inception

bağıra bağıra yazdım seni içime,
bir kez olsun yüzünü güldüremedim.

evliliğinde aradığı mutluluğu bulamamış annemin feminist duygularının kabarması sonucu benden yapmamı istediği eylem. şimdi üzerinden çok zaman gecince iyiki annemin sözünü dinlemişim diyorum.evlenince sadece eşin soyismine geçmek gerçekten çok saçma. neden önceki hayatımı bir imza ile terketmek zorunda kalayım ki?

resim yapmak. hala içimden yapmak geliyor ama üşeniyorum sanırım*.

sözlükten çıkmak. kickleyin beni bir günlüğüne, derslerime çalışmak istiyorum...*

evrim ağacı'nın kurucusu olan türk evrimsel biyolog çağrı mert bakırcı'nın ''kamyoncular uzun yoldan geliyorlarsa şimdiki uzun yollar neden kamyoncu olmuyor?'' gibi halk arasındaki evrim karşıtı sorulara cevap verdiği bir kitap.

kendisi şu güzel şarkısı ile aklımda kalmış, iyi yürekli bir şarkıcıdır.
elfida, bir belalı başımsın.
elfida, beni fark etme sakın.
omuzumda iz bırakma, yüküm dünyaya yakın.
elfida, hep aklımda kalacaksın...

fiyatı itibarı ile balıkçıların gel kalkana gel şeklinde slogan attığı kadar var. zira kaldırmış bekliyorlar.

çokomel ya da son dolar bükücü*(bkz: berat albayrak)

bu elemanın dedesi bob marley değilse mezarında ters dönmüştür.

takipçim 1 arttığından muhtemelen aynı durumu yaşıyorum. dünki sinirimi fark eden sözlük şu an "şşşt, tatlı kııız, baksana * " yapıyor.

affetmicim. kafa sözlük kapitalist bir sistemdir gerçeğini desteklemekteyim.
ya yönetim istifa ya da yoldaş beni louvre müzesi'ne götür.

sol baştan say yow, dediğim kampanya.

nevzat çelik şiiri. ayrıca hakan günday; az(kitap)'ını nevzat çelik'e ithaf ederken bu şiirden alıntı yapmıştır.

türkiye’den gittikten sonra özleyecek insanların kullandığı kalıptır. defolup gitmek isterler (buna sebep olanlar utansın) gidince de özlerler. o yüzden en iyisi defolup gitmek yerine tıpış tıpış sakin sakin gitmek olacaktır.

"türkiye cennet, hiç değilse doğası var. erdoğan çok büyük lider."

diyanet işleri başkanı ali erbaş taburcu olurken, yanında görülen hanımefendinin kıyafet kombinasyonudur. beğenimi kazanmıştır.

can ozan-sar bu şehri

o kadar 'gomünist maderyalis' gaynıyo burası bi kişi açmamış şu başlığı, kırgın ve sitemkarım...

gelmiş geçmiş en evrensel* metafizik anlayışı olan hegel'in idealist metafizik düşüncesini, marx taraından farklı bir zemine oturtulmasıdır d.m. meşhur 'baş aşağı duran hegel'i ayakları üzerine oturtma' geyiği işte tam bununla alakalı. şimdi marx, hegel'i nası ters çevirmiş ona bakalım bakalım kısaca...

marx için gerçeklik, faaliyet, işleyiş ya da adına her ne dersen, maddi güçlerin toplamından ibarettir. öyle metafizikçilerin dediği gibi mekansal konumdan başka mekansal konuma hareket eden maddeler dizisiyle falan alakası yok yani mevzunun. maddi dünya diyalektik süreçle sürekli evrim halindedir ve her evrede bir çelişkiyi ''sentez''* ile aşar. bu diyalektik evrenin gelişimindeki süreci meydana getirir ve açıklar.

marx' hegel'den diyalektiği alır, ancak idealizm yerine materyalizmi ikame eder. hegel'den alıp kullandığı metafizik kavramları ya reddeder ya da içini boşaltıp yeni anlamlar verir. özne-nesne ilişkisinde, zihnin temel gerçeklik olduğu fikrini reddeder ve aslolanın madde olduğunu söyler. işte geriye kalan bu kuru gerçeklik ise, sadece maddenin evrimsel değişimiyle ilgili diyalektik süreç yoluyla anlaşılabilir.

(bkz: turuncu muymuş?)