geceye bir replik bırak

korku, karanlık tarafa giden yoldur. korku öfkeye; öfke nefrete; nefret ise acıya yol açar. (yoda)

sana ihtiyacım var polat

"bazen gidersin, sırf geri dönebilmek için."

stay out of my territory.

- walter white

o benim çek o pis ellerini üzerinden

komiser: kimlerdensin?
ibrahim: “şatıroğulları” derler…
komiser: hangi örgüttensin, onu soruyorum… bana keriz numarası yapma…
ibrahim: bi numara yaptığım yok.o kerizlik bende doğuştan beri var. hiçbir örgütle ilgim yok. beni adamdan sayıp alacak örgüte zaten ben girmem. o örgüt ibrahim’e kaldıysa örgüt bile sayılmaz.

(bkz: pardon)

sırlar sadece sır değildirler. onlar silahlardır. ihtiyacın olana kadar cebinde tuttuğun şeylerdir.

doğmamış güneşim nereden batsın, bırakın hayatım dağınık kalsın.

belki haklısın kardeş yaşlandım, hafıza da zayıfladı. birazdan senin burada olduğunu bile unuturum bakarsın..

beni paketleyip sorguya alıyorlar.
halo'yu paketleyip içerden alıyorlar.
kim lan bunlar ! kim lan bu polat alemdar !

"sevmek de yetmiyormuş çok önceden rastlaşacaktık."

"araba nerede?"
"müşteride."
"para nerede?"
"yarın verecekler."
"araba nerede?"
"müşteride."
"para nerede?"
"yarın verecekler."

her şeyi yapıyorum da gözlerimden ateş çıkartamıyorum.

sen, sevdiğin birinin sesini unutmak ne demek bilir misin ?

merhaba arkadaşlar, nerde kalmıştık?

-yazarım sana.
+yazma... o zaman bekliyor insan.

+diyelim ki gitmedim seninle beraber olmaya devam ettik, ne değişicekti, ne yapacaktık?
-sevişirdik
+başka?
-sabahları beraber uyanırdık.. ben senden önce kalkardım senin uyuyuşunu izlerdim, sonra sen uyanırdın bana gülümserdin
+sonra?
-sonra..... sabahları çayı tek şekerli içtiğini günün diğer saatlerinde şekersiz içtiğini biliyor olurdum o ilk şekeri ben atardım çayına
+sonra?
-en çok boynundan öpülmeyi sevdiğini biliyor olurdum.
+güzelmiş
-sonra dışarı çıkardık, dışarda yağmur yağıyor olurdu biz şemsiye almazdık sırılsıklam olurduk. sonra sen bana sokulurdun ama saçağın altına hiç girmezdik sonra sen üşütürdün ayakların buz gibi olurdu ben sana en sevdiğin o mavi çorapları getirirdim. sonra bayramları babaannenin mezarını ziyaret etmeye giderdik.
+gider miydik gerçekten??
-hıhı giderdik.... hayatta en sevdiğin kadın için ağlayışını seyrederdim, hiçbir şey yapmazdım orda öylece ağlayışını izlerdim senin. başka insanların mezarları arasında dolaşarak hayatın ne kadar şahane bir şey olduğunu düşünürdüm. sonra... sonra hiçbir şey yapmazdık. öylece otururduk
çok bilinmeyen sorunun yanıtını arardık
hayat bizi yalancı çıkarana dek bulduğumuz cevapları doğru sanırdık
+ o zaman bi çay daha içelim mi?
- daha fazla çay içmek istemiyorum ben.....

| fakat müzeyyen bu derin bir tutku

ilhami algör'ün ilk baskısını 1995 yılında yayımladığı kitabından esinlenerek çekilen filmin son sahnesi

cumali: çok korkuyorum eşkiya beni bırakma, çok korkuyorum çok. eşkıya: korkma sadece toprağa gideceksin, sonra toprak olacaksın, sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin oradan özüne ulaşacaksın çiçeği özüne bir arı konacak, belki belki o arı ben olacağım."