tam bir malaksın diyemediğimiz vakitlerde imdadımıza yetişen cümledir.

benim ki cc.
tam cc de değil ac -cc arası.

kaç gündür sözlüğe girip bakıyorum. diyorum ki, bir tane şöyle doğru dürüst bir yazı olsun, ben de yazacağım. yok! yok yani! benim girdiğim saatlere mi denk gelmiyorlar, yoksa bu sözlüğün akışı hep böyle mi oldu, oluyor, olacak, bilemiyorum.
hayır, epey de yazım var burada. silmek de istemiyorum. ama, bu sözlük böyle devam ederse düzgün yazar bulması çok zor.
durayım, izleyeyim diyorum bazen, bakıyorum yaş ortalaması en fazla 17 ya! resmen tinder ve benzerleri gibi bir yer burası da. yazmaya değmeyecek kadar hem de. çünkü çoğunluğu oluşturanların amacı, bilgilenmek, gündemi takip etmek, yararlı -ya da yararsız- düşüncelerini paylaşmak değil, resmen oynaşmak.
akışa çok fazla başlık giriyor. ve bunlardan tutanların geneli yukarıda yazdıklarımı ispatlar niteliksizlikte.
şu an, şükür ki, iyi bir zamana denk geldim -kendi adıma tabii- akış açısından. en azından tutan başlıklarda elle tutulur bir iki yazı bulunabilir. ama bu tamamen şans tabii. az sonra akan ve değişen başlıklarla bu tamamen değişebilir.
yönetimin işine gelir, akış, online durumu. onları ilgilendiren reklamlar nasılsa. sözlük olayı çok tuttu. ama modası da geçecek yavaş yavaş. ve bunun gibi tutan sözlükler de yazar çoğunluğu nasıl istiyorsa ona evrilecek. eşyanın tabiatı böyle.

bunu düşünen insanla deve sidiğinin şifa getireceğine inanan aynı kişidir.

eğer çok sevdiğim bir kitapsa, ve içine hapsolduysam, içindeki karakterlerden ayrılmak istemiyorsam kitabı yavaş yavaş okurum. daha iyidir.

..... olmaktan korktuğum yerdeyim,
sendeyim!

osmanlı devletinde gelecekle ilgili tahminde bulunan kişilere verilen isimdir.

fikirleri ve bakış açısı ile tam bir atatürk milliyetçisidir ve kendime bu anlamda yakın bulurum. ama üzülerek söylüyorum, senden siyasetçi olmaz muharrem abi. sen yine öğretmenlik yap, devrimci çağdaş çocuklar yetiştir.

hadi herkes yazmış zaten diye seçim gecesi falsonu bir kenara bırakıyorum.

- egoların duruşunun önüne çıkıyor. bu senin iflah olmaz zaafın. cumbaba seçimlerinde iyi başladın mesela. meydanlarda neler yapacağını anlatıyordun ilk dönem. sonra oy oranların arttıkça egon seni öyle bir noktaya çekti ki, bir baktık bütün mitinglerin erdoğan'la ağız dalaşına döndü. o dönem malum sözlükte benim gibi yüzlerce yazar, yapma etme dedik. hatta halkla ılişkiler danışmanına varana kadar mesajlar attık. yine bildiğini okudun.
- stresi yönetemiyorsun maalesef. yorgunluktan kaynaklı bile olsa siyasetçi pasif agresif tavırlar sergileyemez, hele ki bütün gözler üzerindeyken yaptığın en küçük hata göze batar. bakışlar, vücut dili herşey önemlidir. stresin arttıkça yandaş medyaya malzeme vermeye başladın. bence egonu bir kenara bırak. stres yönetimi için ekrem imamoğlu'ndan bir kaç seans koçluk al bence.
- zamanlamaların facia. sen parti kuracağım diyince havuz medyası, hatta akp trolleri bile sana destek atıyorsa bir durup düşün mesela. nedenlerini sorgula. bazen geri adım atmak iyidir. atatürk'ün samsun'a nasıl geçtiğini ben mi hatırlatayım sana? okun fırlaması için yayı geri çekmek gerekir.

maalesef onca yıllık siyasal kariyerini ve emeğini 3 ayda çöpe attın. keşke böyle olmasaydı. biz seni hep 2013 yılında meclis kürsüsünde yaptığın şu efsane konuşmayla hatırlasaydık.

ahı var

bir psikoterapistin psikolojik desteğe ihtiyaç duyması onu sağlıksız bir insan (?) yapmaz. bu yine biraz kimlik meselesi. tek bir kimliğimiz yok ve karşımıza çıkan bütün problemlerle mükemmel bir şekilde baş etmemiz de gerekmiyor. neticede insanız.

