gaye su akyol

doğu ve batı sentezini şarkılarında ustaca kullanan, sesine hasta olduğum sanatçımız *

(bkz: https://youtu.be/urIPtVlxOIY)
adını duyar duymaz "buuu dünyaa niye böylee?" diye mırıldanma isteği uyandıran sanatçı.

istikrarlı hayal hakikattir adlı şarkısı günlerce dilime dolandığı dönemlerim oluyor bazen. değişik kafalara sahip bir sanatçı.

farklı olduğu alternatif olduğu iddia edilen ama hiçbi farklılığı olmayan şarkıcı.

bayılıyorum bu kadına. müthiş bir sanatçı. politik duruşunu de cesurca sergilemekten kaçınmıyor. sesi güzel, şarkıları güzel. uzun lafın kısası kusursuz birisi. dinleyin, dinlettirin

rakıyla bile çok iyi gidiyor.

şarkılarını hem dinlemeyi hem de söylemeyi çok sevdiğim nevi şahsına münhasır sanatçı kişisi.
en sevdiklerim de ‘uzat saçını istanbul’ ve ‘anlasana sana aşığım’dır.

şarkılarını bilmiyorum, kişiliğini hiç bilmiyorum da burnu çok tatlı ama.

sanatına ve tarzına bayıldığım ama her tweeti hakkında aynı şeyi düşünemediğim başarılı bir kadın sanatçı

sanatçılardaki farklı olma çabasının vücut bulmuş halidir. şarkılarda kullanılan anlamsız kafiyeleri güzel ezgilerle bezeyip ''kendince'' bir şeyler yapan ama ne yaptığı hakkında kendisinin dahil pek çok kişinin herhangi bir fikri yoktur. anlam veremediğiniz ve duyu organlarınıza güzel gelen her zıkkımı sanat, bunu icra edene de sanatçı demeyi bırakamadınız gitti.

sesinde ve şarkılarında garip bir çekicilik olan şarkıcı.

gündem ve yahut türkiye’de son 10 yılda popülerleşmiş henüz isimlendiremediğim, belirli bir müzik tarzıyla ilişkilendiremediğim kendilerine “alternatif” denilen birbirine benzer bir çok müzisyen’den biri. ara ara isimleri çok duyulur olduğunda belki gerçekten iyidir diye dinlemeye başlıyorum. hissettiğim ya da bulduğum şey hep “aynı” oluyor. müzik çoğu zaman bireysel bir zevk olduğundan “kötü” demek yerine bana hitap etmiyor diyebilirim. müzikalite olarak ortalama olmasının yanı sıra içinde bulunduğu “aynı” lar topluluğundan onu ayıracak, farklı kılacak ya da pohpohlanacak her hangi bir güzellik bulamıyorum müziğinde.
müzik dışında değerlendirecek olursak bazı ideolojilerin aktivizm satar niteliğinde içinin boşaltılması güruhundandır kendileri. savunduğu fikrin niteliklerini, tarihini öğrenme, yorumlama ve eyleme dökme açısından bir çoklarının düştüğü hataya düşüyor çoğu zaman. o bir çokları yüzünden de ideolojilerin temel niteliklerini gerizekalı’ya anlatır gibi yeniden anlatmak zorunda kalıyoruz herkese.

benim aklıma adını duyduğumda ilk gelen aldığı tepkilere karşın “sınıf kini” kelimesini kullanması. bu kelimeyi kullanan istisnasız herkesin bir sınıfa tabii olduğuna inandığı ve bu sınıfın üst sınıf olduğu gerçeği, karşı durdukları her şeyin “onlar” oldukları iki yüzlülüğü ve satış politikasını suratınıza çarpıyor. burjuvazinin üst kademesinde olmanın gizli tatminkarlığı bazen yetersiz olmayı “coğrafya kaderdir” e bağlayabiliyor.

bu kimilerinin diline pelesenk olan ama ‘canım sizinki de sınıf kini’ söylevi, sömürme ve sömürülme üzerine duyulan kindir ve sizi ve tavrınızı beğenmeyen insanlara karşı kullanılan içi boş bir laf sokma argümanına dönüşmesi de yine kavramın içini boşaltan bir cehaletten kaynaklıdır.

kayboldum damarında
beni çıkar ya aşk
koymuyor ilacını yamacıma
anlamıyor acımı
acıdan ölüyorum bak
buralar hep ızdırap

ah ulan gaye, yanıyorum be!

ıstikrarlı hayal hakikattir dinleyip duruyorum. kimdir nedir bilmem. sesi çok güzel dinlemeye devam

35 yaşında olduğunu söylesem çok az kişi inanır.

istanbul kırmızısı filmi için hazırladığı kırmızı rüyalar şarkısıyla tanıdığım ve o zamandan beri sarkılarından en az birini dinlemeden gecirdiğim tek bir günüm olmayan kadın. aşk kadın, hastasıyım, sesine zeval gelmesin aplam.

ağzı kapalı şarkı okumaması gereken kişi. şarkıları, şarkılarının müzikleri güzel. aslen venüslü olabilir.

vokali çok kaliteli, şarkıları tarzım olmasa da yine kaliteli, ama kendisini itici bulduğum başarılı bir kadın. benim itici bulmam, başarısına bok atmama sebep vermemeli.

kesinlikle çok itici bir kadın, david bowie'nin harika bir dinleyicisi olması bir yana dursun, müthiş bir arakçısı. sahne performanslarından tutun, sahne dekorları ve elbiselerine kadar müthiş şekilde araklıyor, dahası da var, ismini yazmaktan çekindiğim birçok organizatör de kendisine ultra gıcık, sahi niçin?

çünkü bu ablamız herhangi bir festivale katıldığı vakit, ismini festival afişlerinde en üstte ve en büyük punto ile yazdırmak istiyor*muş*.

30 ocak 1985 tarihinde istanbul'da dünyaya gelen, aynı zamanda antropolog olan,
babası ünlü bir ressam olan,
ilk olarak seni görmem imkânsız grubuyla tanınan,
2017'de istanbul kırmızısı adlı ferzan özpetek filmi için birkaç eser besteleyen,
anadolu ve klasik türk müziği’ni psikedelik ve rock gibi öğelerle birleştirdiği stiliyle yurtdışında büyük ilgi gören,
pitchfork, the observer, the guardian, the wire gibi önemli müzik mecralarından övgü dolu eleştiriler alan,
dünya müziği hakkında yayınlar yapan ingiltere’nin en önemli müzik dergilerinden songlines’ın kapağına konuk olan, ve bu katagori de 2019'un en iyi sanatçısı seçilen,
haftalarca transglobal world music chart avrupa listesinde 1 numarada kalan,
dünyaca ünlü abd’li müzisyen ıggy pop tarafından kendisine hayran olunan,
idolü selda bağcan olan (tartışılır)
lgbtqı+ topluluğuna desteğiyle adından sıkça söz ettiren, 2020'de volkan güleryüz tarafından yönetilen iris adlı trans biyografik belgesel filmde yer alan,
2014 yılında develerle yaşıyorum, 2016 yılında hologram imparatorluğu, 2018 yılında istikrarlı hayal hakikattir albümlerini ve 2020 yılında isyan manifestosu ep sini yayınlayan,

"müzisyen bu kapris yapar" tanımlamasını sonuna kadar hak eden

karşına oturduğunda sesi ile sana bir şişe rakıyı su gibi içirtebilecek olan
kıymetlimissss..

en azından benim öyle...