fikirsel yalnızlık vs fiziksel yalnızlık

ikiisinin de beraber yaşanması ve sürmesi, işin içinden çıkılmaz bir hâl almasıdır. bitmeyen bir çiledir.

fikirsel olarak yalnız kaldığınızda fiziksel olarak yalnız kalmaktan beter olmanın klişeleşmiş halinin kalabalıklar içinde yalnız olunması durumuna ait versus.

fikren yalnız bırakacak kişi fiziksel olarak da bırakırsa en azından kafalar temiz olur. yormayın.

fikirsel olarak ve fiziksel olarak yalnız değilim. etrafımda insanlar var. bu insanların ideolojileri, inançları ve savundukları fikirleri var. fakat kendi anlamımı bulmak ve "hakikati aramak" noktasında ben tek başımayım.

ikisinin de yalnızlık olduğunu düşünürsek ikisi de berbat.
her türlü yalnız kalıyorsun.

fikirsel yalnızlığı aşmak bir şekilde kolay olsa da fiziksel yalnızlık insanın her şeyini etkiliyor. elini atınca sarılacak bir boyun/bel, sırtı dönünce okşayacak el lazım insana. bir de istediğinde şaplak atacak güzel bir popo ve poponuza şaplak atacak da bir el lazım.

fikirde yalnız kalmak ne demek bilmiyorum. bence aklın yolu bir olduğu için fikri olarak anlaşmak o kadar da zor değil. fiziksel olarak yalnız olmakla kastedilen arkadaş olmaksa fikri olarak yalnız olmayan fiziksel olarak yalnız kalmıyor ama fiziksel yalnızlıkla kastedilen karşı cinsle kurulan birliktelikse orada fikirde birlik olamadığı için fiziksel yalnızlık olması da mümkün.

ikisi de sorun ve biribirinden kötüdür.