belki en çok psikolojik destek alan grup biz olabiliriz. bu konuda yazar arkadaşım haklı olabilir ama nedenini de bir düşünmesini tavsiye ederim. belki psikolojik destek almaya karşı önyargılı olmamamız bunu etkiliyordur. bir desteğe ihtiyacımız olduğunu daha kolay fark edip daha hızlı harekete geçiyor olabiliriz. insanlar yalnızca çok zor durumda kaldıklarında terapiyi bir seçenek olarak düşünüyor. elbette burada maddi kaygılar veya pek çok başka konu da işin içine giriyor.

psikiyatrların daha fazla intihar eden grup olması konusuna gelince. bunlar ne kadar bilimsel açıdan ispatlanmış durumlar bilmiyorum. bu tehlikeli bir genelleme. hadi gerçek olduğunu düşünelim. bu noktada mesleki tükenmişlikten söz edebiliriz diye düşünüyorum.

benim yaptığımdır efendim.

tamam arada sırada mini bir ruastası olduğum doğrudur ama psikopat değilim.

valla.

tamamen üşengeçlikten oldu.

şimdi burada da yazar olan ama benim tamamen başka bir platformdan tanıdığım dengesizdengesiz bey ile beşiktaş'ta buluşup bir kahve içip iki dedikodu yapacağız. kendisi ile çokça sohbet etmemize karşın yüz yüze ilk kez görüşeceğiz.

ben de o sıralar cağnım beşiktaşk'ımı bırakıp lanet olası mecidiyeköy'e taşınmak zorunda kalmışım. artık ne günah işlediysem her gün dünya hayatında mahşeri yaşıyorum. zaten her yer plaza ya da avm; bi aktar, efendime söyliyim manifaturacı arasanız resmen semt değiştirmek zorunda kalıyorsunuz. bundan dolayı ufak tefek işlerimi halletmek için hala alıştığım, bildiğim beşiktaş mahalle esnafına götürüyorum. tabii her zaman da yolum düşmüyor. bu yüzden buluşma konumu olarak beşiktaş belirlendiğinde aha dedim, neden bir taşla iki taş olmasın.
şimdi yemek yapmayı sevdiğimden evde bir şef bıçağı setim var ki boyları yaklaşık otuz (rakamla 30) santim. bunların da bileyletme zamanı gelmiş geçiyor. şunları yanıma alayım, buluşmadan önce iki dakikada hallederim şeklinde dahiyene bir fikirle bıçakları aldım. güzelce bileylettim. sonra oturup minnoş minnoş kahvemi içerken birden hepsi real time ninja fruit oynayabileceğiniz keskinliğe ulaşmış 5 tane bıçağın olduğu poşetimle göz göze geldim.

neyse kendisi efendi bi insan çıktı, olaysız dağıldık yine de siz siz olun sözlük kızları ile buluşurken dikkatli olun beyler.


not: sanıyorum kendisinin bu durumdan haberi yok.
bu da yıllar sonra gelen böyle bir itiraftır.

ne güzel memleket ya, galiba petrol pompaları covid olmuş.

beni çok çok mutlu etmiş hava olayı. bir daha ne zaman görürüz bilemediğim için vermem gereken dersleri verip kendi derslerimi ekerek dışarı koşacağım bugün.

mejazını aldım domestic hıyar kardeşim. daha buyuk bir turkiye için ben de varım diyorum.

bir takım akraba ve neden arkadaş olduğumuzu anlamadığımız insanlar.

monami 48'li pastel boya seti.

insanın kendine tıpkı bir dostuna yaklaştığı gibi şefkatle, merhametle, saygıyla yaklaşması. kendini anlaması. zor anlarda "evet bu zor bir an. şu an çok zorlanıyorum, ne yaparsam bu süreci daha kolay yaşayabilirim?" demesi. kendine yardımcı olması. o kadar güzel bir duygu ki. elbette öz şefkati pratiği yaparken bir yandan da farkındalık pratiği yapmış oluyorsunuz çünkü acınızı fark ediyor ve ona yargısızca tanık oluyorsunuz, onu kabul ediyorsunuz.

öz şefkat pratikleri için faydalı bulduğum kitaplar:
pembe fili düşünme (öz şefkate başlangıç için iyi bence)
öz şefkatli farkındalık - christopher k. germer (uygulama kitabı da güzel)
mindfulness - zümra atalay

birkaç tane de link bırakayım:
www.zeynepselvili.com/tr (bunu link olarak ekleyemedim nedense. öz şefkat hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak için zeynep selvili'nin sitesine bakabilirsiniz)
öz şefkat üzerine bir video
christopher germer'in öz şefkat meditasyonu

günaydın sözlükçüm, beni meb'in aldığı bu son dakika kararları mahvetti.

semtinden bir karedir.

sabahattin ali.

karamsar, haset ve de enerji vampiri insanlardır. kendileri umutsuzluk batağına saplandıkları için sizin de umudunuzu kırarlar ve bundan sadistçe bir zevk alırlar.