow'un piramidinde en üst sıradadır. eğer dördüncü basamağa gelmemişseniz erdemli olmak zorunda değilsiniz. nitekim kozmopolit modern toplumlarda, düğümü çözen faktör erdem değildir.
par examp; patron size can güvenliğinizi tehlikeye atacak cinsten iş verdi. bu aşamada ahlaki açıdan doğru olanı değil, kendi can güvenliğinizi sağlayan yolu seçmeniz tavsiye edilir. erdem=ahlak değildir. öncelik sıranız her zaman sizin temel çıkarlarınız olmak zorundadır.

"erdem bölünmez öğrenci dostum.
ya vardır, ya yoktur."

[[alıntı]]
goriot baba - honore de balzac

bizi mutlu ederken, başkalarına da zarar vermeyen düşünce, davranış ve eylemlerin bütünüdür.

diyebilir miyiz? en azından ben öyle demek isterim.

genelde erkeklere kullanılan bir isim.

sanki böyle hafif yapılı efendi erkeği canlandırıyor gözümde bu isim. arkadaş ortamında bozanlardan, evet.

şöyle açıklıyım efenim
ben olabildiğince ahlaklı olmaya dürüstlüğün ve onurun olduğu yoldan ilerlemeye çalıştım ama görüyorum ki bu değerlere tutunan insan sayısı yok denecek kadar az ve bu değerlere tutunan insanlar da bu değerden yoksun olanlar tarafından çantada keklik olarak görülüp duyguları belki de emeği sömürülüyor. demem o ki erdem artık sadece keriz gibi hissetmemize neden olan bir kavramdır. insanlar değerini bilmez yıkar kırar geçer. ama umuyorum ve güveniyorum ki adalet bu kavramdan yoksun olanların erdemlilerden aldıkları ahları burunlarından getirecek mutsuz bir hayat sürecekler bunun duacısıyım.

erdem ruh gibidir, bünyeyi terk etti mi bir daha geri dönmez.

erdemli olmak sanki sadece erkeklere has bir özellikmiş gibi genelde erkeklere verilen bir isimdir. bunun yanı sıra onur, özgür, şeref isimleri de erkeklere verilir.

kadınlara verilen isim ise iffet

bazı insanlarda bulunmaz.

cezalandırılan eylem.
en ufak bi erdemde bulunduğunuzda, bunun bir kayırmaya, pozitif ayrımcılığa dönüşmesi an meselesi.
yani, muhatabına hak ettiğinden fazlasını, altın tepside vermeniz.
dolaylı olarak cezalandırılmanız, bunun süregelen bi istismara dönüşmesi.

ya da direkt olarak cezalandırılması.
"ben senden aşağıda mıyım da bana kibar davranıyorsun ülenn!"
"herkese güvenmeyeceksin agaaa!" pat pat pat
"karı mısın lan öyle lütfen diyorsun???"
"sen kimsin oğlêm"

velhasıl.
kendinizin ve toplumun hayatını tehlikeye atan erdemler işin özünde aptallık.
geçmişini bilmediğiniz şahıslara vatandaşlık vermeniz, göçe izin vermeniz, önlem almamanız.
çeşitlilik! naraları atmanız.
mahalledeki berduşun cebine para sıkıştırmanız ve onun hayata atılmasına izin vermemeniz.
bi uyuşturucu bağımlısına acıyıp, yardımcı olmanız...
birilerine ikinci şans tanımanız, hazreti isayı oynamanız.
tanıdık geliyor mu?

düz hayat yolunda virajları seçmektir. bu yüzden erdem gideceği yere geç ulaşır. sonuçta ulaşır ama basit yaşamak da sonuca ulaştırır. niye o zaman? niye bu bütün erdemler?